1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Δεύτερος βουλευτής του Κάμερον αποσκιρτά

21 Νοεμβρίου 2014

Ο Μ. Ρέκλες είναι ο δεύτερος βουλευτής των Συντηρητικών που προσχώρησε στις τάξεις του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος της Μ. Βρετανίας UKIP. Ισχυρό ράπισμα για τον Ντ. Κάμερον 5 μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές

https://p.dw.com/p/1Dr0X
Εικόνα: Reuters/S. Plunkett

Πέντε μήνες πριν τις εθνικές εκλογές στη M. Βρετανία, το Ευρωσκεπτικιστικό Κόμμα της Ανεξαρτησίας ήλθε πρώτο στην επαναληπτική εκλογή στο Ρότσεστερ και Στρούντ στο Έσσεξ, με υποψήφιο τον αποσκιρτίσαντα πριν δύο μήνες βουλευτή των Συντηρητικών Mαρκ Ρέκλες, ο οποίος έχει προσχωρήσει πλέον στο UKIP. Οι τελευταίοι ήλθαν μάλιστα δεύτεροι με τρίτους τους Εργατικούς, ενώ καταβαραθρώθηκαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες.

Πρόκειται για το δεύτερο ράπισμα προσωπικά προς τον κ. Κάμερον, ο οποίος έχει επιλέξει να υιοθετήσει τον αντιμεταναστευτικό πολιτικό λόγο του Νάιτζελ Φάρατζ, ηγέτη του UKIP, αντί να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες ενημέρωσης των Βρετανών για τα πλεονεκτήματα της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να επικεντρωθεί στην πλήρη ανυπαρξία πολιτικών προτάσεων των Ευρωσκεπτικιστών.

Η μεγάλη πρόκληση των εθνικών εκλογών

Στο μεταξύ το Συντηρητικό Κόμμα επιχείρησε σήμερα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, με ανακοίνωση στην οποία τονίζεται ότι η διαφορά με την οποία εξελέγη ο πρώην βουλευτής του ήταν μόλις το 20% της διαφοράς με την οποία είχε κερδίσει την έδρα για τους Συντηρητικούς στις εκλογές του 2010.

O Mαρκ Ρέκλες πρώην μέλος των Συντηρητικών και νυν μέλος του UPIK
O Mαρκ Ρέκλες πρώην μέλος των Συντηρητικών και νυν μέλος του UPIKΕικόνα: Reuters/S. Plunkett

Είναι αλήθεια ότι οι έως τώρα επιτυχίες του UKIP σε τοπικό επίπεδο, οι δύο δηλαδή έδρες που απέσπασε από τους Συντηρητικούς σε ισάριθμες επαναληπτικές εκλογές, δεν μπορεί επουδενί να θεωρηθούν πρόκριμα για τις επιδόσεις του σε εθνικό επίπεδο. Οι δύο πρώην Τόριδες και νυν UKIP βουλευτές κουβαλούσαν την προσωπική τους πελατεία ψηφοφόρων. Το UKIP θα πρέπει να αποδείξει στις εθνικές εκλογές και με εντελώς δικούς του υποψηφίους αν πράγματι έχει την ίδια απήχηση στους ψηφοφόρους, κάτι που ακόμη φαντάζει τελείως αβέβαιο.

Παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει άλυτο για τον ίδιο τον Ντέιβιντ Κάμερον που θα πρέπει να υιοθετήσει, έστω και την εσχάτη ώρα, μια λιγότερο λαϊκιστική ατζέντα στο θέμα της Ευρώπης και να αναδείξει ως κεντρικό πολιτικό επιχείρημα τη θεαματική βελτίωση της οικονομίας, αν επιθυμεί να θέσει στο περιθώριο το πολιτικό εξάμβλωμα του Νάιτζελ Φάρατζ.

Mαρία Καστρισιανάκη, Λονδίνο