Δύσκολος χειμώνας προμηνύεται στη Συρία

Οι εξελίξεις στο μέτωπο του πολέμου στη Συρία δεν βρίσκονται πλέον στην πρώτη θέση των δελτίων ειδήσεων χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι ο πόλεμος τελείωσε και ότι οι άνθρωποι έχουν επιστρέψει στην καθημερινότητα. Τα αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Οι μάχες συνεχίζονται, καθημερινά καταγράφονται ανθρώπινες απώλειες και ο αγώνας επιβίωσης όσων έχουν απομείνει στη χώρα γίνεται ακόμη πιο δύσκολος εν όψει του χειμώνα.

«Τα έχουν χάσει όλα»

Την εικόνα μετέφερε μέσω της Γερμανικής Ραδιοφωνίας DLF η Άγκελα Γκέρτνερ, συνεργάτης της θρησκευτικής οργάνωσης Caritas International, που τις προηγούμενες ημέρες βρισκόταν στις πόλεις Χομς και Χαλέπι, στο βόρειο τμήμα της Συρίας.

«Στο ανατολικό τμήμα του Χαλεπίου δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα για τους ανθρώπους να βιοποριστούν», λέει η Γκέρτνερ. «Τα έχουν χάσει όλα. Δεν έχουν φαγητό, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό, ούτε ηλεκτρικό. Και τώρα με τον χειμώνα δεν υπάρχουν δυνατότητες θέρμανσης. Οι κάτοικοι ζουν στα μισοερειπωμένα σπίτια τους, που συχνά δεν έχουν παράθυρα αλλά και πόρτες. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει μόνωση. Ο χειμώνας μας προκαλεί ανησυχία. Η προμήθεια κηροζίνης από την κυβέρνηση γίνεται με το δελτίο. Σε άλλες περιπτώσεις οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κηροζίνη για θέρμανση σε αυτοσχέδια μαγκάλια ή για να μαγειρέψουν. Εδώ κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Εναλλακτικά χρησιμοποιείται ξύλο, αλλά κι αυτό είναι λιγοστό. Άρα, ο στόχος μας είναι να μονώσουμε όσο γίνεται τα σπίτια και να προμηθεύσουμε τους ανθρώπους με ζεστά ρούχα, κουβέρτες, στρώματα και υπνόσακους».

Εν όψει του χειμώνα η οργάνωση της γερμανίδας ακτιβίστριας μοιράζει τρόφιμα, είδη υγιεινής, ρούχα, τα στοιχειώδη για έναν άνθρωπο που τα έχει χάσει όλα.

Ίχνη ζωής

Η ίδια οργάνωση όμως δίνει και προοπτική ζωής με μαθήματα για παιδιά, εκπαιδευτικές δραστηριότητες και μαθήματα για να τα διευκολύνουν να περάσουν στη σχολική καθημερινότητα μετά από χρόνια απουσίας από τα μαθητικά θρανία. Όλα αυτά δείχνουν ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις βελτίωσης της καθημερινότητας.«Πολύ μικρά ίχνη ζωής διακρίνει κανείς», παραδέχεται η Άγκελα Γκέρνερ. «Ήταν πολύ ωραίο να βλέπει κανείς ακόμη και σε κατεστραμμένες συνοικίες να πουλιούνται λαχανικά σε μικρά περίπτερα ή ρούχα. Δηλαδή γίνονται μικρές προσπάθειες. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν είναι στην ανοικοδόμηση ή ανακαίνιση σπιτιών, που γίνεται με το συντονισμό της κυβέρνησης. Τώρα μπορούν να δραστηριοποιηθούν και ΜΚΟ αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη».

Συνολικά 13 εκατομ. άνθρωποι χρειάζονται την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας, εκ των οποίων τα 6 εκατομμύρια δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς αυτήν. Το μέγεθος των αναγκών είναι απλά τεράστιο, όπως τονίζει η Γκέρτνερ.

DLF/ Σίλβια Ένγκελς/ Ειρήνη Αναστασοπούλου