ΔΝΤ: Περισσότερα δάνεια, περισσότερη ευελιξία και λιγότεροι όροι

Μπορεί το ΔΝΤ – όπως αναμένουν πολλοί – να ασκεί το ρόλο του χωροφύλακα της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης; Μπορεί να ελέγχει τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο; Αυτά και άλλα ερωτήματα ζητούν απάντηση στη φθινοπωρινή σύνοδο του διεθνούς οικονομικού οργανισμού που αρχίζει την ερχόμενη Παρασκευή στην Ουάσιγκτον. Ερωτήματα που έχουν τεθεί από καιρό με αφορμή, μεταξύ άλλων, το πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας η οποία στο διάστημα της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

«Φανταστείτε το ΔΝΤ σαν ένα γιατρό»

Και μπορεί οι χώρες της ευρωζώνης να συγκρότησαν έναν μηχανισμό στήριξης διαθέτοντας πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, έβαλαν ωστόσο στο παιγνίδι και το ΔΝΤ. Και όπως είχε επισημάνει τότε ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Ντομινίκ Στρος Καν: «Θα στηρίξουμε εάν παραστεί ανάγκη την Ελλάδα. Αλλά δεν θα πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις. Οι Έλληνες βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες προσπάθειες. Θα πρέπει ωστόσο να γνωρίζουν ότι δεν τους τιμωρούμε για κάποιες αμαρτίες, αλλά θέλουμε να τακτοποιήσουμε τα δημοσιονομικά τους. Θα είναι μια δύσκολη, μακρά σε διάρκεια και οδυνηρή διαδικασία. Αλλά δεν ωφελεί να κλείνουμε τα μάτια σε αυτήν την πραγματικότητα», είχε δηλώσει ο κ. Καν.

Σε άλλες του δηλώσεις ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ είχε υπογραμμίσει:«Θα πρέπει να φανταστείτε το ΔΝΤ σαν ένα γιατρό. Τα χρήματα είναι το φάρμακο. Αλλά τα κράτη, οι ασθενείς, θα πρέπει να αλλάξουν τη ζωή τους, αν θέλουν να θεραπευθούν. Δεν γίνεται διαφορετικά».

Οι επισημάνσεις του Ντομινίκ Στρος Καν αφορούν και τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο ίδιο το ΔΝΤ τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή του τρίπτυχου: φιλελευθεροποίηση, απορρύθμιση, και ιδιωτικοποίηση που είχε καταστήσει τον οικονομικό οργανισμό το φόβητρο των λαών του Τρίτου Κόσμου, περάσαμε στη νέα πολιτική και στο νέο τρίπτυχο: περισσότερα δάνεια, περισσότερη ευελιξία και λιγότεροι όροι.

Στο μεταξύ, η Ελλάδα δεν έχει ξεπεράσει ακόμη το πρόβλημά της και η Πορτογαλία με την Ισπανία και την Ιρλανδία έχουν μπει και αυτές στο κλαμπ των προβληματικών παιδιών της Ευρώπης. Παράλληλα όμως το ευρώ έχει ξεπεράσει την κρίση του και ατενίζει με αισιοδοξία τις διεθνείς ισοτιμίες.

Οι αναδυόμενες οικονομίες διεκδικούν λόγο

Στην Ουάσιγκτον η αναμόρφωση των αγορών θα είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα που θα συζητήσουν για πολλοστή φορά οι υπουργοί Οικονομικών. Κατά την τελευταία σύνοδο του G20 στο Τορόντο δεν σημειώθηκε αξιόλογη πρόοδος. Το ίδιο ισχύει και για την μεταρρύθμιση των δύο οργανισμών, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Εδώ οι αναδυόμενες οικονομίες διεκδικούν αποφασιστικότερο ρόλο. Και όπως υπογράμμισε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζόλικ:

"Η μεγαλύτερη αλλαγή που έχουμε επισημάνει τα τελευταία 20 χρόνια στο πεδίο της οικονομίας είναι η άνοδος των αναπτυσσομένων χωρών, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ινδονησία. Σε αντίθεση με το παρελθόν οι χώρες αυτές δεν προκάλεσαν αυτή τη φορά την χρηματοοικονομική κρίση, αλλά εν μέσω της κρίσης έγιναν πηγή ανάπτυξης. Είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία θέλουμε οι αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα, αλλά από την άλλη θα πρέπει να αναλάβουν και μεγαλύτερες ευθύνες, για παράδειγμα στα πεδία του ελεύθερου εμπορίου ή της προστασίας του κλίματος ή της αναπτυξιακής βοήθειας", υπογράμμισε ο κ. Ζόλικ.

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου