Γιατί γίνεται τόσο συχνά στόχος η Γαλλία;

Με τις μνήμες των αιματηρών τρομοκρατικών χτυπημάτων στο Παρίσι να παραμένουν νωπές, η Γαλλία έμελλε να ζήσει ξανά στιγμές φρίκης με 84 νεκρούς τη νύχτα της Πέμπτης, αυτή τη φορά στη Νίκαια. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει επίσημη ανακοίνωση για τα κίνητρα του γαλλοτυνήσιου δράστη Μοχάμεντ Λαουαϊέ Μπουλέλ, ωστόσο το Ισλαμικό Κράτος μέσω της επίσημης προπαγανδιστικής εφημερίδας του Α'maq φέρεται να αναλαμβάνει την ευθύνη για το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νίκαια.

Η Ρόνια Κέμπιν, πολιτική επιστήμονας του Ιδρύματος Επιστήμη και Πολιτική στο Βερολίνο (SWP), εξηγεί στην DW ότι υπάρχει μια σειρά αιτίων που καθιστούν τη Γαλλία τόσο ευάλωτη απέναντι σε αντίστοιχες τρομοκρατικές επιθέσεις. Από τη μία η Γαλλία ανήκει στις ευρωπαϊκές χώρες με τη μεγαλύτερη εμπλοκή στη διεθνή μάχη κατά του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία.

«Κατά δεύτερον, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η Γαλλία, εξαιτίας του αποικιακού παρελθόντος της, έχει μεγάλη μουσουλμανική κοινότητα με διπλή υπηκοότητα, δηλαδή γαλλική και της εκάστοτε χώρας καταγωγής. Ο έλεγχος τέτοιων ατόμων είναι πολύ δύσκολος για τις γαλλικές αρχές. Δεν χρειάζονται βίζα για να εξέλθουν, να εισέλθουν και να παραμείνουν στη Γαλλία όπως άλλοι Σύροι, Τυνήσιοι και Αλγερινοί», υπογραμμίζει.

Ανεργία και έλλειψη προοπτικής

Η Ρόνια Κέμπιν εκτιμά ότι υπάρχουν και εσωτερικοί λόγοι, αναφέροντας τον πολύ αυστηρό διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας στη Γαλλία, γεγονός που, κατά την ίδια, συνέβαλε στο να διαφύγει από την προσοχή του κράτους το τι συμβαίνει στις μουσουλμανικές κοινότητες της χώρας.

Η γερμανίδα πολιτική επιστήμονας εντοπίζει όμως και αιτίες που σχετίζονται με την οικονομική και κατ’ επέκταση την κοινωνική κατάσταση στη χώρα. Όπως επισημαίνει η Ρόνια Κέμπιν, «η Γαλλία έχει πολύ υψηλή ανεργία αυτή τη στιγμή. Περίπου το 10% των πολιτών είναι άνεργοι. Ωστόσο, η κατάσταση είναι σοβαρή, δεδομένου ότι γνωρίζουμε πως το 46% των νέων με μεταναστευτική καταγωγή πλήττονται από ανεργία και ως εκ τούτου από έλλειψη προοπτικής. Αυτό συνιστά εν δυνάμει λόγο ριζοσπαστικοποίησης στο εσωτερικό της χώρας. Τέλος, η συνεργασία των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών παραμένει ανεπαρκής. Τα κενά που δημιουργούνται έτσι έχουν, όπως βλέπουμε και από τις επιθέσεις, συχνά καταστροφικές συνέπειες».

Βόφγκανγκ Ντικ / Άρης Καλτιριμτζής