Ελλάδα- Ισπανία- συμμαχία;

Το πιο απαισιόδοξο σενάριο διατυπώνει ο σχολιαστής της γερμανικής έκδοσης των Financial Times σε άρθρο του με τίτλο: «Έτοιμοι για την έξοδο από την ευρωζώνη». Προβλέπει ύφεση για το 2012 και στασιμότητα τόσο στις διαπραγματεύσεις για εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, όσο και στις προσπάθειες για «μόχλευση» του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Και καταλήγει: «Όλα αυτά δείχνουν ότι οι κυβερνώντες προετοιμάζονται για κρατική χρεοκοπία και έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, μάλλον στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Εξίσου σίγουρη φαίνεται η πρόβλεψη ότι η Ιταλία και η Ισπανία θα πρέπει να παραμείνουν στο ευρώ. Χωρίς να πολυνοιάζεται για δογματισμούς, η ΕΚΤ θα μπορούσε να επιστρατεύσει το οπλοστάσιό της για την εκτύπωση φρέσκου χρήματος, ώστε να αγοράσει κρατικά ομόλογα και να αντιμετωπίσει μία μαζική φυγή κεφαλαίων από ομόλογα της ευρωζώνης, η οποία προφανώς θα ακολουθούσε την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ».

«Ας μην δαιμονοποιούμε τις αγορές», λέει ο Γιόαχιμ Νάγκελ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου. Και εξηγεί: «Προσωπικά δεν βλέπω κανένα κύμα κερδοσκοπίας εναντίον της ευρωζώνης. Αντ΄αυτού θα έλεγα ότι οι πολιτικοί συνέβαλαν στην αστάθεια, για παράδειγμα με την αξίωσή τους να συμμετάσχουν ιδιώτες επενδυτές στη διάσωση της Ελλάδας. Ήταν μία ατυχής απόφαση. Η πολιτική πρέπει να κατανοήσει καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι αγορές».

«Μεγαλύτερα ρήγματα στην Ευρώπη» διαβλέπει ο σχολιαστής της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt: «Οι Νότιοι κακολογούν την υποτιθέμενη υπεροψία του Βορρά. Οι Βόρειοι διαμαρτύρονται για την υποτιθέμενη οκνηρία του Νότου. Και όλοι μαζί γκρινιάζουν για την κυριαρχία των Γερμανών». Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά στην Ευρώπη; Ο σχολιαστής της Handelsblatt δίνει τη δική του ερμηνεία: «Τώρα που το χρέος του ενός γίνεται το πρόβλημα του άλλου, ερχόμαστε πολύ πιο κοντά, απ΄όσο θα επιθυμούσαμε. Ξαφνικά εμείς οι Γερμανοί αρχίζουμε να αναλογιζόμαστε σε ποια ηλικία βγαίνουν στη σύνταξη οι Έλληνες. Πορτογάλοι και Ισπανοί διερωτώνται αν έχει νόημα να συναγωνιστούν τον επιμελή Γερμανό. Ενώ Βρετανοί και Γάλλοι διαγκωνίζονται για το ποιος αξίζει καλύτερη πιστοποίηση από τους οίκους αξιολόγησης»

Σκληρό πρόγραμμα λιτότητας εξαγγέλλει ο νέος πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόϊ. «Είναι εμφανής η προσπάθειά του να στείλει ένα μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους» γράφει η εφημερίδα Die Welt. «Κύριος αποδέκτης είναι προφανώς η Γερμανίδα καγκελάριος. Για τον Ραχόϊ αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα να έχει καλές σχέσεις μαζί της. Χρειάζεται την υποστήριξή της για να μην διοικείται σε λίγο και η Ισπανία από μία διεθνή τρόϊκα. Ήδη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας επεδίωκε να κερδίσει την εύνοια της καγκελαρίου, λέγοντας ότι η Ισπανία θα γίνει η Γερμανία του Νότου και υποσχόμενος ότι θα θεσπίσει φρένο χρέους στο σύνταγμα της χώρας .»

Το σχόλιο από την Frankfurter Allgemeine: «Ο έμπειρος πολιτικός Ραχόϊ απηύθυνε ένα διπλό μήνυμα στους Ισπανούς και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους: πρώτον, μπορούμε να τα καταφέρουμε και δεύτερον θα σεβαστούμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Η Ισπανία έχει μπροστά της μία ακόμη χρονιά με υψηλή ανεργία και ελάχιστη οικονομική ανάπτυξη και δεν πρόκειται να τα καταφέρει χωρίς συγκρούσεις συμφερόντων και κοινωνικές αντιπαραθέσεις. Αλλά γι αυτό ακριβώς έλαβε ο Ραχόϊ ισχυρή εντολή από τους ψηφοφόρους».

«Ήταν μία απογοητευτική αρχή για τον Ραχόϊ» αντιτείνει η Süddeutsche Zeitung και εξηγεί: «Ο Ραχόϊ προτίμησε να μιλήσει ‘στο περίπου’. Λέει ότι δεν έχει ακόμη στη διάθεσή του όλα τα στοιχεία που θα του επέτρεπαν να διαμορφώσει πλήρη εικόνα, αλλά κανείς δεν μπορεί να πιστέψει μία τέτοια δικαιολογία. Οι Ισπανοί γνωρίζουν ότι απαιτούνται θυσίες και έχουν δικαίωμα να μάθουν ποιές ακριβώς θα είναι αυτές. Ο Ραχόϊ, παρά την απόλυτη πλειοψηφία που κέρδισε, δεν βρήκε το θάρρος να πει στους συμπατριώτες του τι τους περιμένει τους επόμενους μήνες. Προτιμά να ακολουθήσει την τακτική της σαλαμοποίησης».

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου