Έρβιν Ρόμελ, ο αμφιλεγόμενος...
4 Νοεμβρίου 2012
H νέα τηλεοπτική ταινία για τον στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ, που προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία από το πρώτο πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης (ΑRD) θέτει ένα σημαντικό ερώτημα: Τι γνώριζε ο Ρόμελ για την απόπειρα της 20ης Ιουλίου του 1944; Και ποια στάση τηρούσε απέναντι στην ομάδα αντιστασιακών εντός του στρατεύματος με αρχηγό τον φον Στάουφενμπεργκ; Επί δεκαετίες οι ιστορικοί αναζητούν απαντήσεις σ΄ αυτά τα ερωτήματα.
«Η Αλεπού της ερήμου», όπως έγινε γνωστός ο Έρβιν Ρόμελ, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να συναρπάζει τους Γερμανούς. Την 1η Νοεμβρίου περίπου 6,4 εκ. τηλεθεατές είδαν στη Γερμανία την τηλεταινία για τους τελευταίους μήνες στη ζωή του Ρόμελ. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο μετά την προβολή για ένα «εξαιρετικό ντοκιμαντέρ», ενώ άλλα έδειχναν να ενοχλούνται επειδή, όπως υποστήριξαν, η ταινία περιέγραφε υπερβολικά ανθρώπινο τον στρατάρχη του Χίτλερ.
Υπέρ των ναζί μέχρι την απόβαση στη Νορμανδία
Τελικά ο Έρβιν Ρόμελ αμφισβητούσε τον Χίτλερ, όπως δείχνει η ταινία ή όχι; «Η ταινία προβάλει μια πιθανή ερμηνεία της προσωπικότητας του διάσημου στρατιωτικού», λέει ο επιστημονικός συνεργάτης της Υπηρεσίας Ιστορικής Έρευνας στο Πότσνταμ. Δεν υπάρχει συνεπώς μόνο μια, αλλά πολλές ερμηνείες της προσωπικότητας του Έρβιν Ρόμελ, οι οποίες διατηρούν όλες την ισχύ τους, όσο δεν υπάρχουν αποδείξεις προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Αν και ο Ρόμελ δεν συμμετείχε στα σχέδια για την απόπειρα κατά του Χίτλερ, υπάρχει η υπόνοια ότι θα συμμαχούσε με την ομάδα των αξιωματικών γύρω από τον φον Στάουφενμπεργκ, σε περίπτωση που εκείνοι σκότωναν τον Χίτλερ. Ως γνωστόν η απόπειρα απέτυχε και οι συνωμότες εκτελέστηκαν. Ο Ρόμελ κατηγορήθηκε ότι γνώριζε τα σχέδια της απόπειρας και ουσιαστικά εξαναγκάστηκε στην αυτοκτονία στις 14 Οκτωβρίου του 1944.
Η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Έρβιν Ρόμελ βρισκόταν και πριν από την προβολή της τηλεοπτικής ταινίας στο επίκεντρο πολλών αντιπαραθέσεων. Η ιστορικός Κορνέλια Χεχτ υποθέτει ότι η στάση του Έρβιν Ρόμελ αντικατοπτρίζει τη συμπεριφορά πολλών Γερμανών απέναντι στο καθεστώς. «Από τη μια υπήρχε έναν ενθουσιασμός για τον Χίτλερ και τους εθνικοσοσιαλιστές και από την άλλη υπήρχε η ηθική αδιαφορία», υπογραμμίζει η Γερμανίδα ιστορικός.
Marie Todeskino / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθυνος σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου