"Ελλάδα: το 17ο κρατίδιο της Γερμανίας"

«Ελλάδα: το 17^ο κρατίδιο της Γερμανίας», είναι ο τίτλος ανάλυσης στην γερμανική έκδοση των Financial Times (του Πέτερ Έρλιχ) για τα σενάρια διεξόδου από την ελληνική κρίση.

Ο αρθρογράφος επαναλαμβάνει τα υπέρ και τα κατά μιας αναδιάρθρωσης και υποστηρίζει: «Είναι αλήθεια ότι το συνολικό χρέος της Ελλάδας αγγίζει ύψη ρεκόρ. Γι’ αυτό συνιστά διέξοδο, έστω και χρονοβόρα, ακόμη και το γεγονός ότι η χώρα δεν αναχρηματοδοτεί το χρέος της από τις αγορές και χρωστά μόνον στην ευρωζώνη.»

Επίσης εκτιμά ότι τα στοιχεία για την ανάκαμψη της οικονομίας που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου στους ειδικούς της ΕΕ δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας, αλλά μια ρεαλιστική προοπτική διεξόδου από την κρίση, με την προϋπόθεση ασφαλώς ότι θα υπάρξει ένα μίνιμουμ ανάπτυξης και ότι θα εφαρμοστούν οι αποκρατικοποιήσεις για τη μείωση του χρέους.

Και τέλος ο αρθρογράφος προσπαθεί να ανασκευάσει το επιχείρημα πως το ελληνικό παράδειγμα θα καταστεί δήθεν πεπατημένη και για άλλους: «Είναι όντως έτσι;» αναρωτιέται και υπογραμμίζει:

«Μα η Γερμανία και οι άλλοι χρηματοδότες θα έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στην ελληνική πολιτική. Επομένως μπορούν στην αρχή να χαμηλώσουν τα επιτόκια και εάν η κατάσταση στην Ελλάδα εξελιχθεί καλύτερα από ότι σχεδιαζόταν να τα αυξήσουν. Παράλληλα επειδή η Ελλάδα ανήκει εν μέρει στη Γερμανία θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την ανάπτυξή της μέσω στοχευμένων επιχορηγήσεων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Οι Γερμανοί πιστεύουν ήδη σήμερα πως χάνουν τα λεφτά τους για την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η λύση (της ευρωβοήθειας) δεν είναι δωρεάν, αλλά κοστίζει πιο φθηνά από μια χρεοκοπία.

Σε κάθε περίπτωση μπορούμε να χειριστούμε την Ελλάδα καλύτερα από ότι το μικρότερο και το πιο χρεωμένο κρατίδιο της χώρας μας, τη Βρέμη. Διότι η Βρέμη επιτρέπεται να ψηφίζει στην βουλή των κρατιδίων, εάν θα της δοθούν πιστώσεις ή όχι. Η Ελλάδα όμως όχι.»

«Δάνεια και προσευχές», είναι ο τίτλος ανάλυσης του διάσημου Αμερικανού οικονομολόγου Νουριέλ Ρουμπινί στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt για την ευρωκρίση: «Εάν αποτύχει το σχέδιο Α (που εφαρμόζεται τώρα), η μοναδική εναλλακτική λύση είναι η ταχύτατη εφαρμογή ενός σχεδίου Β που δεν είναι άλλο από την ελεγχόμενη αναδιάταξη και τη μείωση των χρεών.»

Ο Αμερικανός οικονομολόγος αναφέρεται στις διάφορες μεθόδους αναδιάταξης του χρέους, όπως π.χ. την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με ταυτόχρονη μείωση των επιτοκίων, και υπογραμμίζει: «Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντέξει περαιτέρω υψηλές δαπάνες, ούτε μπορεί να δίνει δάνεια και να προσεύχεται να σώσουν το ευρώ η οικονομική ανάπτυξη και ο χρόνος.

Επίσης οι πιστωτές και οι κάτοχοι ομολόγων πρέπει να συμμετέχουν στις απώλειες για το καλό των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, της ΕΕ, αλλά και το δικό τους».

«Το ευρώ υφαρπάζει ένας μέρος από την ευελιξία της εθνικής οικονομικής πολιτικής», υποστηρίζει σε συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν στην εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit υπογραμμίζοντας ότι «το ευρώ πρέπει να αποδείξει την οικονομική του επιτυχία»,

πως «η ΟΝΕ και η ενιαία πολιτική επιτοκίων στην ΕΕ ευθύνονται για την κρίση στην Ιρλανδία και τη Νότια Ευρώπη», και τέλος θεωρεί ως φυσιολογικές τις αντιδράσεις των Βρετανών και Γερμανών φορολογούμενων στα ευρωπακέτα διάσωσης, διότι:

«Οι διαρθρωτικές αλλαγές που συντελούνται αυτή τη στιγμή είναι δραματικότερες από εκείνες την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης. Και η ανασφάλεια που προκαλούν αυτές οι αλλαγές εκφράζεται ήδη στα εκλογικά αποτελέσματα από τη Φιλανδία μέχρι την Αυστρία και την Ουγγαρία.»