Αφιέρωμα στον Μιχαήλ Άγγελο

Εγκαινιάστηκε πριν από δυο μέρες μια μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στον Μιχαήλ Άγγελο, έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Στο Ομοσπονδιακό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Βόννη δεν παρουσιάζονται μόνο έργα του σπουδαίου ιταλού καλλιτέχνη. Η λίστα των ονομάτων είναι πραγματικά λαμπρή: Ραφαήλ, Καραβάτζιο, Ρούμπενς, Ροντέν, Σεζάν, Μουρ, Λύπερτζ, Στρουτ. Κάποιοι είναι σύγχρονοι του Μιχαήλ Άγγελου, άλλοι σημερινοί. Καλλιτέχνες που έζησαν τους πέντε τελευταίους αιώνες. «Θέλουμε να δείξουμε την επιρροή που άσκησε ο Μιχαήλ Άγγελος» δηλώνει ο διευθυντής του μουσείου Ράινερ Βολβς.

Μια εμπειρία πραγματικά μοναδική είναι η συνάντηση όλων αυτών των σπάνιων θησαυρών στον ίδιο χώρο. Και για τη συνεύρεση αυτή απαιτήθηκε η συνεργασία πολλών μουσείων, ανάμεσα τους, του Λούβρου, του ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης ή του Αλμπερτίνα στη Βιέννη.

Ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν πνεύμα ανήσυχο και πολύπλευρο. Γλύπτης, ζωγράφος, σχεδιαστής. Ως άνθρωπος όμως ήταν μάλλον μετρημένος, μοναχικός, μελαγχολικός. Παράλληλα ήταν φιλόδοξος, εργατικός και παθιασμένος με τα έργα που έφτιαχνε.

Μελαγχολία, μοναξιά αλλά και πάθος για δημιουργία

Η μελαγχολία του, λένε πολλοί, οφειλόταν μάλλον στον πρόωρο θάνατό της μητέρας του. Αυτή του η μελαγχολία βρήκε πάντως την έκφρασή της στην τέχνη. Η λύπη, η αγάπη, η πίστη, η μοναξιά πέρασαν με έναν τόνο δραματικό και έντονο μέσα στο έργο του. Αυτός είναι και ο λόγος που συγκινεί ακόμα και σήμερα. Όμως ακόμα και όταν ζούσε ήταν από τους λίγους καλλιτέχνες που έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους σύγχρονους του. Θαυμαστές του ήταν απλοί τεχνίτες αλλά και Πάπες. Η αίγλη του έμεινε από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα αναλλοίωτη.

Επηρέασε μεγάλους ζωγράφους όπως τον Καραβάτζιο και τον Ρούμπενς, οι οποίοι ζωγράφιζαν παρόμοια θέματα. Ο «Άγιος Ιωάννης» του Καραβάτζιο είναι ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα. Ο Ραφαήλ σχεδίασε το 1505/1508 τον «Δαβίδ του Μικελάντζελο» μπροστά από το Παλάτσο Βέκιο.

Έργα του Μιχαήλ Άγγελου κοσμούν την Καπέλα Σιξτίνα, την Εκκλησία των Μεδίκων ή την Πιάτσα ντελα Σινιόρα στην Φλωρεντία. Πέρα από αυτό όμως κανείς καλλιτέχνης δεν έχει περισσότερες προσωπογραφίες από ότι ο ίδιος.

Η επιρροή του μεγάλου ιταλού δασκάλου πέρασε μέσα στους αιώνες. Τον 19ο και τον 20 αιώνα επηρέασε σημαντικούς γλύπτες όπως τον Ροντέν, τον Ματίς, τον Λέμπρουκ και αργότερα τον Χένρι Μουρ. Από τον Μικελάντζελο όμως γοητεύθηκαν και σύγχρονοι καλλιτέχνες όπως η γερμανίδα φωτογράφος Καντίτα Χέφερ.

Η επίσκεψη στη συγκεκριμένη έκθεση στο Ομοσπονδιακό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Βόννη μοιάζει σαν μια βόλτα στα μονοπάτια της ιστορίας της Τέχνης.

Stefan Dege / Μαρία Ρηγούτσου