Αναδιάρθρωση χρέους: Μήπως δεν είναι μόνον ‘ψίθυροι’;

«Ψίθυροι στην ΕΕ. Στις Βρυξέλλες συζητείται ήδη στο παρασκήνιο η αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας», με αυτό τον τίτλο η Süddeutsche Zeitung επανέρχεται στο θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις Αθήνας, Βρυξελλών, Βερολίνου και Ουάσιγκτον ότι δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ανεπισήμως πολλοί εκτιμούν ότι αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση.

Ωστόσο η θέση αυτή δεν συνιστά ακόμη πλειοψηφία, όπως υποστήριξε σε πρόσφατο δημοσίευμά του το περιοδικό Spiegel.

Το θέμα συζητείται, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, και στην ΕΚΤ, ο πρόεδρος της οποίας Ζαν-Κλοντ Τρισέ είναι ο σκληρότερος αντίπαλος της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με συμμετοχή και των ιδιωτών-πιστωτών.

Η Süddeutsche Zeitung υπογραμμίζει ότι με τα σημερινά δεδομένα, τα υψηλά επιτόκια και το 'καπέλο' επικινδυνότητας, η Ελλάδα δεν θα καταφέρει το αργότερο από το 2012, όπως προβλέπεται, να εξυπηρετήσει το χρέος της με κατ’ ευθείαν πιστώσεις από τις αγορές.

Το σενάριο της αναδιάρθρωσης φαίνεται επομένως όλο και πιο πιθανό, και η εφημερίδα καταλήγει: «Πολλοί αντίπαλοι της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους ανησυχούν μήπως η συμμετοχή των ιδιωτών-πιστωτών βοηθήσει μεν την Ελλάδα, αλλά φέρει σε δύσκολη θέση τις ενδιαφερόμενες τράπεζες, τις ασφάλειες και τις εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων.

Τελικά ενδέχεται να "την πατήσει" και ένας άλλος πιστωτής, διαφορετικού βεληνεκούς: η ίδια η ΕΚΤ. Διότι έχει αγοράσει πολλά ελληνικά ομόλογα από μεγάλες τράπεζες για να εμποδίσει την άνοδο του καπέλου επικινδυνότητας.

Εάν αναγκαστεί τώρα να παραγράψει μέρος των απαιτήσεών της, ο κ. Τρισέ θα πρέπει στο τέλος της θητείας του να παρουσιάσει ένα καταστροφικό έλλειμμα στον ετήσιο απολογισμό της ΕΚΤ.»

«Σε λίγο η Πορτογαλία δεν θα διαθέτει ρευστό», υποστηρίζει σε σχόλιό της η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Ο παράγοντας εκλογές στις 5 Ιουνίου φαίνεται, σύμφωνα με την εφημερίδα, ότι δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, διότι έτσι η Πορτογαλία θα διαθέτει κυβέρνηση γύρω στα τέλη Ιουνίου. Μέχρι τότε οι τράπεζες πιέζουν την υπηρεσιακή κυβέρνηση του σοσιαλιστή Σόκρατες να λύσει το πρόβλημα με μια ενδιάμεση πίστωση:

«Η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν παρέχουν βραχυπρόθεσμη βοήθεια, αλλά μόνον μακροπρόθεσμη και με αυστηρές οικονομικοπολιτικές ρήτρες. Επίσης η ΕΕ δεν διαπραγματεύεται πια, μετά την εμπειρία με την Ιρλανδία, με μεταβατική κυβέρνηση τέτοιες πιστώσεις.

Επομένως εάν η Πορτογαλία επιδιώκει μια λύση πρέπει να λάβουν μέρος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες δηλώνει εξάλλου ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την εξυπηρέτηση του χρέους μέχρι και μετά τις εκλογές, με δεδομένη την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης.

Στην πραγματικότητα όλοι στην Πορτογαλία γνωρίζουν την κατάσταση, όλοι γνωρίζουν ποιες μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, γιατί και που μπαίνει τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Έτσι θα ήταν ίσως καλύτερα να διαπραγματευθούν από κοινού κυβέρνηση και αντιπολίτευση ένα ευρωπακέτο διάσωσης της Πορτογαλίας για να μην αλληλοκατηγορούνται αργότερα μετά τις εκλογές για τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίσει η χώρα.»

«Έπαινοι και μομφές για την Ιρλανδία – το κυβερνητικό πρόγραμμα εξυγίανσης είναι καλό για τις τράπεζες, αλλά όχι για το κράτος», σημειώνει η ελβετική Neue Zürcher Zeitung για τη νέα κρατική ένεση ρευστότητας προς τις ιρλανδικές τράπεζες: «Η μοιραία διασύνδεση του ιρλανδικού δημοσίου χρέους με τις υποχρεώσεις πρώην ιδιωτικών τραπεζών παραμένει. Όλο και περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές διερωτώνται, εάν η Ιρλανδία είναι σε θέση να αντεπεξέλθει σε αυτή την επιβάρυνση ή εάν η ΕΕ ωθεί σταδιακά τη χώρα σε χρεοκοπία.

Ηχεί δυσοίωνα ότι από το 2013, όταν η ΕΕ θα διαθέτει πια τον Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας, πρέπει να συμμετέχουν στις απώλειες και οι ιδιώτες-πιστωτές.

Διότι στο μεσοδιάστημα διαπιστώνεται ότι οι Ιρλανδοί φορολογούμενοι πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα για τις υπερβολές των τραπεζών και για να μην έρθουν σε δεινή θέση οι πιστωτές τους, δηλαδή οι γερμανικές, βρετανικές και άλλες ξένες τράπεζες.»

«Η εκεχειρία θα ήταν ένα σημαντικό βήμα», λέει ο υπΕξ Δημήτρης Δρούτσας σε συνέντευξή του στη γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung για την ελληνική διαμεσολάβηση στη Λιβύη.

Ο κ. Δρούτσας υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα δεν θέλει να εγκαταλείψει τις προσπάθειες για μια πολιτική λύση της κρίσης, ότι το καθεστώς Καντάφι διαπίστωσε πως πρέπει να δρομολογηθεί μια τέτοια λύση και ότι η Ελλάδα παραδοσιακά διατηρεί στενές σχέσεις με τα αραβικά κράτη και την Εγγύς Ανατολή τονίζοντας ότι: «Η Ελλάδα και η Τουρκία μπορούν σε μια κοινή προσπάθεια να καταφέρουν να δρομολογηθεί το τέλος της κρίσης.»

Τέλος στο θέμα της αξιοπιστίας του καθεστώτος Καντάφι ο κ. Δρούτσας δηλώνει: «Αυτό είναι ανοιχτό. Οι εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος δεν διευκολύνουν τη διεθνή κοινότητα να αποδεχθεί ως αξιόπιστο το καθεστώς, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούμε να ενισχύσουμε τη διπλωματική οδό, διότι ουδείς έχει συμφέρον από τις παρατεινόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το πόσο αξιόπιστο είναι όμως το καθεστώς θα φανεί σύντομα.»