Γιατί δεν «κόπηκε» ούτε μια ιρλανδική τράπεζα στο «τεστ κόπωσης»;

Η κρίση της ιρλανδικής οικονομίας ήταν πρώτα τραπεζική και μετά δημοσιονομική κρίση. Η κυβέρνηση της χώρας θέλοντας να αποτρέψει την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος δημιούργησε ένα πακέτο σωτηρίας με εγγυήσεις που άγγιξαν τα 350 εκατομμύρια ευρώ. Εύλογα τίθεται ωστόσο το ερώτημα πως είναι δυνατό όλες οι τράπεζες της χώρας χωρίς καμιά εξαίρεση να περάσουν το γνωστό «τεστ κόπωσης» ή «στρες τεστ», όπως ονομάζονταν, στο οποίο υποβλήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο οι ευρωπαϊκές τράπεζες.

Ο Φιντέλ Χέλμερ είναι χρηματιστής στη Φρανκφούρτη. Είναι πεπεισμένος ότι η οικονομική κρίση ήρθε για να μείνει. Όμως το τεστ κόπωσης» είχε θετικό αντίκτυπο, τονίζει: «Τα αποτελέσματα του «στρες τεστ» για τις ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν επιδράσει καθησυχαστικά σε αγορές και τους επενδυτές. Μερικούς μήνες αργότερα όμως η ποιότητα του τεστ αυτού αμφισβητείται».

Στο μικροσκόπιο 91 ευρωπαϊκές τράπεζες

Το «τεστ κόπωσης» έβαζε στο μικροσκόπιο 91 τράπεζες. «Κόπηκαν» όμως μόνο 7 τράπεζες: η γερμανική Hypo Real Estate, η ελληνική Αγροτική Τράπεζα (ATE), καθώς και 5 ισπανικές. Κανείς δεν περίμενε ότι μερικούς μήνες αργότερα τράπεζες της Ιρλανδίας, αλλά και της Πορτογαλίας θα αντιμετώπιζαν προβλήματα. Ουδείς φαντάζονταν ότι ο ιρλανδικός τραπεζικός τομέας θα εξανάγκαζε το ιρλανδικό δημόσιο σε ένταξη στο μηχανισμό στήριξης.

Χωρίς εκπλήξεις…

Για τον Γκέρχαρντ Χόφμαν μέχρι πρότινος υπεύθυνο για τη ρύθμιση του τραπεζικού τομέα στην Γερμανική Κεντρική Τράπεζα οι εξελίξεις στην Ιρλανδία δεν αποτέλεσαν έκπληξη. Ποτέ δεν πείστηκε για την αξία ενός «τεστ κόπωσης»: «Δεν θυμάμαι στο παρελθόν τέτοιου είδους τεστ να δίνουν σημαντικά στοιχεία για την κατάσταση, το μέλλον μιας τράπεζας και τα προβλήματα που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσει. Με άλλα λόγια: ο τομέας μιας τράπεζας που ελέγχεται με ένα τεστ δεν θα είναι οπωσδήποτε εκείνος που θα παρουσιάσει στο μέλλον πρόβλημα».

Χωρίς αξιοπιστία…

Μέλη διοικητικών συμβουλίων σε γερμανικές τράπεζες θεωρούν τα «τεστ κόπωσης» αν μη τι άλλο άχρηστα. Πιο συγκρατημένοι είναι οι επιστήμονες. Ο Κάι Κάρστενζεν από το οικονομικό ινστιτούτο ifo του Μονάχου, λέει για παράδειγμα ότι οι τράπεζες είναι στην ουσία μια μικρογραφία όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει μια οικονομία: «Είχαμε σε όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μεγάλα προβλήματα, όπως για παράδειγμα με τους ισολογισμούς. Και από ότι διαβάζουμε τα προβλήματα δεν έχουν προς το παρόν λυθεί. Δεν αποκλείεται να βρούμε ακόμα αρκετά μπροστά μας, όπως είναι π.χ. τα ομόλογα του δημοσίου».

Michael Braun / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου