Pokušaj reforme bh policije podijelio srbijansku javnost

U Srbiji su utihnule nekadašnje često pominjane teze da će se Republika Srpska pripojiti Srbiji ukoliko Kosovo proglasi nezavisnost. Denis Hadžović iz sarajevskog Centra za sigurnosne studije, koji je boravio ovih dana u Beogradu, kaže za Radio Dojče vele da je to odraz saznanja da bi eventualno povezivanje ta dva pitanja otvorilo niz drugih kao što je Sandžak, Vojvodina ili jug Srbije. Međutim, postoji i još nešto. Naime, u Srbiji sve više sazrijeva uvjerenje, bar u javnom mnenju, da se ne mogu vječno povezivati domaći problemi sa zemljama u okruženju, jer to je klasično bježanje od stvarnosti.

Državna zajednica i BiH u poslednje vrijeme često se upoređuju po tome što nijedna ni druga ne mogu računati na konkoretnije približavanje Evropskoj uniji ukoliko ne riješe svoje osnovne probleme. Pokazalo se da Državna zajednica zbog odnosa Beograda i Podgorice, ne fukcnioniše. Isto tako, BiH ne može da krene naprijed zbog razvodnjene državne uprave i ambicija srpskog entiteta da ima obilježja države. Analitičar za Balkan i jugoistočnu Evropu, Zoran Kusovac, praveći takvo poređenje za BiH kaže:

«Bosna i Hercegovina, ovakva kakva jeste, ne može da opstane. Mislim da je rešenje u integraciji dvaju entiteta i dubokom razmontiravanju neefikasnih političkih struktura u BiH – od nivoa kantona do nivoa entiteta. Sve su to 'apsurd' države koje su nastale iz potrebe međunarodne zajednice da zamaže oči političarima koji nemaju stvarnu odgovornost već su imali jednu populističku odgovornost da imaju papir kojim će da mašu».

Sa njim se slaže direktor Beogradskog centra za evropske integracije, Jovan Teokarević, ali i mnogi drugi stručnjaci iz društvenih nauka koji sadašnje neraščišćene odnose u Državnoj zajednici navode kao jedan od najlošijih primjera državnog uređenja. To se dobrim dijelom može da odnosi i na BiH. Naravno, pri tome treba imati u vidu da je Dejtonski mirovni sporazum bio odlučujući za obustavljanje oružanih sukoba, ali on sigurno nije dovoljan za približavanje i u dogledno vrijeme i ulazak u Evropsku uniju.

Analitičari povremeno ovdje postavljaju pitanje da li najodgovorniji ljudi u dvije susjedne države imaju snage da realno sagledaju situaciju u kojoj se nalaze. Većina uviđa da na Balkanu još uvijek političari čekaju da im određeni težak problem riješe Evropska unija ili SAD, dok se oni sami teško odlučuju da preduzmu određenije korake.