1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ε.Ε.: Αποζημιώσεις για «λουκέτα» αεροπορικών εταιρειών

25 Νοεμβρίου 2009

Νέα ώθηση στις αερομεταφορές έδωσαν οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, καταργώντας τα πανάκριβα μονοπώλια των κρατικών αερομεταφορέων. Τί γίνεται όμως, όταν μία τέτοια εταιρεία βάζει «λουκέτο»;

https://p.dw.com/p/Kg9w
SkyEurope το τελευταίο λουκέτο αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστουςΕικόνα: cc-by-sa-Sallmutter

Για πρώτη φορά η Ε.Ε. υπόσχεται αποζημίωση γι αυτήν ακριβώς την περίπτωση. Με ψήφισμά του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί την Κομισιόν να θεσπίσει νέα οδηγία, η οποία θα εξασφαλίζει την ασφαλή και ανέξοδη επιστροφή των επιβατών σε περίπτωση πτώχευσης της αεροπορικής εταιρείας. Ο Γερμανός ευρωβουλευτής Κνουτ Φλέκενσταϊν, μέλος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωκοινοβουλίου, εξηγεί:

«Μέχρι τον Ιούλιο του 2010 η Κομισιόν θα πρέπει να έχει διατυπώσει προτάσεις για το πώς μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους επιβάτες. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με επιπλέον ασφάλιση για κάθε εταιρεία ξεχωριστά, είτε μέσω ενός αποθεματικού ταμείου, το οποίο θα συγχρηματοδοτούν όλες οι αεροπορικές εταιρείες...»

Επιπρόσθετη ατομική ασφάλιση ή αποθεματικό ταμείο;

Privatkundenbank Postbank sucht Fusionspartner
Τελικά ποιος θα πληρώνει και τι;Εικόνα: AP

Πολλοί ευρωβουλευτές προτιμούν το αποθεματικό ταμείο, ώστε να εξασφαλίζεται διαρκής χρηματοδότηση, ανεξάρτητα από συγκυρίες ή εθνικές ιδιαιτερότητες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι σωστό οι αξιόπιστες εταιρείες να συγχρηματοδοτούν το ρίσκο των υπολοίπων. Όλοι πάντως συμφωνούν ότι η νέα οδηγία συνεπάγεται ένα επιπλέον κόστος για την αεροπορική εταιρεία, το οποίο μετακυλύει στον επιβάτη, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τελική τιμή του εισιτηρίου.

«Προσωπικά είμαι αντίθετος με την ίδρυση κοινού ταμείου» δηλώνει ο Γερμανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. «Με αυτό το ταμείο ουσιαστικά τιμωρούνται οι σοβαρές αεροπορικές εταιρείες, γιατί καλούνται να πληρώσουν για να στηρίξουν και τις προβληματικές εταιρείες. Προτιμώ λοιπόν μία ξεχωριστή ασφαλιστική κάλυψη, είτε ατομικά για τον επιβάτη, είτε συνολικά για την εταιρεία. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: όποια λύση κι αν επιλεγεί τελικά, σίγουρα θα προκύψει πρόσθετο κόστος, το οποίο θα μεταφερθεί στον επιβάτη. Όποιος θέλει επιπλέον ασφάλεια, θα πρέπει να πληρώσει και κάτι παραπάνω...»

Δέκα χρόνια χρειάστηκε η ΕΕ για να αντιδράσει στις επιπτώσεις των πτωχεύσεων

Μόνο στην Ε.Ε. τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν κηρύξει πτώχευση 77 εταιρείες χαμηλού κόστους. Τελευταίο μεγάλο «λουκέτο» ήταν εκείνο της Sky Europe, η οποία είχε ιδρυθεί στη Σλοβακία από Αυστριακούς επενδυτές.

Dossier Europaparlament in Straßburg - 1
Γιατί αντιδρά με 10 χρόνια καθυστέρηση το Ευρωκοινοβούλιο;Εικόνα: dpa

Η πτώχευσή της άφησε «ξεκρέμαστους» 280.000 επιβάτες σε όλη την Ευρώπη που είχαν ήδη αγοράσει εισιτήρια - μεταξύ αυτών ήταν και πολλοί Έλληνες. Γιατί όμως η Ε.Ε. χρειάστηκε δέκα ολόκληρα χρόνια για να αντιδράσει στις συνεχείς πτωχεύσεις αεροπορικών εταιρειών; Μήπως κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους;

«Αν μη τι άλλο, το σίγουρο είναι ότι οι εθνικές αρχές δεν εκτίμησαν σωστά την κατάσταση», λέει ο ευρωβουλευτής Κνουτ Φλέκενσταϊ, «θα μπορούσαν για παράδειγμα να έχουν ανακαλέσει την άδεια αναξιόπιστων αεροπορικών εταιρειών το αργότερο από τον Σεπτέμβριο του 2008, οπότε τέθηκε σε ισχύ μία σχετική ευρωπαϊκή οδηγία. Αυτό έγινε και στη Γερμανία τον Μάρτιο του 2009 με μία εταιρεία που αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα (τη ρωσική Blue Wings). Αν γινόταν και σε άλλες χώρες, μάλλον δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε αυτή τη συζήτηση σήμερα...»

Το «λουκέτο» της Sky Europe προκάλεσε αίσθηση και για έναν ακόμα λόγο: υψηλόβαθμα στελέχη της επιχείρησης καλούσαν τους επιβάτες που είχαν ήδη προπληρώσει εισιτήρια να αποζημιωθούν από την ατομική τους ταξιδιωτική ασφάλιση. Ήταν τα ίδια στελέχη που μόλις έναν μήνα πριν από την πτώχευση παρότρυναν τους επιβάτες να εμπιστευθούν την εταιρεία τους...

«Νομίζω ότι αυτό δείχνει μεγάλο θράσος. Από τη μία πλευρά οδηγείς την επιχείρησή σου στην καταστροφή και από την άλλη πλευρά ζητάς από τους επιβάτες να ασφαλιστούν ή να αποζημιωθούν με δική τους πρωτοβουλία. Δεν μπορεί ο πελάτης να ασφαλίζει, δηλαδή στην ουσία να χρηματοδοτεί, την κακοδιοίκηση της επιχείρησης...»

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου