«Έπαινος στην Αθήνα»

«Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την Ελλάδα», είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδης αναφοράς της Süddeutsche Zeitung και «Αλληλεγγύη με τους αμαρτωλούς» ο τίτλος του σχολίου της με το ίδιο θέμα: «Ενώ οι πολιτικοί ανταλλάσσουν επιχειρήματα υπέρ ή κατά της βοήθειας προς την Ελλάδα, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης προετοίμασαν σιωπηρά ένα συγκεκριμένο σχέδιο βοήθειας προς την Ελλάδα σε περίπτωση ανάγκης. Επιδιώκουν να προστατεύσουν την Ελλάδα από τα χειρότερα, δηλαδή από μία χρεοκοπία, με διακρατικές πιστώσεις και εγγυήσεις.

Σήμερα στις Βρυξέλλες θα συζητήσουν αναλυτικά και θα κάνουν ακόμη πιο συγκεκριμένο το πακέτο βοήθειας. Επισήμως ουδείς από τους πολιτικούς επιβεβαιώνει τη συμμετοχή του α ή β κράτους, διότι τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση της Αθήνας κατόρθωσε να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια: διότι αποσιωπώνται τα δραματικά υψηλά επιτόκια, με τα οποία η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να προσελκύει τους επενδυτές της, δηλαδή τους δανειστές της.

Επιπλέον η Αθήνα χρειάζεται και άλλο ρευστό τον Απρίλιο. Έτσι η ΟΝΕ βρίσκεται πολύ κοντά στη διάσωση κάποιου μέλους της από την χρεοκοπία. Η έκκληση της Αθήνας για οικονομική βοήθεια μπορεί να έρθει κάθε λεπτό και τότε πρέπει να πληρώσουν και οι Γερμανοί.»

«Έπαινος στην Αθήνα», είναι ο τίτλος σχολίου του Χόλγκερ Σμίντινγκ, επικεφαλής της Bank of America Merrill Lynch, στη Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Μπορεί ακόμη η κρίση στην Ελλάδα να μην ξεπεράστηκε, αλλά οφείλουμε ήδη τώρα να βγάλουμε το καπέλο μας στην ελληνική κυβέρνηση.

Εντός τριών μηνών πέρασε δύο προγράμματα λιτότητας στο κοινοβούλιο, κάτι που στο δυτικό κόσμο είναι ιδιαίτερα σπάνιο. Η περίφημη ΑΤΖΕΝΤΑ 2010 που πέρασε ο Σρέντερ στη Γερμανία φαντάζει ασήμαντη. Με περικοπές ύψους 5% του ΑΕΠ μεσούσης της ύφεσης η Αθήνα βαδίζει στο σωστό δρόμο. Εάν η Ελλάδα κρατήσει την πορεία της, έχει εκπληρώσει όλες τις βασικές προϋποθέσεις της ΕΕ. Ενδέχεται να μην χρειαστεί και οικονομική στήριξη. Εάν όμως δεν τα καταφέρει, τότε το αξίζει να βοηθηθεί…»

«Σε περίπτωση νέων αναταράξεων στην ελληνική οικονομία πρέπει η Ευρώπη να έχει ήδη ένα προστατευτικό δίχτυ για να μπορεί να βοηθήσει όσες χώρες της ΟΝΕ το χρειαστούν. Και η αναφορά ακόμη των εγγυήσεων που προσφέρει αυτό το δίχτυ και το πως διαμορφώνεται μπορεί να ησυχάσει τις αγορές.»

4,3% του ΑΕΠ της Ελλάδας για εξοπλιστικά προγράμματα;

Στα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων διαβάζουμε «Η Γερμανία διπλασίασε τις εξαγωγές όπλων». Και στη διαδικτυακή Neue Rheinische Zeitung δημοσιεύεται ανάλυση του Έμπερχαρντ Ρόντχολτς με τίτλο «Business as usual - Οι εξοπλιστικές μπίζνες με την Ελλάδα συνεχίζονται»:

«Δύο δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα και όπλα εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα…» «Ο βασικός προμηθευτής ένθεν και ένθεν του Αιγαίου είναι γνωστός: εκτός των ΗΠΑ είναι η Γερμανία, ο πρωταθλητής της ΕΕ στη βιομηχανία όπλων. Γεγονός που βρίσκει σωστό και το συνδικάτο του Μετάλλου και διαμαρτύρεται, μόνον όταν, όπως συνέβη πρόσφατα, ακυρώνεται έστω και μια παραγγελία για τον όμιλο Eurofighter.

Γι’ αυτό και δεν διαμαρτυρήθηκε όταν ο Γερμανός υπΕξ Γκ. Βεστερβέλε υπενθύμισε στην Αθήνα ότι ήθελε να αγοράσει 60 πανάκριβα μαχητικά…Όποιος αναρωτιέται γιατί η ΕΕ δεν πιέζει κατηγορηματικά και ξεκάθαρα την υποψήφια προς ένταξη Τουρκία και την Ελλάδα, τον εταίρο της στο ΝΑΤΟ, να προσφύγουν για το Αιγαίο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενδέχεται να αντιληφθεί το γιατί, εάν ρίξει μια ματιά στις εξαγωγές οπλικών συστημάτων. Γύρω στο 4,3 του ΑΕΠ δίνει ακόμη η Ελλάδα για όπλα. 4 δισεκατομμύρια ευρώ επενδύονται ετησίως για εισαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού, πρόκειται για γιγαντιαίες δαπάνες αποθεμάτων. Πάνω από 1140 άρματα μάχης διαθέτει ο ελληνικός στρατός. Εξ αυτών με εξαίρεση τα 390 Μ48 Patton όλα τα άλλα είναι Λέοπαρντ: 750 τον αριθμό. Σχεδόν διπλάσια, από όσα διαθέτει η ίδια η Γερμανία.»

ITB: Ο Νότος ήταν πάντα ο τόπος διακοπών της Ευρώπης

«6.000 λόγοι» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ του περιοδικού Der Spiegel για τη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού και την Ελλάδα: «Μέχρι τώρα οι Γερμανοί συμπαθούσαν τους Έλληνες: Στη χώρα τους δεν έβρεχε σχεδόν καθόλου, είχαν στον τόπο τους αρχαιότητες παγκοσμίου φήμης, έδιναν δουλειά στον Ότο Ρεχάγκελ και όποιος πήγαινε σαν τουρίστας για μπάνια στην Ελλάδα, μπορούσε να ισχυριστεί ότι τον ενδιαφέρει και η κουλτούρα. Σε τελευταία ανάλυση οι Έλληνες έχουν εφεύρει τα πάντα: τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, την τραγωδία, το νόστιμο μπριζολάκι, την Ολυμπία και το πυθαγόρειο θεώρημα. Αργότερα ήρθε η κρίση. Τώρα πρόκειται για λεφτά και στα λεφτά οι Γερμανοί είναι σφιχτοί. Πάνω από δύο εκατομμύρια Γερμανοί επισκέπτονται ετησίως την Ελλάδα. Δύσκολο να προβλέψουμε κατά πόσον θα αλλάξει αυτό λόγω της οικονομικής κρίσης.»

Και το περιοδικό καταλήγει: «Ασφαλώς υπάρχουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες και τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας. Αλλά πέρα από αυτά, πάντα υπήρχε ένα άγραφο ευρωπαϊκό συμβόλαιο που έλεγε: στην Ευρώπη ο Βορράς είναι τόπος εργασίας και ο Νότος τόπος διακοπών. Και σε αυτό ήταν πάντα συνεπείς οι Έλληνες.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου