Απαιτείται μεγαλύτερη σαφήνεια στα δημοσιονομικά

Ένας από τους τρόπους που προβλέπει το Eυρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), το οποίο θα λειτουργήσει από το 2013, για να διασφαλιστεί η σταθερότητα του κοινού νομίσματος είναι η άμεση αγορά ομολόγων από χώρες, οι οποίες βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Είναι όμως πράγματι ένα καλό σύστημα; Ο καθηγητής οικονομίας Μίχαελ Χίτερ, επικεφαλής του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου, μιλώντας στην DW διατύπωσε την εξής άποψη:

«Σημαντικό είναι η άμεση αγορά ομολόγων να είναι πραγματικά το τελευταίο βήμα. Σε αυτή την περίπτωση είναι σημαντικό να υπάρχει μια μεταβατική περίοδος, όπως για παράδειγμα στα μέσα Μαΐου του 2010, όπου η αγορά βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και δεν υπάρχει πλέον ρευστότητα. Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν αφελές να μην χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δυνατότητα και να αποκλείσουμε τη δυνατότητα αγοράς ομολόγων από τις πρωτογενείς αγορές».

Από το 2013 αναμένεται και ιδιώτες-πιστωτές να συμμετέχουν σε ζημίες κρατικών ομολόγων, και σε αναδιατάξεις του χρέους. Η κρίση που υπάρχει αυτή τη στιγμή για πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει ακόμα χωρίς να γίνει αναδιάταξη του χρέους;

Μια ανάσα για την Ελλάδα

«Έγινε ήδη ένα βήμα με το γεγονός ότι δόθηκε επιμήκυνση στην αποπληρωμή του δανείου από τα 3,5 στα 7 χρόνια. Η Ελλάδα πήρε έτσι μια ανάσα. Και πράγματι μπορεί κανείς να πάρει μια ανάσα ακόμα και εάν γνωρίζει πως μεσοπρόθεσμα, με το βάρος που κουβαλάει δεν θα μπορεί να τα βγάλει πέρα. Το βάρος θα παραμείνει όμως. Το γεγονός ότι οι πολιτικοί δεν θέλησαν να πάρουν συγκεκριμένες αποφάσεις και να θεσπίσουν γενικούς κανόνες εξηγείται, νομίζω, με το ότι θέλουν μάλλον να αποφασίζουν κατά περίπτωση. Σημαντικό όμως είναι για το μέλλον όταν θα κληθούν και οι ιδιώτες-πιστωτές να συμμετέχουν στη δημιουργία ενός γενικού πλαισίου ρυθμίσεων».

Το φιλόδοξο αυτό πακέτο για το ευρώ, το οποίο θα πρέπει να υιοθετηθεί και από τα 27 κράτη – μέλη τι αδυναμίες παρουσιάζει; Τι του λείπει; Ο καθηγητής οικονομίας Μίχαελ Χίτερ, επικεφαλής του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου, απαντά:

«Αυτό που πιστεύω πως είναι κρίμα είναι ότι το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που παρουσίασε η γερμανική κυβέρνηση αποδυναμώθηκε. Πιστεύω πως θα έπρεπε να εξετάσει κανείς καλύτερα την πολιτική που ακολουθείται έναντι των μισθών, ή έναντι της κοινωνικής ασφάλισης. Πάνω από όλα όμως θα πρέπει να υπάρχει σαφήνεια όσον αφορά τα δημοσιονομικά των κρατών-μελών. Τέλος επαναλαμβάνω θα έπρεπε να είναι πιο σαφής ο ρόλος των ιδιωτών-πιστωτών και δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αμφιβολίες ότι όταν δανείζονται χρήματα σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα δεν θα είναι εις βάρος των φορολογουμένων».

Bernd Riegert / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου