Poljoprivrednici nezadovoljni agrarnom politikom EU

Glavni razlog nezadovoljstva leži u ukidanju ukidanju regulative kojom je EU štitila svojje poljoprivrednika od jeftinije konkurencije sa drugih kontinenata tako što je držala vještački visoke cijene proizvoda domaćih proizvođača. Sve do početka 90 godina vladao je sistem garantiranih cijena za poljoprivrednike. EU je plaćala fiksne cijene za litar mlijeka bez obzira kolike su cijene bile na svjetskom tržištu. Predsjednik njemačkog udruženja poljoprivrednika Gerd Sonnleiter kaže: “To je bila indirektna pomoć za poljoprivrednike, držanje visokih cijena omogućilo je donekle poljoprivrednicima da prežive.” Posljedice ove prakse subvencioniranja bila je proizvodnja ogromnih količina mlijeka i putera. 2000 godine se pored budzeta počeo stvarati i drugi stub za održavanje egzistencije poljoprivrednika. U njega su se uplaćivala sredstva za ravoj poljoprivrednih dobara. Tadašnji komesar EU za pitanja agrara Franz Fischler:“Ja sam prije svega želio da se poboljša ugled agrarne politike u Evropi i istovremeno da se obezbjedi novac za poloprivrednike." Praksa sada međutim izgleda drugačije. Poljoprivredni proizvođači zarađuju sve manje iako se javnosti priča o milijardama koje se izdvajaju za njihovo subvencioniranje. Tako svaki poljoprivrednik unutar EU dobije 13 hiljada EU, a i dalje se za njih izdvaja 40 posto briselskog budžeta. To prije svega kritikuje britanski premijer Tony Bleir koji je zbog toga toga na samitu održanom 2005 godine imao spor sa francuskim predsjednikom Jacquesom Chirakom.Nema smisla, rekao je Bleir, da Evropa u modernom vremenu 40 posto svog budžeta izdvaja za zajedničku agrarnu politiku. Ekpert za evropska pitanja sa Univerziteta u Minhenu Roman Maruhn o tome kaže:"Evropska komisija je uvijek nastojala reformirati poljoprivredu, a sada imamo nekoliko novih prilika kao što je pristup velikih članica. Ukoliko se pri tome pomisli na Tursku, onda će i kada ona pristupi biti neophodna revizija evropske agrarne politike.“ Do 2009 godine EU namjerava iz sredstava za subvencioniranje agrarne politike izdvojti novac za projekte izgradnje infrastrukture kao što su naprimjer izgradnja turističkih objekata na poljoprivrednim imanjima. Na taj način Unija se sve više oprašta od klasične politike subvencioniranja poljoprivrede.