Ανησυχητική η άνοδος της καταναγκαστικής πορνείας στη Γερμανία

Ακόμα και 5.000 ευρώ δίνουν γυναίκες σε πολλές χώρες του κόσμου για να έρθουν παράνομα στη Γερμανία. Σε αρκετές περιπτώσεις οι γυναίκες αυτές πέφτουν στη συνέχεια θύματα κυκλωμάτων καταναγκαστικής πορνείας για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Το πρόβλημα αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο της ετήσιας έκθεσης για την εμπορία ανθρώπων που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Βερολίνο από την γερμανική Υπηρεσία Δίωξης του Εγκλήματος. Τα στοιχεία της έκθεσης με τίτλο «Εμπορία ανθρώπων με στόχο την καταναγκαστική πορνεία» είναι ανησυχητικά. Κατά 11% αυξήθηκαν οι σχετικές προκαταρτικές έρευνες των γερμανικών αρχών το 2009. Σε 534 περιπτώσεις υπήρξε καταδίκη των υπόπτων.

«Ανοδική είναι επίσης η πορεία της καταναγκαστικής πορνείας για τον απλό λόγο ότι πολλά θύματα αρνούνται να συνεργαστούν με τις γερμανικές διωκτικές αρχές», λέει ο πρόεδρος της Υπηρεσίας Δίωξης του Εγκλήματος Γοργκ Τσίρκε:«Από τη μια είναι οι προσπάθειες εκφοβισμού των θυμάτων και από την άλλη η επιθυμία των γυναικών να ζήσουν μια καλύτερη ζωή στη Γερμανία. Πρόβλημα είναι επίσης ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν ξέρουν την γλώσσα, δεν είναι σε θέση να διαβάσουν γερμανικά και φυσικά αγνοούν τους νόμους. Πολλές μάλιστα πιστεύουν ότι η αστυνομία συνεργάζεται με εκείνους που τις κρατούν».

Απαραίτητος ο αποτελεσματικότερος έλεγχος της πορνείας

Η έκθεση διαπιστώνει για μια ακόμα φορά ότι τα θύματα του οργανωμένου εγκλήματος έχουν περιορισμένα περιθώρια αντίστασης. Τα κυκλώματα των εγκληματιών δρουν συχνά από το εξωτερικό, όπου οι γερμανικές αρχές δεν έχουν δικαιοδοσία. Σύμφωνα με την έκθεση πολλοί θύτες, αλλά και θύματα προέρχονται από την Βουλγαρία και την Ρουμανία. Αναφορά γίνεται και στο πρόβλημα Νιγηριανών εγκληματιών που δρουν στη Γερμανία.

Η Ρενάτε Αουγκστάιν, υπεύθυνη για το ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων στο γερμανικό υπουργείο Οικογενειακών Υποθέσεων είναι τέλος πεπεισμένη ότι για να καταπολεμηθεί η καταναγκαστική πορνεία θα πρέπει να γίνει αποτελεσματικότερος ο έλεγχος της πορνείας:

«Αναφέρομαι στο κλασικό παράδειγμα του μικρομάγαζου, του οποίου ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να προσκομίσει στις αρχές πλήθος στοιχείων και δικαιολογητικών. Δεν συμβαίνει ωστόσο το ίδιο και με εκείνους που προτίθενται να φτιάξουν έναν οίκο ανοχής. Ελπίζουμε ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα».

Martin Heidelberger/Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος