Έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας επιθυμεί η Γερμανία
12 Οκτωβρίου 2010
Στην επίσημη ιστοσελίδα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας «αποτελεί θεμέλιο της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας». Η μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελεί βασικό στόχο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής το αργότερο από το 1991, όταν ο Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, για πρώτη φορά, συμμετέχει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως υπουργός Εξωτερικών της επανενωμένης Γερμανίας :
«Η ενωμένη Γερμανία βρίσκεται στο πλευρό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ατόμου. Η ευρωπαϊκή Γερμανία επιθυμεί να συμβάλει στις προσπάθειες για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας», έλεγε την εποχή εκείνη ο Χανς Ντίτριχ Γκένσερ.
Η επιθετική τακτική Κίνκελ και οι αντιδράσεις των συμμάχων
Ο διάδοχος του Γκένσερ, Κλάους Κίνκελ αφήνει κατά μέρος τη διπλωματική αβρότητα. Προκρίνει μία επιθετική τακτική και διατυπώνει ρητά το αίτημα για μία μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας:
«Το Συμβούλιο Ασφαλείας εκφράζει ακόμα αντιλήψεις που επικρατούσαν στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και δεν λαμβάνει υπόψη τον ενισχυμένο ρόλο της Ιαπωνίας και της ενωμένης Γερμανίας. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους στηρίζουν το αίτημα για μία μόνιμη έδρα της Γερμανίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας», έλεγε ο Κλάους Κίνκελ στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα..
Όμως οι σύμμαχοι της Γερμανίας δεν φαίνονται πρόθυμοι να στηρίξουν το αίτημα. Μερικοί από αυτούς, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιδρούν σιωπηρώς με ελαφρύ μειδίαμα, ενώ άλλοι, όπως η Γαλλία και η Ιταλία επιδεικνύουν δυστροπία και κατηγορηματική άρνηση. Η συζήτηση αναζωπυρώνεται με την αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία το 1998. Ο διάδοχος του Χέλμουτ Κολ στην καγκελαρία, ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ, όχι μόνο θέτει ρητά το αίτημα, αλλά και απορρίπτει μετ΄επιτάσεως τους ισχυρισμούς εκείνων που υποστηρίζουν ότι η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει ουσιαστική ευθύνη:
«Είμαστε μία από τις τρεις χώρες με τις μεγαλύτερες εισφορές στα Ηνωμένα Έθνη. Είμαστε μία από τις δύο χώρες που στέλνουν τα περισσότερα στρατεύματα σε διεθνείς αποστολές. Πόση άλλη ευθύνη να αναλάβουμε δηλαδή;» διερωτήθηκε ο καγκελάριος Σρέντερ.
Τακτική αναμονής από τον Γιόσκα Φίσερ
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζωρτζ Μπους ο νεότερος βάζει τέλος στις γερμανικές φιλοδοξίες. Δεν μπορεί και δεν θέλει να ξεχάσει ότι η Γερμανία του Γκέρχαρντ Σρέντερ και του Γιόσκα Φίσερ αντιτάχθηκε με αποφασιστικότητα στην αμερικανική εισβολή εισβολή στο Ιράκ.
Ωστόσο ο υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ συνεχίζει την προσπάθεια, θεωρώντας δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα θα ωριμάσει τι αίτημα για μεταρρυθμίσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
«Έχουμε πολλά ψωμιά να φάμε μέχρι τότε. Χρειάζεται υπομονή και αντοχή και εμείς διαθέτουμε και τα δύο», υπογράμμιζε ο «Πράσινος» υπουργός Εξωτερικών.
Αμέσως μετά την εκλογή της το 2007 η Άνγκελα Μέρκελ επανέρχεται στο γερμανικό αίτημα, αλλά το κάνει με τον τρόπο της: πιο ήπια, πιο διπλωματικά, με την υπόσχεση ότι η Γερμανία θέλει και μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες της. Το παράδοξο βέβαια είναι ότι σήμερα η κυρία Μέρκελ δεν συγκυβερνά με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά με τους Φιλελεύθερους, οι οποίοι επί εποχής Σρέντερ απέρριπταν το αίτημα για γερμανική έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας…
Sandra Petersmann/Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου