Αναζητώντας τους «οικονομικούς δείκτες»

Θα ήταν μία αναπάντεχη έκπληξη για τους Γάλλους, εάν χθες το βράδυ οι 20 υπουργοί γύρω από το πλούσιο τραπέζι του δείπνου στο παλάτι Μαρινιόν με τη βοήθεια σαμπάνιας και οίνου κατέληγαν σε συμφωνία για τους «οικονομικούς δείκτες».

Η συζήτηση επικεντρώνεται σε τέσσερις σειρές δεικτών: δύο για τη μέτρηση εσωτερικών ανισορροπιών μία χώρας, ήτοι το δημόσιο έλλειμμα, το χρέος, την ιδιωτική αποταμίευση και δύο για τις εξωτερικές ανισορροπίες, δηλαδή το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το εμπορικό ισοζύγιο, καθώς και τα συναλλαγματικά αποθέματα και τις πραγματικές συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Η βασική δυσκολία φαίνεται ότι προέρχεται από την Κίνα, η οποία κράτησε την παραδοσιακά αρνητική της στάση σε ό,τι αφορά στον συναλλαγματικό τομέα, καθώς έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα, ενώ το νόμισμά της δεν είναι μετατρέψιμο. Παράλληλα δίνει βαρύτητα στους δείκτες για το εμπορικό ισοζύγιο και όχι στις τρέχουσες συναλλαγές.

Οι αναδυόμενες χώρες διαφοροποιούν τη θέση τους, για παράδειγμα η Ινδία και η Ινδονησία συμφωνούν με την προτεινόμενη λίστα δεικτών.

Υπουργοί και διοικητές τραπεζών δεν έχουν πια στη διάθεσή τους παρά μόνο τη σημερινή μέρα για να κάνουν τις απαραίτητες υποχωρήσεις, ώστε να καταλήξουν σε μία λίστα οικονομικών δεικτών για τις παγκόσμιες ανισορροπίες, την οποία διακαώς επιθυμεί η γαλλική προεδρία στο G20, προκειμένου να προχωρήσει στη διαδικασία των δύο βασικών μεταρρυθμίσεων: της οικονομικής διακυβέρνησης και του διεθνούς νομισματικού συστήματος.

Ολυμπία Τσίπηρα, Παρίσι.