«Ελλάδα ο νέος προορισμός των λαθρομεταναστών»
29 Οκτωβρίου 2008
Η γερμανική εφημερίδα Die Welt σε αναλυτικό άρθρο της αναφέρεται στους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα.
Στο άρθρο περιγράφεται η ανυπόφορη κατάσταση στην περιοχή της Ομόνοιας στην Αθήνα και επισημαίνεται:
«Η Ελλάδα είναι ο νέος προορισμός λαθρομεταναστών».
«Το ρεύμα των προσφύγων και των μεταναστών μετατοπίζεται προς την ανατολική Μεσόγειο.
«Μετά από τους εξονυχιστικούς ελέγχους μέσω των ευρωπαϊκών υπηρεσιών στις ακτές της Ισπανίας και της Ιταλίας οι πρόσφυγες προσπαθούν μέσω Ελλάδας να φθάσουν στον ποθητό προορισμό.
Παρ’ όλα αυτά η Ελλάδα χορηγεί ετησίως άσυλο σε λιγότερο από 1% των αιτούντων, αν και ο μέσος όρος χορήγησης ασύλου στις χώρες της ΕΕ αγγίζει το 20%.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της μη κυβερνητικής οργάνωσης Πράξις στην Ελλάδα ζουν γύρω στο 1,2 εκατ. μετανάστες και εξ αυτών μόνον οι 650.000 είναι νόμιμοι.
«Σε ένα διαμέρισμα ζουν μέχρι και 40 άνθρωποι»
Πρόσφατα η νομαρχία εξέτασε τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στην περιοχή Ομονοίας στην Αθήνα και διαπίστωσε ότι σε ένα διαμέρισμα ζουν μέχρι και 40 άνθρωποι εν μέσω κατσαρίδων, αρουραίων και ψύλλων.
Ο νομάρχης Αττικής Γιάννης Σγούρος περιγράφει την κατάσταση ως ‘εκρηκτική’ και εκφράζει τον φόβο ότι απειλούνται με εξαθλίωση ολόκληρες συνοικίες της Αθήνας, ενώ θεωρεί την κατάσταση των μεταναστών σαν ωρολογιακή βόμβα για την δημόσια υγεία. Όντως πολλοί μετανάστες πάσχουν από φυματίωση και δερματικές ασθένειες, αλλά η ιατρική τους περίθαλψη έχει αφεθεί στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, διότι σύμφωνα με τον νόμο μόνον έκτατες περιπτώσεις και παιδιά μπορούν να προσέλθουν σε κρατικά νοσοκομεία.
Από την εξαθλίωση αυτή επωφελείται το ακροδεξιό κόμμα Λ.Α.Ο.Σ.
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις το 49,1% των ψηφοφόρων αυτού του κόμματος θέλουν την απέλαση όλων των ξένων από την Ελλάδα. Το Λ.Α.Ο.Σ -σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις- φθάνει το 4,5%.»
«Ο Μακ Κέιν συμπεριφέρεται σαν αντιπολίτευση»
«Οι Ρεπουμπλικανοί συμπεριφέρονται σαν αντιπολίτευση – ένας τέτοιος προεκλογικός αγώνας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποκαθήλωση» παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung για τον αμερικανικό προεκλογικό αγώνα έξι μέρες πριν από τις εκλογές:
«Ένας αρνητικός προεκλογικός αγώνας που βασίζεται αποκλειστικά στην άσκηση κριτικής σε δεδομένα και πρόσωπα και όχι σε υποσχέσεις για το μέλλον, οδηγεί στην εκλογική επιτυχία μόνον, εάν ο λαός είναι οργισμένος.
Όμως ο Μπάρακ Ομπάμα δεν ήταν ποτέ στην κυβέρνηση, επομένως δεν υπάρχει καταγεγραμμένο κανένα λάθος εις βάρος του. Οι Ρεπουμπλικανοί είναι πια παγιδευμένοι.
Αντίθετα ο Ομπάμα συμπεριφέρεται σαν να κατέχει ήδη το αξίωμα του προέδρου και τολμά να εξηγεί στο ακροατήριό του δύσκολα οικονομικά θέματα.
Ο Μακ Κέιν δίνει την εντύπωση του σοβαρού πολιτικού που ξέρει πιθανόν να κρατάει το τιμόνι, αλλά εντείνει τις προσωπικές επιθέσεις κατά του αντιπάλου του, όπως κάνει πάντα και παντού η αντιπολίτευση.»
«Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για υποσχέσεις στον αμερικανικό προεκλογικό αγώνα» σημειώνει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung:
«Τα περιθώρια μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης Μπους έχουν συρρικνωθεί στο μηδέν. Έτσι τώρα που ξέσπασαν η χρηματοπιστωτική κρίση και η ύφεση οι δυνατότητες φορολογικών ελαφρύνσεων εξανεμίστηκαν πλήρως.
Στις προτεραιότητες του νέου προέδρου των ΗΠΑ, όποιος και να εκλεγεί, θα είναι ασφαλώς η εξισορρόπηση του δημοσίου χρέους.»
Το πυροτέχνημα της μετοχής της VW
«Για τις αναταραχές στο γερμανικό χρηματιστήριο φθάνουν μερικοί κερδοσκόποι που πόνταραν αναίσχυντα» υπογραμμίζει η γερμανική Die Welt για το πυροτέχνημα της αύξησης της τιμής της Volkswagen:
«Εκείνοι που στοιχημάτισαν στην σίγουρη πτώση της μετοχής της Volkswagen αγόρασαν μετοχές με την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να τις πουλήσουν και να τις ξαναγοράσουν σε συμφέρουσα τιμή.
Και όλα αυτά γιατί η Porsche ανακοίνωσε ότι έχει άμεσα ή έμμεσα το 74% των μετοχών της Volkswagen.
Τελικά πρέπει να δώσουν οι τζογαδόροι πίσω τις μετοχές άμεσα και σε οποιαδήποτε τιμή.»
«Και πάλι ποντάρουν σε αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου οι τζογαδόροι και καίγονται» γράφει τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung:
«Τέτοιες απώλειες όμως δεν πρέπει καν να τις λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας, ούτε να λυπόμαστε».