Ελλάδα: Στον αγώνα κατά της παραοικονομίας

«Η κυβέρνηση της Αθήνας αγωνίζεται κατά της παραοικονομίας», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ του Γκερντ Χέλερ στην εφημερίδα του Βερολίνου Tagesspiegel για τον νέο φορολογικό νόμο: «Από 1ης Ιανουαρίου οι συναλλαγές άνω των 1.500 ευρώ πρέπει να πληρώνονται με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή με επιταγές.

Με την νέα αυτή διάταξη η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει ότι θα πλήξει την παραοικονομία. Ταυτόχρονα η φοροδιαφυγή διώκεται πια με δρακόντειες τιμωρίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις προβλέπεται μάλιστα και ποινή φυλάκισης από τρεις μήνες μέχρι και ένα χρόνο.

Η παραοικονομία είναι για την Ελλάδα μία από τις αιτίες της σημερινής κρίσης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς διεθνών οργανισμών, όπως π.χ. της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΟΟΣΑ και της Διεθνούς Διαφάνειας, η παραοικονομία άγγιξε πέρσι στην Ελλάδα περίπου τα 88 δισεκατομμύρια ευρώ. Που σημαίνει γύρω στο 38% του ΑΕΠ. Στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό υπολογίζεται γύρω στο 15%.

Επίσης, σύμφωνα με υπολογισμούς, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών χάνει ετησίως 30 δισεκατομμύρια ευρώ από τη φοροδιαφυγή. Το μέγεθος της φοροδιαφυγής φαίνεται από τους ελέγχους που έγιναν τις δύο πρώτες ημέρες του χρόνου από το ΣΔΟΕ σε 130 επιχειρήσεις με έδρα την Αθήνα. Σε 69 από αυτές διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή. Επίσης σε 18 κέντρα διασκέδασης διαπιστώθηκε ότι δεν εξέδωσαν τις προβλεπόμενες αποδείξεις.

Πραγματικό πονοκέφαλο προκαλεί στην ελληνική κυβέρνηση η πρακτική πολλών επιχειρηματιών που εισπράττουν από τους πελάτες τους το προβλεπόμενο ΦΠΑ, αλλά το βάζουν στην τσέπη τους και δεν το καταβάλλουν στην εφορία. Υπολογίζεται ότι έτσι διαφεύγει γύρω στο 30% του ΦΠΑ και προκαλεί ετησίως τρύπα στα κρατικά ταμεία ύψους πέντε δισεκατομμυρίων.

Ο νέος νόμος εξομοιώνει τη μη καταβολή του ΦΠΑ με την κλοπή και επιβάλλει προσφυγή στο αυτόφωρο και ποινές φυλάκισης μέχρι και τέσσερις μήνες».

Απονενοημένο διάβημα ο φράχτης

«Οι φράχτες της Ευρώπης», είναι ο τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung που αναφέρεται στην πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να κατασκευάσει φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα για την ανάσχεση των λαθρομεταναστών: «Τα τείχη συμβολίζουν πάντα το αντίθετο της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Αυτό συμβόλιζε το Τείχος του Βερολίνου, αυτό σημαίνουν τα συνοριακά συρματοπλέγματα ανάμεσα στη Βόρεια και Νότια Κορέα. Μηνύματα δυσφορίας στέλνει και το περίφημο διαχωριστικό τείχος που κατασκεύασαν οι Ισραηλινοί στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη για να αντιμετωπίσουν τους Παλαιστίνιους τρομοκράτες, ενώ ελάχιστη συμπάθεια απολαμβάνει το αμερικανικό τείχος κατά μήκος του συνόρων των ΗΠΑ με το Μεξικό για να αποτρέψει την είσοδο των παράνομων μεταναστών.

Γι’ αυτό η απόφαση της Ελλάδας να χτίσει τείχος στα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν μπορεί να χαροποιεί κανέναν. Η ΕΕ σαν φρούριο, σαν χώρος διαμονής των πλουσίων που θέλουν να μη βλέπουν την ένδεια των άλλων, δεν είναι καλό προφίλ. Το σχέδιο των Ελλήνων συνιστά ασφαλώς ένα απονενοημένο διάβημα. Πάνω από 100.000 άνθρωποι πέρασαν το 2010 παράνομα τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Η Ελλάδα έχει γίνει το πέρασμα του 90% των λαθρομεταναστών προς την ΕΕ.»

«Η παράνομη μετανάστευση συνδέεται άρρηκτα με το οργανωμένο έγκλημα. Είναι πια γνωστό ότι μαφιόζικες ομάδες από την Τουρκία, την Ουκρανία και την Ιταλία ασχολούνται επαγγελματικά με την παράνομη μεταφορά μεταναστών στην Ευρώπη. Τα κυκλώματα αυτά όμως χωρίς τη συνεργασία τοπικών παραγόντων και διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών πετυχαίνουν σπάνια τους σκοπούς τους.

Γι’ αυτό έχει δίκιο η Κομισιόν όταν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για ανέγερση τείχους και συνιστά να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα για την εξάρθρωση των κυκλωμάτων των δουλεμπόρων, αλλά και για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των συνοριοφυλάκων.»

Η διοξίνη και η πολύπλοκη αλυσίδα παραγωγής τροφίμων

Στον γερμανικό τύπο κυριαρχεί σήμερα το σκάνδαλο διοξίνης σε τρόφιμα.

Η εφημερίδα του Μονάχου Süddeutsche Zeitung σημειώνει: «Το σύστημα ελέγχου πρέπει να βελτιωθεί. Διότι μπορεί κάποτε οι αγρότες να παρήγαγαν μόνοι τους ζωοτροφές, σήμερα όμως η αλυσίδα παραγωγής ζωοτροφών είναι τεράστια και πολύπλοκη. Μέχρι να φθάσει λοιπόν η ζωοτροφή στον κτηνοτρόφο έχουν βάλει το χέρι τους πάρα πολλοί και ο κίνδυνος ρύπανσης και μόλυνσης με δηλητήρια όπως η διοξίνη είναι πια μεγάλος.

Έτσι ο έλεγχος θα είναι αποτελεσματικός, εάν γίνεται σε κάθε κρίκο της αλυσίδας παραγωγής και επεξεργασίας ζωοτροφών και όχι στο τέλος.

Ασφαλώς αυτό σημαίνει ότι το τελικό προϊόν θα είναι ακριβό, αλλά μόνον έτσι διασφαλίζεται πως δεν θα είναι επιβλαβές για την υγεία.»

Τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung συμφωνεί με τους ελέγχους, αλλά υπογραμμίζει και το τεράστιο κόστος του σκανδάλου για τους κτηνοτρόφους: «Έχει γίνει ιεροτελεστία, κάθε φορά που παρουσιάζεται ένα σκάνδαλο στα τρόφιμα οι αρχές και οι πολιτικοί να διαβεβαιώνουν ότι δεν υφίσταται κίνδυνος για την υγεία των καταναλωτών και ταυτόχρονα να επιβάλλουν δραστικά μέτρα κατά των παραγωγών, που συνήθως σημαίνει λουκέτο στην παραγωγή επ’ αόριστον.

Πάνω από χίλια αγροκτήματα, κυρίως στη Βόρεια Γερμανία, έπεσαν αυτή τη φορά θύμα του σκανδάλου διοξίνης. Το τι σημαίνει το κλείσιμο, έστω και το προσωρινό, μιας παραγωγικής κτηνοτροφικής μονάδας δεν μπορεί όμως να το αντιληφθεί ο καταναλωτής στις μεγαλουπόλεις.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου