Απολογισμός με ανάμεικτα αισθήματα

Μετά από δυο χρόνιας ενεργούς παρουσίας η Γερμανία ολοκληρώνει σήμερα τη θητεία της ως μη μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ. Σε αυτά τα δυο χρόνια το Βερολίνο αξιολόγησε καταστάσεις και συναποφάσισε για την παγκόσμια ειρήνη. Γα τη στάση της, επικρίθηκε αλλά εισέπραξε και έπαινο.

«Ήταν λανθασμένη»

Για τον Ρολφ Μύτσενιχ, εκπρόσωπο της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η Γερμανία προσπάθησε να φέρει θέματα στην ημερήσια διάταξη που συνήθως περνούν απαρατήρητα, όπως οι ανήλικοι στρατιώτες. Δύο αποφάσεις της ωστόσο σημάδεψαν τη θητεία της. Στις 17 Μαρτίου του 2011 το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε ψήφισμα για τη Λιβύη, στο οποίο άνοιγε ο δρόμος για την πτώση του Μουαμάρ Γκαντάφι. Ενώ όλοι οι δυτικοί εταίροι της τάχθηκαν υπέρ των αεροπορικών βομβαρδισμών η Γερμανία μαζί με τη Ρωσία, τη Κίνα, τη Βραζιλία και την Ινδία, απείχε της ψηφοφορίας.

«Νομίζω ότι αυτή η απόφαση της Γερμανίας να απέχει και έτσι να μπει σε κοινό παρανομαστή με χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα δεν βοήθησε» τονίζει ο Ρολφ Μύτσενιχ. «Κι αυτό ισχύει τόσο σε ό,τι αφορά την ευθύνη της Γερμανίας σε αυτή τη διένεξη, όσο και σε ό,τι αφορά μια σημαντική πτυχή του διεθνούς δικαίου, δηλαδή την επίδραση που θα είχε στην προστασία του άμαχου πληθυσμού. Γι' αυτό και αυτή η απόφαση ήταν λανθασμένη».

Γερμανία και Ισραήλ

Η δεύτερη απόφαση είναι πιο πρόσφατη. Αφορά την διπλωματική αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής που οδήγησε τον πρωθυπουργό Νετανιάχου να εξαγγείλει την επέκταση των οικισμών για εποίκους. Σχετικά με την παλαιστινιακή αναβάθμιση, η Γερμανία απείχε, κι έτσι έδειξε αλληλεγγύη προς το Ισραήλ, αλλά δεν ψήφισε, σε αντίθεση με όσα περίμενε το Ισραήλ, στάση που εξελήφθη ως κριτική για την εποικιστική της πολιτική. «Απέναντι στο Ισραήλ θέλαμε να δείξουμε ότι η Γερμανία λόγω της ιδιαίτερης σχέσης της, διατηρεί στενούς δεσμούς φιλίας με τη χώρα και τον ισραηλινό λαό», υποστηρίζει ο Μπέρνχαρντ Γκαράις, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο του Μύνστερ. «Αλλά έγινε παράλληλα σαφές ότι η Γερμανία θεωρεί την εποικιστική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Νετανιάχου ως το μεγάλο εμπόδιο στο δρόμο για μια λύση στη βάση δύο ανεξάρτητων χωρών».

Είναι η πέμπτη φορά στην ιστορία των ΗΕ που η Γερμανία γίνεται μη μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Γιατί παρά τις προσπάθειες της χώρας φαίνεται απίθανο να γίνει μόνιμο μέλος με δικαίωμα βέτο. Θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και κυρίως να αποκτήσει ο διεθνής οργανισμός νέα Χάρτα, που να προβλέπει την είσοδο νέων μονίμων μελών.

Stephanie Höppner / Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη