Διαμάχη... μετά μουσικής στο μετρό των Βρυξελλών

«Νομίζω πως είναι μια πολύ καλή ιδέα. Έχει αποδειχθεί πως η μουσική έχει καταπραϋντικό ρόλο για τα νεύρα. Γιατί όχι; Οι άνθρωποι είναι διαρκώς βιαστικοί, έχουν στρες. Για μένα το να ακούς μουσική στο μετρό είναι καλύτερο από το να μην ακούς τίποτα ή αυτή τη μουσική μπουμ-μπουμ».

Αυτά λέει μια νεαρή Βελγίδα, που περιμένει στη στάση του μετρό. Το μετρό στις Βρυξέλλες με τους 69 σταθμούς του εξυπηρετεί καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους τους οποίους μεταφέρει στις δουλειές, στο σπίτι, στο σχολείο.

Οι σταθμοί δεν είναι διόλου πληκτικοί. Κάθε άλλο. Η κάθε στάση έχει το δικός της χαρακτήρα και είναι ένα κομμάτι της ιστορίας του Βελγίου, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο τους επιβάτες να βρίσκουν ευκολότερα τον προσανατολισμό τους. Από το 2005 και από τις 5 το πρωί ακούγεται μουσική. Τραγούδια κυρίως στα αγγλικά, τα ιταλικά ή τα ισπανικά. Η Αν φαν Χάμε, εκπρόσωπος τύπου του οργανισμού του μετρό στις Βρυξέλλες, είναι πεπεισμένη για τις σωστές επιλογές της υπηρεσίας της:

«Οι επιβάτες αγαπούν την σύγχρονη μουσική. Προσπαθούμε να κάνουμε τις μετακινήσεις τους όσο πιο ευχάριστες γίνεται».

Όμως η μουσική αντί να καταπραΰνει τα νεύρα των Βέλγων, σε ορισμένες περιπτώσεις τα τεντώνει. Εδώ και κάποιο διάστημα έχει ξεσπάσει μια νέα διαμάχη ανάμεσα στους Φλαμανδούς και τους Βαλόνους. Οι Φλαμανδοί παραπονούνται ότι δεν ακούγονται πολλά φλαμανδικά τραγούδια και αντ’ αυτού πολλά γαλλικά. Ένας νεαρός βρίσκει ανόητη όλη αυτή τη διαμάχη:

«Είναι κρίμα, για την ακρίβεια είναι ηλίθιο. Είναι πραγματικά κρίμα η μουσική που προέρχεται από το εξωτερικό αλλά και το Βέλγιο να μετατρέπεται σε πρόβλημα».

Δεν είναι και εύκολο πράγμα να ικανοποιήσεις όλα τα γούστα. Οι υπεύθυνοι στον οργανισμό του μετρό στις Βρυξέλλες είχαν αποφασίσει στις αρχές του χρόνου να παίζουν τραγούδια από τα διεθνή charts, αλλά οι επιβάτες δεν έμειναν ευχαριστημένοι. Ήθελαν να ακούνε περισσότερα φλαμανδικά αλλά και γαλλικά τραγούδια.

Οι ξένοι εργαζόμενοι πάντως στη βελγική πρωτεύουσα δεν φαίνονται να εντυπωσιάζονται από όλα αυτά και δεν δίνουν μεγάλη σημασία στους γαλλοφλαμανδικούς καυγάδες. Χαίρονται που απλά μπορούν να ακούν μουσική.

Και από τις 9 η ώρα το βράδυ, όταν ησυχάζουν τα πνεύματα ή ίσως και για να ησυχάσουν τα πνεύματα... παίζεται κλασική μουσική.