"Tajni rat" SAD u Njemačkoj

Najnovija otkrića novinara televizijske stanice javnog servisa NDR i lista Zidojče cajtung uzburkala su njemačku javnost. Prema saznanjima tih medija, agenti američkih tajnih službi (CIA, NSA, Sikret servis, Ministarstvo za domovinsku zaštitu) u Njemačkoj neometano rade; iz američkih vojnih baza u Njemačkoj se koordinišu napadi bespilotnim letilicama u Somaliji; američki agenti provjeravaju putnike svih letova na Frankfurtskom aerodromu i prema svom nahođenju im zabranjuju da ulaze u avione; u finansiranju gradnje američkih vojnih baza u Njemačkoj učestvuje i njemačka država i to stotinama miliona evra poreskih obveznika itd. Sve se to dešava uz saglasnost i saradnju njemačke vlade, ali bez ikakvog učešća parlamenta. Američkoj strani se ta otkrića nimalo ne dopadaju - ambasada SAD, doduše, još nije direktno komentarisala navode NDR i Zidojče cajtunga, ali je saopštila da je riječ o „čudovišnim tvrdnjama i optužbama.“

CSC – važan i javnosti nepoznat partner

Dva pomenuta medija su sredinom novembra počela sa objavljivanjem serije članaka praćene mnogobrojnim tabelama i dokumentima objavljenima na internetu. U prvoj fazi Zidojče cajtung je pisao o tome da njemačka vlada već godinama održava „sumnjive poslove“ sa američkom firmom CSC. Riječ je o koncernu koji važi kao jedan od najvažnijih partnera američkih tajnih službi (učestvovao i u izradi špijunskih programa koje koristi NSA). Minhenski dnevnik piše da je jedan od ogranaka CSC bio upleten u akciju u kojoj je 2004. godine Nijemca Kaleda el Masrija otela CIA (skandal, o kojemu je izvještavao i DW) te navodi: „Od 2009., njemačke filijale CSC su od vlade u Berlinu dobile narudžbe vrijedne 25,5 miliona evra.“ To su, kako se dalje navodi, bili zadaci poput programiranja računarskih „trojanaca“, kojima se služi njemačka policija, ili uspostavljanja mreže šifrovane komunikacije među članovima vlade. Firma je umiješana i u najnoviji projekat postavljanja interne njemačke mreže elektronske pošte, koja je navodno nezavisna i sigurna od nadzora.

Firme koje agente obučavaju tehnikama kontrašpijunaže

CSC nije jedina firma koja radi na takav način. Tu su i firme SOSi, Caci, Mekolej-Braun. SOSi se bavi računarskom podrškom američkoj armiji u Evropi, propagandnim radom, vrbovanjem ljudi u Avganistanu, pomažu u procjeni bezbjednosne situacije, a u SAD obučava agente FBI tehnikama kontrašpijunaže. NDR i Zidojče cajtung imaju saznanja da su saradnici firme Caci učestovali u mučenju zatvorenika u ozloglašenom američkom zatvoru Abu Graibu u Iraku. I ta firma nudi svojim klijentima sve moguće usluge na planu špijunaže. Njeni ljudi i danas u Njemačkoj prisluškuju telefonske razgovore i presreću internet-komunikaciju. Firma Mekolej-Braun takođe ima širok spektar aktivnosti, od inženjerskih usluga u oblasti vazduhoplovstva, pa do kibernetičke bezbjednosti. Američke tajne službe, prema informacijama NDR i Zidojče cajtunga, uz pomoć takvih firmi kontrolišu i kontejnere u njemačkim lukama, pa čak smiju i da određuju šta da se utovari na neki brod, a šta ne.

Nepoznate finansijske obaveze njemačkih građana

„Američka vojska je“, piše Zidojče cajtung, „dobro sakrivena u gotovo 3000 stranica njemačkog budžeta. Njemačka vlada je između 2003. i 2012. godine platila milijardu evra na ime subvencija za američke objekte u svojoj zemlji (u kojoj je trenutno stacionirano 43.000 američkih vojnika.) „Tako njemački poreski obveznik doprinosi postavljanju američke vojne strukture za tajni rat“, prenosi ovaj list i objašnjava da je osnov za to ugovor Savezne Republike Njemačke i SAD iz 1975. o gradnji američkih objekata – ABG. Prema tom ugovoru Amerikanci smiju sami da grade samo manje objekte i zgrade sa posebnim zahtjevima na planu bezbjednosti. Sve ostalo radi njemačka država. Ugovor nalaže da Amerikanci u potpunosti nadoknade sve troškove gradnje. Ali oni to ne čine – kao u slučaju nove vojne bolnice u Vajlerbahu, koju Amerikanci žele da završe do 2018. Pomenuti mediji pišu da će američka vojska platiti troškove projektovanja i planiranja gradnje od oko 43 miliona evra. Realni troškovi iznose 170 miliona; razliku od 127 miliona će platiti njemačka država. Ona inače plaća i socijalnu pomoć civilnim službenicima američke vojske koji su poslije povlačenja trupa ostali bez posla, kao i odštetu za materijalnu štetu koju načine američki vojnici ili vojno osoblje (recimo u saobraćaju) – za takve troškove je u budžetu Njemačke za 2013. predložena suma od 56 miliona evra.

Sumnja se pojavila zbog šuma, kojih u stvarnosti nema

To su samo neka od mnogih otkrića lista Zidojče cajtung i TV stanice javnog servisa NDR, koja oni prezentuju javnosti ovih dana. Veliki novinarski tim je istraživao ovu temu dvije godine. To istraživanje nema nikakve veze sa otkrićima odbjeglog američkog informanta Edvarda Snoudena. Njemački projekat je počeo kada je novinarima zapela za oko čudna pojava pri posmatranju Guglovih karti na internetu (Google maps): oni su, naime, našli mnoga mjesta koja su na toj karti „zamagljena“ ili su na karti prikazane šume, kojih u stvarnosti jednostavno nema: tu se u stvarnosti nalaze objekti američke vojske.

Rezultati istraživanja, čak i prije nego što su kompletno predstavljeni javnosti, vrlo jasno otvaraju pitanje suverenosti Njemačke, kojom se u jednom od pratećih tekstova pozabavio i komentator Zidojče cajtunga. On je konstatovao da „nacionalna država nije mrtva, ali je demistifikovana“, i dodao: „U Njemačkoj očigledno postoje dvije državne vlasti: najprije njemačka, i to u formi koju su joj dali ugovori EU i drugi, a pored nje postoji i američka, u formi koja nije tačno poznata. U Njemačkoj postoji bogato iskustvo sa sistemom dvije vlasti koje postoje jedna pored druge: vjekovima su to bili najprije car i papa, a zatim država i crkva.“

Autor: Saša Bojić
Odgovorna urednica: Marina Martinović