Έρχονται τα Cyborg;

Το γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο του Γιούλιχ και το Πολυτεχνείο του Άαχεν συνεργάζονται εδώ και χρόνια για να πετύχουν όχι μόνον τη σύνδεση ανθρώπινου κυττάρου και τσιπ, αλλά κυρίως την ασφαλή και σίγουρη κίνηση και χρήση μηχανημάτων ή κομπιούτερ με την ανθρώπινη σκέψη.

Η φιλόδοξη αυτή έρευνα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίπεδο της επεξεργασίας νευρικών κυττάρων για την ανάπτυξή τους σε ένα ηλεκτρονικό τσιπάκι.

Τα πρώτα βήματα

Αν και το πρώτο ‘βιονικό’ τσιπάκι υπάρχει, δηλαδή τσιπ που συνδέει ζωικά κύτταρα με ηλεκτρονικό κύκλωμα, ακόμη όμως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να καθορίζουν την ανάπτυξη των κυττάρων.

Έχουν κάνει μόνον τα πρώτα βήματα προς τα εκεί, υποστηρίζει ο καθηγητής Αντρέας Οφενχόιζερ, από το Πολυτεχνείο του Ααχεν απαριθμώντας τα βήματα που έκαναν:

«Κατορθώσαμε εδώ και καιρό να αναπτύξουμε νευρικά κύτταρα στην επιφάνεια ενός ηλεκτρονικού τσιπ. Μπορούμε επίσης και προωθούμε την ανάπτυξη νευρικών κυττάρων που να είναι εις θέσιν να επεξεργαστούν πληροφορίες.»

Αυτό που κάνουν τα νευρικά κύτταρα στο τσιπ δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που κάνουν σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο: δηλαδή δέχονται μηνύματα και τα μεταφέρουν παραπέρα. Το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος αυτής της επικοινωνίας των κυττάρων.

Τα μειονεκτήματα των κομπιούτερ και ο ανθρώπινος εγκέφαλος

Εάν γίνει αυτό, τότε πρόκειται για επιστημονικό επίτευγμα, διότι έτσι θα μπορούν οι επιστήμονες να συνδέσουν την τεχνολογία, την μικροηλεκτρονική με έναν βιολογικό κομπιούτερ.

Ο Αντρέας Οφενχόιζερ από το Πολυτεχνείο του Άαχεν υπογραμμίζει ότι αυτή η σύνδεση κυττάρου και τσιπ χρειάζεται διότι:

«Τα σημερινά κομπιούτερ έχουν μειονεκτήματα στην αναγνώριση ενός προσώπου στο δρόμο ή ηχητικά χαμηλών και μπερδεμένων ήχων.

Αυτό το κάνει μόνον ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αυτή είναι η δύναμη του ανθρωπίνου εγκέφαλου και την δύναμη αυτή θέλουμε να την εφαρμόσουμε στην τεχνολογία.»

Μέχρι τώρα υπάρχει ήδη η σύνδεση ανθρώπου με ρομπότ.

Οι ερευνητές του Γιούλιχ και του Ααχεν ονειρεύονται να μπορεί ένας άνθρωπος με τη βοήθεια ενός ‘βιονικού’ τσιπ να κινεί μέσω του εγκεφάλου του ένα τεχνητό χέρι ή ένα πόδι.

Και αυτό είναι εν μέρει πραγματικότητα, αλλά προσωρινή και καθόλου σίγουρη, διότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όπως και κάθε βιολογικός ιστός, απορρίπτει και αποβάλλει τα ξένα σώματα, δηλαδή αμύνεται σε κάθε υλικό τεχνικής υφής.

Φαίνεται όμως ότι είναι θέμα χρόνου.

Πολλοί άνθρωποι που για διάφορους λόγους δεν έχουν χέρια ή πόδια ονειρεύονται να μπορούν κάποτε μόνον με τη σκέψη τους να κινούν μηχανήματα ή να χειρίζονται την τηλεόραση ή τον κομπιούτερ.