Ελλάδα, το τέλος των ψευδαισθήσεων

«Το δίλημμα της Μέρκελ», είναι ο τίτλος σχολίου στην Frankfurter Allgemeine Zeitung που παρατηρεί: «Όταν οι βουλευτές της Bundestag κληθούν να αποφασίσουν την Τετάρτη επί ενός τρίτου πακέτου βοήθειας για την Ελλάδα, δεν θα γνωρίζουν εάν θα συμμετάσχει το ΔΝΤ. Το Ταμείο έχει θέσει σαφείς προϋποθέσεις για την παροχή περαιτέρω δανείων: πρώτον, η Ελλάδα χρειάζεται ριζική απομείωση του χρέους. Δεύτερον, η απομείωση αυτή είναι αποκλειστικά θέμα των χωρών της ευρωζώνης, το ΔΝΤ δεν θα συμμετέχει. Και τρίτον, το ΔΝΤ δεν θα παραιτηθεί από μέρος των αξιώσεών του. Η καγκελάριος λοιπόν πρέπει να κάνει κάτι το οποίο δεν ήθελε ποτέ: είτε να μην έχει τελικά τη συνδρομή του ΔΝΤ είτε να απαλλάξει την Ελλάδα από μέρος του χρέους της. Στην Αθήνα πάντως δεν θα διαφωνούσε κανείς με την έξοδο του Ταμείου από το πρόγραμμα, δεδομένου ότι αυτό ζητά αρκετά υψηλότερα επιτόκια από τους ευρωπαίους εταίρους».

«Ναι» ως αποτέλεσμα εκφοβισμού;

Η Frankfurter Rundschau σχολιάζει: «Για τη χριστιανική ένωση (CDU/CSU) τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα. Στο προοίμιο της ψηφοφορίας ο επικεφαλής της Κ.Ο. Φόλκερ Κάουντερ έφερε τους βουλευτές ενώπιον μιας περίπλοκης κατάστασης: για το ‘ναι’ της βουλής έθεσε σαφέστατα ως προϋπόθεση τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Το Ταμείο όμως θα συμπράξει μόνον εάν υπάρξει ελάφρυνση του χρέους. Η χριστιανική ένωση το απορρίπτει αυτό. Με τις απειλές που εκτόξευσε ο Κάουντερ εκνεύρισε ακόμη περισσότερο όσους αντιμετώπιζαν το ζήτημα ήδη με κριτική διάθεση. Την τελευταία φορά 60 βουλευτές ψήφισαν όχι. Σε περίπτωση που είναι λιγότεροι αυτή τη φορά, θα πρόκειται μάλλον για αποτέλεσμα εκφοβισμού. Αν είναι περισσότεροι, θα έχει πληγεί το κύρος του Κάουντερ. Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη για την Μέρκελ. Επομένως οι Σοσιαλδημοκράτες μπορούν κατ' εξαίρεση να χαλαρώσουν».

Η Tagesspiegel υποστηρίζει ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η ψευδαίσθηση ότι ξαφνικά «η Ελλάδα θα τα καταφέρει όλα, να μεταρρυθμιστεί, να μειώσει το χρέος και να αναπτυχθεί οικονομικά. Μέχρι στιγμής η Α. Μέρκελ έκανε ελάχιστα ή και τίποτα για να εξηγήσει τη στάση της, τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους της. Το να αποφασίζει κανείς στη λογική του ‘βλέποντας και κάνοντας’, μπορεί, όπως διαφαίνεται τώρα, να αποπροσανατολίζει. Κανένας καπετάνιος δεν αφήνει το πλοίο συνέχεια στα χέρια του υποπλοίαρχου».

Σοσιαλιστική επανάσταση με γερμανικές πιστώσεις;

Η Münchner Merkur σχολιάζει ότι τώρα «θα φανεί πόσο σοβαρά το εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να αμφιβάλλει κανείς εκ προοιμίου για τις ικανότητες ενός άνδρα ο οποίος με μια εντυπωσιακή ψυχραιμία κορόιδευε τους ευρωπαίους εταίρους. Η γερμανίδα καγκελάριος που κατηγορήθηκε συχνά ότι έχει καρδιά από πέτρα, μπορεί καταρχήν να ανασάνει. Όχι μόνον ανάγκασε την Αθήνα να επιστρέψει στην ρεάλ πολιτίκ, αλλά κατέστρεψε και τον επικίνδυνο μύθο περί ανώδυνης εξόδου από την κρίση χρέους που καλλιεργείται επίσης σε Ισπανία ή και Ιταλία. Εκεί αλλά και αλλού διαπιστώνεται τώρα με νηφαλιότητα ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ η σοσιαλιστική επανάσταση με γερμανικές πιστώσεις».

Η ολλανδική De Telegraph συγκρατεί ότι «οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να διαγράψουν μέρος του ελληνικού χρέους. Θα είναι μια επώδυνη διαδικασία για την πολιτική. Είναι απλό να χορηγείς ένα δάνειο. Αντιθέτως, το να παραιτείσαι από μέρος των αξιώσεών σου είναι δύσκολο. Διότι πρέπει να εξηγήσεις στους ψηφοφόρους ότι τα δισεκατομμύρια των φορολογούμενων που κατευθύνθηκαν στην Ελλάδα δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ. Ακόμη μεγαλύτερη ντροπή προκαλεί το γεγονός ότι οι πολιτικά υπεύθυνοι διατείνονταν ότι θα επιστραφεί κάθε σεντ».

Κώστας Συμεωνίδης