Αρχισε σήμερα η δεύτερη δίκη Βάινριχ στο Βερολίνο.

Ο Γιοχάνες Βάινριχ θεωρείται από τις γερμανικές διωκτικές αρχές ως ο αρχαιότερος και ο πλέον επικίνδυνος Γερμανός τρομοκράτης που εκτίει ήδη ποινή ισόβιας φυλάκισης για τη βομβιστική επίθεση εναντίον του Γαλλικού Ινστιτούτου στο Δυτικό Βερολίνο το 1983. Σήμερα ξεκίνησε μια δεύτερη δίκη στο πρωτοδικείο της γερμανικής πρωτεύουσας. Η εισαγγελία του Βερολίνου τον κατηγορεί για αυτουργία και συναυτουργία σε πέντε τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 6 ατόμων και τον τραυματισμό άλλων 153. Οι βομβιστικές επιθέσεις στον κεντρικό σταθμό της Μασαλίας και σε ένα τρένο της 31 Δεκεμβρίου 1983 είχαν καθαρά εκβιαστικό χαρακτήρα: η ομάδα Κάρλος ήθελε έτσι να αναγκάσει τη γαλλική κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερη τη φυλακισμένη σύντροφο του Κάρλος, Μαγκνταλένα Κοπ. Ολα τα άλλα κτυπήματα όμως έγιναν κατόπιν εντολής. Το χτύπημα στο αεροδρόμιο του Ορλύ το 1975 ήταν 'εργολαβία' για την παλαιστινιακή οργάνωση PFLP, η έκρηξη βόμβας εναντίον ενός Αραβα εκδότη στο Παρίσι, το 1982, ήταν 'παραγγελία' της μυστικής υπηρεσίας της Συρίας, ενώ εντολέας της βομβιστικής επίθεσης στο κτίριο του ραδιοφωνικού σταθμού Ελεύθερη Ευρώπη το 1981 στο Μόναχο, ήταν η ρουμανική Σεκουριτάτε. Για την επίθεση κατά του αυτοκινήτου του Σαουδάραβα πρέσβυ στο Ψυχικό στις 13 Απριλίου 1983 ο Γενικός Εισαγγελέας Ντέντλεφ Μέλις είπε:

"Βάση των ερευνών μας θεωρούμε δεδομένο, ότι ήταν μία πράξη της ομάδας Κάρλος που εκτελέστηκε κατόπιν εντολής κύκλων των μυστικών υπηρεσιών της Λιβύης. Υποθέτουμε ότι υπήρξε τότε κάποια ένταση στις σχέσεις Λιβύης – Σαουδικής Αραβίας".

Κάνοντας μια εκτίμηση για τη σημασία της επίθεσης στην Αθήνα ο κ. Μέλις είναι κατηγορηματικός:

"Οσον αφορά τις συνέπειες που είχαν οι επιθέσεις τότε, τα χτυπήματα στη Γαλλία είναι τα πλέον σοβαρά. Αν όμως δούμε την εγκληματικότητα κρύβεται πίσω από την επίθεση στην Αθήνα, να τινάξουν δηλαδή ένα αυτοκίνητο στον αέρα μέσα στην πόλη, όπου μόνον ως εκ θαύματος δεν σκοτώθηκε κανείς, τότε αυτή η επίθεση έχει ανάλογη βαρύτητα όπως και οι υπόλοιπες". Το κατηγορητήριο της εισαγγελίας βασίζεται και αυτήν τη φορά όπως και στην προηγούμενη δίκη Βάινριχ κυρίως σε εκθέσεις της ΣΤΑΖΙ, της κρατικής ασφάλειαςς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αλλά και σε αναλυτικές σημειώσεις του ίδιου του κατηγορούμενου, που βρέθηκαν στα αρχεία της ΣΤΑΖΙ. Βάσει των στοιχείων αυτών ο Βάινριχ είχε έρθει στην Ελλλαδα σε επαφή με μέλη του ΕΛΑ, του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα. Η βοήθεια του ΕΛΑ προς την ομάδα Κάρλος φαίνεται να περιορίστηκε μάλλον στην παρακολούθηση της πρεσβείας της Σαουδικής Αραβίας και στην αποθήκευση εκρηκτικών υλών και όπλων που μετέφερε η ομάδα Κάρλος από την Ανατολική Ευρώπη στη Μέση Ανατολή. Οι άμεσοι δράστες της επίθεσης εναντίον του αυτοκικήτου του Σαουδάραβα πρέσβυ, και σε αυτό επιμένει ο Γενικός Εισαγγελέας Μέλις, ήταν Παλαιστίνιοι:

"Πρόκειται προφανώς για δύο Παλαιστίνιους. Δεν γνωρίζουμε τα πραγματικά τους ονόματα. Εχουμε όμως από μάρτυρες την περιγραφή των χαρακτηριστικών τους και γνωρίζουμε ότι είχαν διαβατήρια που τους είχε προμηθεύσει η ρουμάνικη μυστική υπηρεσία Σεκουριτάτε. Τα πραγματικά τους όμως ονόματα δεν τα γνωρίζουμε".

Οπως επίσης δεν στάθηκε δυνατόν να εξακριβωθούν οι πραγματικές ταυτότητες των Ελλήνων με τους οποίους ο Βάινριχ διατηρούσε επαφή. Με τις 67 συνεδριάσεις που έχουν προγραματιστεί ως τις 2 Ιανουρίου 2004, η δίκη Βάινριχ θα είναι η τελευταία μεγάλη δίκη για τρομοκρατικές πράξεις στη Γερμανία. Και θα είναι μια δίκη που θα φέρει στην επιφάνεια τις σχέσεις που διατηρούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Ευρώπης με τρομοκρατικές οργανώσεις.

(Ρεπορτάζ του Παναγιώτη Κουπαράνη).