1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Αναβρασμός μετά την έκθεση του ΔΝΤ

5 Ιουλίου 2013

Ένταση στην κυβέρνηση μετά το αίτημα του ΔΝΤ να διατηρηθεί ο φόρος πρώτης κατοικίας. Σε υψηλούς τόνους αντιδρά η μπερλουσκονική παράταξη. Προς αποφυγή κρίσης η κεντροαριστερά ζητά μερική κατάργηση.

https://p.dw.com/p/192dQ
Εικόνα: Reuters

Θύελλα στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία στηρίζει την κυβέρνηση του Ενρίκο Λέτα, μετά την δημοσιοποίηση της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με την οποία ζητείται από την Ιταλία να μην καταργήσει τον φόρο πρώτης κατοικίας.

«Αν δεν γίνει οριστικά παρελθόν ο Imu, ο φόρος για όποιον έχει μόνον ένα σπίτι, τότε θα πρέπει να βρεθεί μια εναλλακτική κυβερνητική συμμαχία. Εμείς δεν δεχόμαστε τέτοιου είδους επιβολές», δηλώνει η κεντροδεξιά βουλευτής Ντανιέλα Σαντανκέ, από τις πιο έμπιστες συνεργάτιδες του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ρενάτο Μπορυνέτα, εκπρόσωπος  του μπερλουσκονικού «Λαού της Ελευθερίας» στo ιταλικό κοινοβούλιο, σύμφωνα με τον οποίο «το ΔΝΤ μπορεί να έχει την δική του κοσμοθεωρία, αλλά η ιταλική κυβέρνηση έχει λάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις που θα πρέπει να τηρηθούν».

Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν

Ο φόρος πρώτης κατοικίας, σύμφωνα με υπολογισμούς, βαραίνει κάθε ιταλική οικογένεια, κατά μέσο όρο, με διακόσια πενήντα  ευρώ το χρόνο. Το ποσό δεν είναι τεράστιο, αλλά ο «Καβαλιέρε» επιμένει ότι η κατάργησή του θα δώσει νέα ώθηση στις αγοραπωλησίες ακινήτων που έχουν μειωθεί κατά 20%.

Έντονη η αντίδραση της κεντροδεξιάς κατά του αιτήματος του ΔΝΤ. Η κεντροαριστερά το εξετάζει.
Έντονη η αντίδραση της κεντροδεξιάς κατά του αιτήματος του ΔΝΤ. Η κεντροαριστερά το εξετάζει.Εικόνα: REUTERS

Η κεντροαριστερά θα ήθελε μόνο μερική κατάργηση -για τα υψηλότερα εισοδήματα- αλλά δεν επιθυμεί, ασφαλώς, κυβερνητική κρίση. «Θα λάβουμε υπόψη τη γνώμη του διεθνούς νομισματικού ταμείου. Στόχος μας, όμως, είναι να συμφωνήσουν οι κυβερνητικοί εταίροι», λέει ο υπουργός Oικονομικών Σακομάνι.

Σε κάθε περίπτωση η ιταλική κυβέρνηση έχει  περιθώριο δύο μηνών, μέχρι τον Σεπτέμβριο για μία οριστική απόφαση.

Αθανασία Συγγελλάκη, Ρώμη

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη