«Ελληνικά μίντια: ελεγκτής και συνεργός»
27 Ιουλίου 2010
«Κινητικότητα στο χώρο των ελληνικών τραπεζών», επιγράφεται άρθρο στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt που αναφέρεται στα αποτελέσματα του τεστ αντοχής των τραπεζών και καταλήγει: «Αναμένεται ότι μετά τις θερινές διακοπές θα αρχίσει το γαϊτανάκι των συγχωνεύσεων και των εξαγορών και θα απομείνουν από τις 5 εμπορικές τράπεζες που κυριαρχούν στην ελληνική αγορά μόλις 2.»
«Μια ορθολογική ματιά στην ελληνική κρίση», είναι ο τίτλος άρθρου του Ιταλού Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), στην Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Στο ερώτημα εάν η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει στα πρότυπα της Αργεντινής ο κ. Σμάγκι απαντά πως στη βάση των αποφάσεων των προηγούμενων εβδομάδων η απάντηση είναι ναι. «Η Ελλάδα προτίθεται να τηρήσει τους όρους του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί, προχωρά στην υλοποίηση σειράς μεταρρυθμίσεων, σε περικοπές δημοσίων δαπανών και σε βελτίωση της δυναμικής που αφορά στην αύξηση φορολογικών εσόδων».
Και καταλήγει: «Η συζήτηση περί υποθετικής ελεγχόμενης χρεοκοπίας και αναδιαπραγμάτευσης του χρέους δεν διευκολύνει τους στόχους μας. Διότι η πρακτική εφαρμογή ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι δυσκολότερη, αν όχι αδύνατη. Τελικά πρέπει να έχουμε πάντα κατά νουν ότι πρόκειται για την ΕΕ, για μια ένωση όπου υπάρχουν υποχρεώσεις και δικαιώματα και ένα από τα ύψιστα καθήκοντα κάθε κράτους-μέλους είναι η αποπληρωμή χρεών και η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Πρέπει επιπλέον να ενισχύσουμε το θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί μια παρόμοια περίπτωση σαν εκείνη της Ελλάδας. Η ΕΚΤ έχει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες έχει ήδη καταθέσει. Εάν δε οι προτάσεις αυτές γίνουν αποδεκτές από τις χώρες-μέλη, τότε η ελληνική κρίση δεν θα περάσει έτσι και το ευρώ και η ευρωζώνη θα βγουν από την κρίση ενισχυμένα.»
Ελληνικά ΜΜΕ: η συμβολή τους στη διαφθορά και τη διαπλοκή
«Ελληνικά Μίντια: Ελεγκτής και συνεργός», είναι ο τίτλος εκτενέστατης ανάλυσης της Süddeutsche Zeitung το Σαββατοκύριακο για το ρόλο των ελληνικών ΜΜΕ στην διαφθορά και τη διαπλοκή.
«Με μια πρώτη ματιά το ελληνικό μιντιακό τοπίο είναι ζωντανό και πλουραλιστικό: 22 ημερήσιες και κυριακάτικες εφημερίδες με έδρα την Αθήνα, 280 τοπικές εφημερίδες. 10 τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλήνιας εμβέλειας και 135 τοπικοί. Και όλα αυτά σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε ΜΜΕ ανά κάτοικο στην Ευρώπη.
Εάν παρατηρήσει κανείς όμως τα πράγματα από κοντά, τότε θα διαπιστώσει ότι σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν έχει κέρδη. ‘Όλοι σχεδόν εργάζονται με ελλείμματα’, λέει η Ρόη Παναγιωτοπούλου, κοινωνιολόγος και επικοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και πως γίνεται αυτό; Γίνεται όταν οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν τα κέρδη σε άλλη μορφή. Δηλαδή εάν με την εφημερίδα ή με τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό αποκτά ο ιδιοκτήτης πολιτική επιρροή και πρόσβαση σε ρουσφέτια.
Πόσες ανεξάρτητες εφημερίδες και γενικά ΜΜΕ εκτός του ίντερνετ υπάρχουν; Η κ. Ρόη Παναγιωτοπούλου δηλώνει ‘εργάζομαι εδώ δεκαετίες και δεν είδα ακόμη κανένα τέτοιο ΜΜΕ’.»
«Τα ελληνικά μίντια έχασαν δυο φορές την αθωότητά τους. Μια φορά όταν άφησαν να τα διαφθείρουν τα κόμματα και το κράτος. Μετά ήρθε το 1989 και ο περίφημος νόμος που επέτρεψε στους ιδιωτικούς σταθμούς να έχουν και εφημερίδες. Επρόκειτο για μια μοιραία απόφαση, διότι έτσι δημιουργήθηκαν ανεξέλεγκτα μονοπώλια και κυρίως μονοπώλια, των οποίων τα συμφέροντα δεν είχαν ούτε έχουν κάποια σχέση με τον τύπο ή τα μίντια. Οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα ανήκουν σε εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα στη ναυτιλία, στον τραπεζικό τομέα, στις τηλεπικοινωνίες, στη φαρμακοβιομηχανία ή στη βιομηχανία πετρελαίου. Υπάρχουν δηλαδή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το ότι αυτή η διαπλοκή είναι τόσο στενή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κριτικές φωνές έχει πολλές αιτίες. Πρώτον η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Πολλοί δημοσιογράφοι δεν θέλουν να βγάλουν τα άπλυτα κάποιου φίλου ή γνωστού. Πρόκειται όμως και για ένα συστημικό λάθος, ένα ηθελημένο λάθος. Διότι το κράτος μπορεί να αποκτήσει επιρροή σε πολλές κατευθύνσεις. Γι’ αυτό και αναλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος από τους λογαριασμούς των σταθμών. Π.χ. πληρώνει τις ασφάλειες και τις εισφορές των εφημερίδων από τα φορολογικά έσοδα. Και επιπλέον: 20 χρόνια μετά την ίδρυση των πρώτων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα όλοι τους εργάζονται χωρίς καμία εξαίρεση με προσωρινές άδειες. Και αυτό είναι ηθελημένο, υποστηρίζει ο επικοινωνιολόγος Δημήτρης Χαραμάμπης.»
«’Οι έρευνες και η κριτική στη διαφθορά είναι ανεπιθύμητα και από τις δύο πλευρές’, λέει ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου ‘γι’ αυτό τα ελληνικά μίντια δεν απεκάλυψαν κανένα σκάνδαλο. Όλες οι αποκαλύψεις είναι συνήθως εισαγόμενες. Το καλύτερο παράδειγμα είναι το σκάνδαλο της Siemens.’»
«Υπάρχουν επίσης εκατοντάδες δημοσιογράφοι που εργάζονται στις μεγάλες εφημερίδες και τους σταθμούς, αλλά ταυτόχρονα έχουν και μια δεύτερη δουλειά σε τράπεζες, εταιρείες ή σε υπουργεία. Και ουδείς γνωρίζει ποιοί είναι, υπάρχουν λίστες, αλλά είναι απόρρητες. Σύμφωνα με την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια οι Έλληνες θεωρούν τα ΜΜΕ το ίδιο διεφθαρμένα, όπως και τα πολιτικά κόμματα.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου