Razocaravajuci rezultat izbora u Srbiji

Pogled na realno stanje stvari je razocaravajuci. Preko 40 odsto biraca se odlucilo za nacionalisticku opciju i podržalo izazivace ratova Vojislava Šešelja i Slobodana Miloševica. Uspjeh se zasniva na desnim politickim parolama o Velikoj Srbiji i lijevim politickim idejama o državno kontrolisanim cijenama. Veliki dio ljudi ponovo je sebi dozvolio da glasa za ovakva besmislena obecanja.

Pozitivna vijest bi mogla da glasi ovako: demokratski blok stranaka se stabilizovao. koštunicini konzervativci su dobili više glasova nego na izborima u decembru 2000, nasljednici Zorana Djindjica su izgubili manje glasova nego što se strahovalo. Eksperti okupljeni u savez G17 plus su osvojili skoro deset odsto glasova. Od 18 stranaka koje su nekada cinile DOS, 15 ih je nestalo iz parlamenta i tako situaciju napravili preglednijom.

Zadaci buduce vlade Srbije bi trebalo da ostanu isti. Mora da se nastavi put ka tržišnoj privredi i ka razbijanju organizovanog kriminala. Dosadašnja vlada je pokušala da pokrene te procese i za to platila cijenu: bolne privredne reforme su u narodu prihvacene s letargijom, tri puta je propadao izbor za predsjednika Srbije. Mjere protiv organizovanog kriminala su premijera Djindjica koštale života.

Nije lak zadatak koji sada preuzima stranka Vojislava Koštunice. Ona je najjaca stranka demokratskog bloka u parlamentu. Zbog snage nacionalista i populista u parlamentu on se mora okrenuti strankama G17 plus i Demokratskoj stranci bivšeg premijera Djindjica s kojom inace ne bi baš rado saradjivao.

Time su unaprijed isprogramirani i buduci sukobi u parlamentu. Osim toga u taj demokratski tabor bi se morao privuci i vjeciti prevrtljivac Vuk Draškovic, koji ce biti još jedan nepredvidiv faktor. Srbija je na raskršcu. Koštunica mora pokazati da li i bez Djindjica može pokazati volju i sposobnost da nastavi privredne reforme i borbu protiv kriminala. Dosadašnja iskustva su nažalost loša. Koštunica se pokazao kao neko ko odugovlaci reforme i nema vizija o buducnosti. On nije baš prijateljski nastrojen bolnim privrednim rezovima. kao bivši jugoslovenski predsjednik ostavio je stare strukture u armijskom vrhu, a time nedirnute i isprepletene veze državnih struktura i mafijaša. Ako se te veze ne presijeku i ne podstakne tržišna privreda, Srbija ce ostati autsajder u evropskom zaledju i u tom slucaju bi tamo ostala desetljecima.