Από το Αμβούργο στην Ελλάδα για πυρόσβεση

Από το 1999 είναι και στην Ελλάδα πραγματικότητα το σώμα εθελοντών πυροσβεστών με τη γνωστή πρωτοβουλία του Έλληνα της Γερμανίας Νίκου Σαχινίδη και της συζύγου του της συζύγου του Παρθένας Κοτσίδου.

Από το 2001 υπάρχει μάλιστα και η Σχολή Πυρόσβεσης και Δασοπυρόσβεσης του Σώματος Εθελοντών Πυροσβεστών στα Ριζώματα Βεροίας.

Λιγότερο γνωστή είναι η συμπαράσταση που έχει από νεαρούς Έλληνες της Γερμανίας, όπως ο Τάσος Ντέμος από το Αμβούργο, που αφιέρωσε και φέτος δύο εβδομάδες από τις διακοπές του για να βοηθήσει την προσπάθεια του Νίκου Σαχινίδη.

Από το Αμβούργο στα Ριζώματα Βεροίας

Ο Τάσος Ντέμος είναι 21 ετών, έχει γεννηθεί στο Αμβούργο, είναι υδραυλικός στο επάγγελμα και από το 2001 περνά ένα μέρος των διακοπών του στην Ελλάδα ως εθελοντής πυροσβέστης πληρώνοντας τα πάντα μόνος του, όπως όλοι οι εθελοντές που τον ακολουθούν, στην πλειοψηφία τους Γερμανοί.

Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί δεν περνάει ήσυχα και χαλαρά τις διακοπές του σε κάποια παραλία, αλλά κάνει τόσα έξοδα για να σβήνει φωτιές; Ο Τάσος που μιλάει καλύτερα γερμανικά, από ελληνικά, μας είπε: «Χαίρομαι να βοηθάω, η δουλειά του πυροσβέστη είναι σημαντικό βίωμα, κι όταν βοηθάω στην Ελλάδα, χαίρομαι ακόμη πιο πολύ. Συνέβαλε σε αυτό και ο πατέρας μου. Αλλά η απόφαση να βοηθήσω ήταν δική μου, ο πατέρας μου απλώς με στηρίζει».

Μια απάντηση απλή και αφοπλιστική, αλλά χαρακτηριστική για όσους έχουν τόσο υψηλό αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και ο Τάσος Ντέμος το έχει. Είναι και στη Γερμανία εθελοντής πυροσβέστης. Πόσο μετράει όμως μια μεμονωμένη προσπάθεια ή έστω η προσπάθεια μιας μειοψηφίας; Τι πιστεύει άραγε ο Τάσος θα επηρεάσει η προσπάθειά του; «Για μένα είναι σημαντικό να σε βλέπουν και να το λες πως τους βοηθάς εθελοντικά. Είναι αλήθεια πως είναι λίγοι οι εθελοντές. Οι περισσότεροι άνθρωποι μετά τη δουλειά κάθονται μπροστά στην τηλεόραση ή στο ίντερνετ. Εγώ δεν το κάνω. Είμαι εθελοντής πυροσβέστης. Τρέχω με χαρά όπου χρειαστεί. Έτσι αφιερώνω δύο εβδομάδες από τις διακοπές μου και πάω στην Ελλάδα για να σβήνω πυρκαγιές στα δάση».

Συνειδητοποίηση και στην Ελλάδα

Και όμως αυτή η συμπεριφορά δεν φαίνεται να είναι τόσο ελληνική. Ο εθελοντισμός, ακόμη κι αυτός που υπήρχε κάποτε σε πολιτική βάση, έπαψε τα τελευταία 20 χρόνια να είναι φρούτο που ευδοκιμεί στη χώρα μας. Ο Τάσος ωστόσο επιμένει ότι γι’ αυτόν βλέπει τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα. Βοηθά τον Νίκο Σαχινίδη και τους άλλους «πιονιέρους» να προχωρήσουν: «Βοηθάμε τον Νίκο, αλλά έχει ήδη μερικές χιλιάδες που τον βοηθούν. Ασφαλώς δεν είναι πολλοί. Αλλά πρέπει πρώτα να αφυπνιστούν, πρέπει να καταλάβουν πως πρέπει να κάνουν κάτι τώρα και όχι αύριο, μετά τον καφέ, σε λίγο κλπ. Τώρα, όλοι μαζί. Και αν δεν το κάνουν αυτοί, που τους πονάει, δεν θα το κάνει κανένας. Άρχισαν ήδη να το συνειδητοποιούν. Οι ρυθμοί συνειδητοποίησης είναι βέβαια αργοί, αλλά είναι μια αρχή. Σιγά-σιγά υπάρχει η θέληση για βοήθεια σε αρκετούς Έλληνες».

Ο Τάσος έχει ιδρύσει και ένα σύλλογο με την επωνυμία: «Σύλλογος Φίλων του ΕΣΕΠΑ». Αναγνωρισμένος μη κερδοσκοπικός φορέας με πρόεδρο έναν Γερμανό, τον Αντρέας Μάγιερ από το Ανόβερο και ταμία τον ίδιο.

Στην ερώτηση πως κατάφερε να πείσει τους Γερμανούς να γίνουν μέλη αυτού του συλλόγου και να δραστηριοποιηθούν σε αυτόν προσωπικά, αλλά και οικονομικά μας απάντησε ότι δεν ήταν δύσκολο: «Πήρα δυο τρεις μαζί μου την πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τους είπα πως έτσι βοηθάμε τον κόσμο και τη χώρα. Αυτό ήταν. Η εμπειρία τους αντάμειψε. Γιατί οι Έλληνες μας λένε πάντα ευχαριστώ, τρέχουνε πίσω μας να μας πούνε ευχαριστώ, όταν βοηθάμε στην κατάσβεση πυρκαγιών, εδώ όχι, γιατί είναι κάτι συνηθισμένο».

Ρεπορτάζ Βιβή Παπαναγιώτου

Επιμέλεια Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου