Αντιφάσεις και αμφιβολίες για τις συλλήψεις

Κάπου ανάμεσα στην ειδησεογραφία για το Eurogroup «χάθηκε» η είδηση περί σύλληψης ενός Τσετσένου, που ομολόγησε τη συμμετοχή του στη δολοφονία του αντίπαλου του Πούτιν Μπόρις Νεμτσόφ κι άλλων πέντε επίσης Τσετσένων. Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν καλά τον Πούτιν και τη ρωσική δικαιοσύνη εκφράζουν αμφιβολίες για το ότι η ξαφνικά η υπόθεση διαλευκάνθηκε.

«Πολλές οι αντιφάσεις»

«Δεν πιστεύω τίποτα αν δεν υπάρξουν αποδείξεις», δηλώνει στη Deutsche Welle ο Γενς Ζίγκερτ από το γερμανικό Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ της Μόσχας. «Υπάρχει μεν ομολογία, αλλά στα μάτια μου δεν έχει αποδειχθεί ότι ο συλληφθείς Τσετσένος διέπραξε το φόνο. Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις. Για παράδειγμα, πώς μπόρεσε να γίνει κάτω από τα μάτια του καλά φρουρούμενου Κρεμλίνου με τις πολλές κάμερες και τους μυστικούς πράκτορες; Αλλά και η αιτιολογία ότι οι πέντε συλληφθέντες Τσετσένοι αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από τον Νεμτσόφ εξαιτίας των σκίτσων του Μωάμεθ είναι αμφιλεγόμενη».

Ο γερμανός ειδικός παραδέχεται ότι ο Ραμσάν Καντίροφ, πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τσετσενίας, που ανήκει στη Ρωσική Ομοσπονδία, φέρει ευθύνη επειδή ο συλληφθείς Τσετσένος ανήκε σε αστυνομική μονάδα από την οποία προέρχονται οι σωματοφύλακες της προεδρικής φρουράς του Καντίροφ. Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι ο τσετσένος πρόεδρος γνωρίζει προσωπικά τον συλληφθέντα, γιατί πρόσφατα τον προήγαγε σε ανώτερο αξιωματικό ως «ακραιφνή πατριώτη».

«Αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης»

Οι ανταγωνιστικές σχέσεις του Καντίροφ με τον Πούτιν και το γεγονός ότι ο Καντίροφ θεωρείται εκτός του ρώσου προέδρου ο πιο ανεξάρτητος πολιτικός της Ρωσίας και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το ανακριτικό έργο. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ελπίδες ότι θα χυθεί κάποτε άπλετο φως σε αυτή την δολοφονία;

«Δεν έχω πειστεί ότι τουλάχιστον αυτό που μας παρουσιάζεται δίνει απάντηση στο ερώτημα», υποστηρίζει ο Γενς Ζίγκερτ. Υπάρχουν κι άλλες υποθέσεις. Ότι θα μπορούσαν να ήταν άνθρωποι από το περιβάλλον Πούτιν που τον πιέζουν να μη συμβιβαστεί με τη Δύση. Και το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι στη Ρωσία διακατέχονται από δυσπιστία, ακόμη και αντίπαλοι του Νεμτσόφ. Κανείς δεν πιστεύει ότι οι ανακριτικές αρχές είναι ανεξάρτητες στο έργο τους, αλλά ότι τελικά το πόρισμά τους θα είναι το αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης και όχι μιας ανεξάρτητης διαδικασίας».

Mikhail Bushuev / Ειρήνη Αναστασοπούλου