Έκθεση Μπέικερ - επιστροφή στο ρεαλισμό

Με αφορμή την χθεσινή παρουσίαση της έκθεσης από την επιτροπή Μπέικερ η αμερικανική εφημερίδα New York Times επισημαίνει: «Το πραγματικό καθήκον της επιτροπής ήταν να εμποδίσει το χειρότερο σενάριο». «Η έκθεση Μπέικερ συνιστά ένα πολύπλοκο διπλωματικό ντοκουμέντο γεμάτο με εκφράσεις του τύπου ‘είναι δυνατόν’, ‘ενδέχεται’, ‘ίσως’. Εκφράσεις που απεχθάνεται ο Μπους, όμως πρόκειται γι’ αυτό ακριβώς που χρειάζεται για να βγει η χώρα μας από το αδιέξοδο, στο οποίο ο ίδιος την έσπρωξε.»

«Η αρχή της έξωθεν ανάμειξης σε μια χώρα έχει νομιμοποιητικά ερείσματα μόνον εάν αποφασιστεί κάτι τέτοιο από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς μετά από παράκληση του λαού της, ο οποίος έτσι βλέπει τους ξένους στρατιώτες ως ελευθερωτές και όχι ως στόχους» σχολιάζει η γαλλική εφημερίδα Liberation «η αμερικανική κυβέρνηση κατόρθωσε με την τυφλή της μανία να πιαστεί στην παγίδα αυτής της ιδέας, διότι οι ΗΠΑ στην ιστορία τους βλέπουν εαυτές ως Παλαδίνο της ελευθερίας. Και αυτό τον μύθο όμως τους στερεί τώρα ο Μπους.»

«Στην αναζήτηση διεξόδου στο Ιράκ οι ΗΠΑ ανακαλύπτουν πάλι τον ρεαλισμό» γράφει η ισπανική εφημερίδα ABC «μόνον ένα πράγμα αφήνει ανοιχτό η έκθεση: ποιος θα πρέπει να εφαρμόσει τις προτάσεις της.»

«Ο ρεαλισμός στην εξωτερική πολιτική έχει και τα όριά του» υποστηρίζει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung «μια δόση υγειούς μεσιανισμού, μια ιστορική συνέπεια και συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ μάλλον είναι περισσότερο ευκολοχώνευτα και ρεαλιστικά, από μια οποιαδήποτε αλλαγή πορείας».

«Είναι αλήθεια ότι αυτός που αποφασίζει στο τέλος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ» αποφαίνεται η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung και καταλήγει «αλλά αυτό εξαρτάται και από τις δεδομένες πλειοψηφίες, κάτι που έχει χάσει ο κος Μπους. Ξεκάθαρα μηνύματα της εξασθένησής του είναι οι παραιτήσεις των Μπόλτον και Ράμσφελντ. Όλα αυτά είναι θετικά μηνύματα, όλα αυτά μας κάνουν και ελπίζουμε σε μια αλλαγή.»

Ενόψει της συνεδρίασης της Δευτέρας του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας η γερμανική εφημερίδα Die Welt δημοσιεύει συνέντευξη με τίτλο «Οι Ευρωπαίοι παίζουν με διπλά στάνταρ» του Τούρκου απόστρατου στρατηγού και συντονιστή της αντιμετώπισης του ΠΚΚ Εντίπ Μπάσερ. Ο Τούρκος στρατιωτικός τόνισε στο ζήτημα της προόδου της χώρας του στην ευρωπαϊκή της πορεία ότι «ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται η Τουρκία, δεν είναι σωστός, διότι η χώρα μας είναι φίλος και σύμμαχος της Ευρώπης εδώ και χρόνια και προσπαθεί συνεχώς να βελτιώσει τους δημοκρατικούς της θεσμούς.» «Θα έρθει ο κατάλληλος καιρός και θα αποφασίσουμε - όταν δηλαδή θα είναι ισχυρές οι πολιτικές μας δομές, ώστε να μπορεί να αποσυρθεί ο στρατός από την πολιτική- αλλά χρειαζόμαστε χρόνο.» Ο απόστρατος στρατηγός δήλωσε ότι δεν τίθεται ζήτημα ικανότητας ή μη του κόμματος ΑΚΠ, αλλά ζήτημα προθέσεων: «το ζητούμενο είναι, όχι εάν έχει την ικανότητα, αλλά εάν έχει την πρόθεση να οδηγήσει την χώρα στην ΕΕ ή μήπως εκμεταλλεύεται τη διαδικασία ένταξης για δικούς του σκοπούς, η ΕΕ έτσι κι αλλιώς δεν θέλει την Τουρκία, επομένως το ερώτημα είναι περιττό.»

Τέλος το θέμα των μαύρων ταμείων της SIEMENS απασχολεί και πάλι τον γερμανικό τύπο. Σύμφωνα με την Süddeutsche Zeitung η SIEMENS απέρριψε αίτημα της εισαγγελίας του Λιχτενστάιν, που ζητούσε την κατάθεση μέλους του εποπτικού συμβουλίου στα πλαίσια των ερευνών που διεξάγει από το Νοέμβριο του 2004 εναντίον τεσσάρων συνεργατών της γερμανικής εταιρείας με αφορμή τους «παράνομους λογαριασμούς» για απιστία, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά. Η Süddeutsche Zeitung επισημαίνει επίσης ότι έχει στη διάθεσή της τις επιστολές της εισαγγελίας του Λιχτενστάιν και τις απαντήσεις της SIEMENS. Το αίτημα της εισαγγελίας προς τον νομικό εκπρόσωπο της SIEMENS στο Λιχτενστάιν απεστάλη στις 25 Νοεμβρίου 2005, ενώ η απορριπτική απάντηση της γερμανικής εταιρείας έχει ημερομηνία 5 Ιανουαρίου.

Τέλος η Süddeutsche Zeitung γράφει: «Μέλος του εποπτικού συμβουλίού δήλωσε μάλιστα ότι η εταιρία δεν γνωρίζει τίποτα: ούτε για τα αίτημα, αλλά ούτε και για τις έρευνες της εισαγγελίας. Από την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ της εισαγγελίας του Λιχτενστάιν και του δικηγόρου της SIEMENS προκύπτει ωστόσο ότι η SIEMENS γνώριζε εδώ και δύο χρόνια για τις έρευνες με αντικείμενο τους μυστικούς λογαριασμούς, από τη στιγμή που πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι ο νομικός της εκπρόσωπος πήρε το πράσινο φως από τα κεντρικά της SIEMENS για να απαντήσει αρνητικά στο αίτημα της εισαγγελίας του Λιχτενστάιν.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου