Δύο χρόνια από τον πόλεμο του Ιράκ

Μέχρι στιγμής οι Αμερικανοί μετρούν στο Ιράκ περισσότερους από 1.500 νεκρούς και 11.000 τραυματίες. Οι αριθμοί αυτοί επηρέασαν και την γνώμη των αμερικανών πολιτών για τον πόλεμο αυτό: όταν ξεκίνησε κατά της εισβολής ήταν μόλις το 27 %, σήμερα ανέρχεται στο 53 %. Οι υποστηρικτές του πολέμου αντιστοιχούσαν στο 70 %, σήμερα μόλις στο 45 %. Ανησυχίες τις οποίες δεν φαίνεται να συμμερίζεται ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ:

«Μας προκάλεσαν. Αλλά η ανασφάλεια, η ανησυχία, οι θυσίες των τελευταίων χρόνων δεν πήγαν χαμένες. Εκατομμύρια ανθρώπων έχουν απελευθερωθεί και θα ακολουθήσουν και άλλοι. Η τρομπέτα της ελευθερίας έχει ηχήσει και μας καλεί να προχωρήσουμε».

Ο αμερικανός πρόεδρος συνεχίζει λοιπόν την επιθετική πολιτική του, αν και σε πιο ήπιους τόνους. Η αλλαγή πλεύσης όμως, για παράδειγμα στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, δεν έχει μόνον πολιτικό υπόβαθρο. Το ότι ο Μπους υποστηρίζει ξαφνικά τον διάλογο με την Τεχεράνη οφείλεται μεταξύ άλλων και στο γεγονός ότι του λείπουν όχι μόνο τα χρήματα, αλλά και οι στρατιώτες. Αυτό όμως δεν αλλάζει τα σχέδιά του για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας σε χώρες όπως το Ιράν, τη Συρία και το Λίβανο. Αυτός είναι ο πυρήνας της νέο-συντηρητικής αμερικανικής πολιτικής στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Ο Ρασίντ Καλίντι από το πανεπιστήμιο Columbia εκτιμά ότι σε κάποιες από τις χώρες αυτές έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό κάποια θετικά βήματα, ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, αυτό δεν σημαίνει ότι υποστηρίζει τον αμερικανό πρόεδρο:

«Αν κάποιος αξίζει επαίνους, τότε αυτός είναι ο ιρακινός λαός που ανάγκασε τον Μπους να πράξει το σωστό», είπε χαρακτηριστικά.

Οι απόψεις διίστανται. Άλλοι ειδικοί, όπως ο καθηγητής Φουάντ Αγιάμα από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins, αισθάνονται την υποχρέωση να ευχαριστήσουν την αμερικανική κυβέρνηση για τη συμβολή της:

«Το επιτελείο του Μπους τόλμησε να δοκιμάσει το άγνωστο. Υπάρχουν βέβαια αμφιβολίες για τις μεθόδους, ωστόσο η Αμερική σήμερα εμπιστεύεται τη δημοκρατία περισσότερο από παλαιότερα. Ποντάρει σε νέους ανθρώπους και στην επιτυχία μίας συνταγής που δεν έχει προηγουμένως δοκιμαστεί».

Παρόλα αυτά το μέλλον του Ιράκ εξακολουθεί να είναι αβέβαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Αμερικανοί θα πρέπει να παραμείνουν για αρκετό καιρό ακόμη εκεί.

Μόλις προχτές πέθανε ο θρύλος της αμερικανικής διπλωματίας και ιστορικός Τζόρτζ Κένναν. Το1947 ο Κένναν υπέγραφε με το ψευδώνυμο "X" το ιστορικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Foreign Affairs και στο οποίο έθετε τις βάσεις της πολιτικής ανάσχεσης του σοβιετικού επεκτατισμού. Ένας δημοσιογράφος τον είχε ρωτήσει τότε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαδώσει κανείς τη δημοκρατία. Η απάντησή του παραμένει επίκαιρη:

«Είναι άλλο όταν δείχνουμε εμείς τι δυνατότητες έχει κανείς σε μία δημοκρατία, δεν υπάρχει τίποτα πιο χρήσιμο. Τα πράγματα όμως είναι διαφορετικά όταν δημιουργούμε την εντύπωση ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους και όταν ζητούμε από τους άλλους να μάθουν να είναι όπως εμείς».