«Έφυγε» ο μεγάλος συνθέτης Χ. Β. Χέντσε

Για μια ολόκληρη γενιά φιλόμουσων αλλά και μουσικών ήταν η εναλλακτική: όποιος δεν μπορούσε να απολαύσει τους ήχους της μεταπολεμικής πρωτοπορίας στρεφόταν στον Χανς Βέρνερ Χέντσε. Οι όπερές του της δεκαετίας του 1950 και 1960 τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό σε ένα κοινό με μάλλον συντηρητικά γούστα. Ήταν η εποχή των μεγάλων επιτυχιών του, όπως για παράδειγμα οι όπερες "Λεωφόρος Μοναξιάς", μια επεξεργασία της Μανόν Λεσκό του Αβά Πρεβό, "Ο βασιλιάς Ελάφης" και "Ο πρίγκιπας του Χόμπουργκ". Αλλά ακόμα και αργότερα, όταν ο συνθέτης στρατεύθηκε πολιτικά υπέρ των διαμαρτυρόμενων Γερμανών φοιτητών και των αγροτών στην Κούβα, το συγκεκριμένο κοινό δεν τον εγκατέλειψε.

Είχε μια εμμονή, όπως έλεγε ο ίδιος, να γνωρίσει όσο πιο πολύ μπορεί στον μοντέρνο άνθρωπο «αυτόν τον θαυμάσιο τρόπο έκφρασης, τη μουσική». Ο Χέντσε πίστευε ότι ο άνθρωπος έχει τη μουσική μέσα του. Πίστευε πως αν αφήσεις τον άνθρωπο ελεύθερο να παίξει μουσική και αν τον ενθαρρύνεις προς αυτή την κατεύθυνση, τότε ο άνθρωπος σε όλη του τη ζωή θα τραγουδάει και θα παίζει μουσική. Και μια ζωή μέσα στη μουσική, πίστευε πως είναι μια καλύτερη ζωή.

Ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1926 στο Γκίτερσλο. Μισούσε τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ναζιστής, και η φρικτή εμπειρία του εθνικοσοσιασιαλισμού που έζησε τον έκανε να αναζητά ακόμα περισσότερο το καλό.

Ο μουσικός που δίχαζε

Παρόλο που πολύ γρήγορα γνώρισε την επιτυχία, ήδη στα είκοσι του χρόνια, ωστόσο επέλεξε να αφήσει πίσω του τη συντηρητική μεταπολεμική γερμανική κοινωνία και να ζήσει πιο ελεύθερα, σαν ομοφυλόφιλος και σαν καλλιτέχνης, στην αγαπημένη του Ιταλία. Στην αυτοβιογραφία του, την οποία έγραψε στα εβδομήντα του χρόνια, περιέγραφε την ημέρα που άφησε πίσω του τη Γερμανία, ως την πιο ευτυχισμένη στη ζωή του.

Ο Χανς Βέρνερ Χέντσε δίχαζε. Ορισμένοι μουσικοί, όπως ο διευθυντής ορχήστρας Καρλ Μπεμ, τον θεωρούσαν «τη μοναδική μας ελπίδα» και «τον νέος Ρίχαρντ Στράους», αλλά από την άλλη πλευρά δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους λάτρεις της πρωτοποριακής μουσικής ενός Καρλχάιντς Στοκχάουζεν και ενός Πιερ Μπουλέζ.

Ο Χανς Βέρνερ Χέντσε έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του στην Ιταλία. Ο καταρχάς μη πολιτικός συνθέτης μετατράπηκε τη δεκαετία του 1960 σε έναν ένθερμο υποστηρικτή του γερμανικού φοιτητικού κινήματος και έναν ενσυνείδητο σοσιαλιστή. Για πρώτη φορά στη ζωή του είχε την αίσθηση πως ανήκει κάπου, όπως δήλωνε.

Ο Χανς Βέρνερ Χέντσε συνέθεσε περισσότερα από 130 έργα, ίδρυσε φεστιβάλ όπως αυτό του Cantiere στο Μοντεπουλτσιάνο της Τοσκάνης, συνεργάστηκε με παιδιά και ερασιτέχνες μουσικούς. Οι άνθρωποι της μουσικής κάνουν λόγο για μια μεγάλη απώλεια.

DW / DPA / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου