Είναι η Γερμανία "μεταναστευτική χώρα";

Η καθηγήτρια Μπάρμπαρα Γιον, πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Γερμανικής Υπηρεσίας κατά των Διακρίσεων, σε συνέντευξή της προς την Deutsche Welle τόνισε τα ελλείμματα της Γερμανίας και τις δυσκολίες κοινωνικής ενσωμάτωσης των μεταναστών που τροφοδοτούν προκαταλήψεις, στερεότυπα και ρατσιστικές τάσεις.

Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας καταγράφει συγκεκριμένα και διαφοροποιημένα την κατάσταση που υπάρχει στην Ευρώπη και ταυτόχρονα προτείνει άμεσες δράσεις, αλλά και μακροχρόνιες τακτικές για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της μισοξενίας στην Ευρώπη.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι η Γερμανία έκανε προόδους στην κατεύθυνση αυτή από τη στιγμή που αποδέχθηκε νομικά ότι είναι μεταναστευτική χώρα.

Πώς επηρεάζει μια χώρα ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο;

Η Γερμανίδα πολιτολόγος Μπάρμπαρα Γιον από την Γερμανική Υπηρεσία κατά των Διακρίσεων εκτιμά ότι ακόμη και η απλή αποδοχή του όρου βοηθά γιατί: «η πολιτική, οι βουλευτές και οι πολίτες αποκτούν μετά από αυτή την νομική αποδοχή, μια άλλη σχέση με τους μετανάστες. Παίρνουν απόφαση ότι οι ξένοι θα μείνουν, πως πρέπει να ενσωματωθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα, στην αγορά εργασίας και πως πρέπει να αλλάξουν οι δομές μας για έχουν οι αλλοδαποί ίσες ευκαιρίες στην επαγγελματική ανέλιξη. Δηλαδή αυτή καθ’ εαυτή η αποδοχή του όρου μεταναστευτική χώρα επιδρά καθοριστικά, επιβάλλει την πραγματική εικόνα, την καθημερινότητα στην πολιτική μας κουλτούρα και την κοινωνική μας συνείδηση.»

Η γραφειοκρατική, αθόρυβη ‘ακύρωση’ της ενσωμάτωσης

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στη Γερμανία είναι ότι ενώ απαγορεύονται δια νόμου οι διακρίσεις και οι ρατσιστικές ιδεολογίες, στην πράξη με άχρωμο μέχρι και ουδέτερο τρόπο οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί των κρατιδίων και της τοπικής αυτοδιοίκησης δυναμιτίζουν αθόρυβα, μα σταθερά τους στόχους της κοινωνικής ενσωμάτωσης και έτσι επικροτούν τελικά χωρίς να το αρθρώνουν όλα τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά κλισέ. Το μόνο που μπορεί να ανατρέψει αυτά τα γραφειοκρατικά γρανάζια είναι η καθημερινότητα, υπογραμμίζεται στην έκθεση. Η Γερμανίδα πολιτολόγος συμφωνεί απόλυτα εξηγώντας τι ακριβώς σημαίνει αυτό: «Οι ξένοι και ιδιαίτερα οι Τούρκοι θα πρέπει να συμμετέχουν σε όλα και παντού, δηλαδή όχι μόνον στα πολιτικά κόμματα, στην τοπική αυτοδιοίκηση ή στις βουλές των κρατιδίων και της ομοσπονδίας, αλλά και στην γειτονιά, στο εργοστάσιο, στις δημοτικές δραστηριότητες, στο σχολείο των παιδιών τους. Μόνον εάν τους ξέρουν στη γειτονιά τους, εάν παίζουν ρόλο και εκεί, θα ανατραπούν οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Το σύνθημα για την εξάλειψη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας πρέπει να είναι: Μην κλείνεστε στην οικογένειά σας! Ενταχθείτε στο δημόσιο βίο της τοπικής κοινωνίας, της χώρας που ζείτε!»

Τέλος τόσο η έκθεση, όσο και η Γερμανίδα επιστήμονας Μπάρμπαρα Γιον πιστεύουν ότι το πιο επικίνδυνο στις προκαταλήψεις εναντίον των ξένων και των μεταναστών είναι η προεκλογική δημαγωγία διαφόρων ακροδεξιών ή λαϊκιστικών κομμάτων που ‘αναγορεύουν’ συλλήβδην τους μετανάστες σε ‘αποβράσματα και κακοποιά στοιχεία’ που έρχονται να εκμαυλίσουν και να διαβρώσουν τις δήθεν παραδοσιακές αξίες και την δήθεν εθνική ομοιογένεια.

Σύμφωνα με την έκθεση το τελευταίο δήθεν επιχείρημα προβάλλεται κυρίως στην Νότια Ευρώπη και στα Βαλκάνια, περιοχές που ουδέποτε υπήρξαν αμιγείς ή ομοιογενείς.

Ertec/Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης