Ένας τενόρος για την Ελλάδα

Ποιος είναι ο Μαξ Εμάνουελ Σένσιτς; Ένας χαρισματικός κόντρα τενόρος που γεννήθηκε το 1976 στο Ζάγκρεμπ, σήμερα ζει στη Βιέννη, έχει δική του δισκογραφική εταιρεία και θεωρείται στον τομέα του ένα εξαιρετικό ταλέντο. Και ποια σχέση έχει με την Ελλάδα; Καμία στον βαθμό που δεν είναι ο κλασσικός φιλέλληνας. Και όμως μια εξαιρετικά σημαντική στον βαθμό που ανακάλυψε στην Ελλάδα άξιους συνεργάτες. Μια σχέση που προέκυψε όχι από μια προγραμματική επιλογή, αλλά από μια ισότιμη συνεργασία. Ο Σένσιτς ηχογράφησε τη μπαρόκ όπερα του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ «Αλέξανδρος» για τη μεγάλη δισκογραφική εταιρία Decca με την ορχήστρα Armonia Atenea του Γιώργου Πέτρου. Οργάνωσε μάλιστα με μεγάλη επιτυχία και μια ευρωπαϊκή τουρνέ που έφερε τον «Αλέξανδρο» στα τέλη Ιουνίου για δυο παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής.

Φούσκες και προσπάθειες

Σε συνέντευξή του αυτές τις μέρες στη Süddeutsche Zeitung του Μονάχου ο Σένσιτς απαντά στην ερώτηση πώς είναι δυνατόν να επιβιώνει οικονομικά στην Ελλάδα της κρίσης ένα τόσο εκλεκτό συγκρότημα, όπως αυτό του Πέτρου: «Μα και πριν από την κρίση στον χώρο αυτό τα πάντα σχεδόν γίνονταν με ιδιωτικές χορηγίες. Η Armonia Atenea είναι η ορχήστρα του Συλλόγου των Φίλων της Μουσικής που χορηγείται από το Ίδρυμα Ωνάση. Και στη συνέχεια η δική μου εταιρία ανέλαβε το ρίσκο της τουρνέ.» Ο Σένσιτς διεκτραγωδεί στη συνέχεια τις γραφειοκρατικές και οικονομικές δυσκολίες που συναντούν σήμερα νέα ταλέντα στη Ρωσία, την Ιταλία ή την Ελλάδα, χώρες στις οποίες ο ίδιος έκανε σημαντικές ανακαλύψεις. Και στην ερώτηση της γερμανικής εφημερίδας αν η κρίση στρέφει την ελληνική νεολαία και πάλι πιο πολύ προς τον πολιτισμό απαντά: «Οι κρίσεις υπάρχουν για να γίνεται κάτι και να βελτιώνονται τα πράγματα. Η συγκεκριμένη κρίση είναι για την Ελλάδα μια ευκαιρία στον βαθμό που τώρα οργανώνονται εκεί πράγματα που αλλιώς δεν θα οργανώνονταν ποτέ. Οι άνθρωποι καταβάλλουν περισσότερες προσπάθειες. Το ελληνικό κράτος ήταν ούτως ή άλλως τα τελευταία 150 χρόνια εντελώς ασταθές και στο τέλος πια μια φούσκα χωρίς περιεχόμενο.»

Κατάθλιψη και μόχθος

Γιατί μας ενδιαφέρουν οι απόψεις του κόντρα τενόρου Μαξ Εμάνουελ Σένσιτς; Επειδή θέτουν το ζήτημα της εθνικής προκοπής στη σωστή του βάση, στο μεράκι των ανθρώπων να αφοσιωθούν στο έργο τους και να το κάνουν καλά. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, με ανεπτυγμένη περισσότερο την κουλτούρα της μεμψιμοιρίας και λιγότερο την κουλτούρα της δημιουργικότητας, οι επισημάνσεις ενός αοιδού που ανακάλυψε μια σημαντική ελληνική ορχήστρα αποκτούν στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή μεγάλη σημασία. Μας επαναφέρουν από τη λογική της κατάθλιψης στη λογική του μόχθου. Έκαστος εφ ω ετάχθη.

Σπύρος Μοσκόβου

Yπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη