Επαγγελματική δικαίωση για έλληνα μασέρ

Στη Γερμανία υπάρχει τόσο το επάγγελμα του «φυσικοθεραπευτή» όσο και εκείνο του «ιατρικού επόπτη λουτρών και μασέρ». Και τα δύο είναι επαγγέλματα θεραπείας με πολλές ομοιότητες στην εκμάθηση και την άσκησή τους, αλλά ταυτόχρονα και σημαντικές διαφορές.

Ακριβώς σε αυτές τις ομοιότητες και διαφορές επικεντρώθηκε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.) εξετάζοντας την υπόθεση ενός Έλληνα, ο οποίος είχε ολοκληρώσει στη Γερμανία εκπαίδευση 2,5 ετών στην ειδικότητα του ιατρικού επόπτη λουτρών και μασέρ. Ωστόσο, δεν του επετράπη να ασκήσει το επάγγελμά του στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι ότι η ειδικότητα αυτή δεν υφίσταται στην πατρίδα του. Το πιο συγγενές σε αυτήν είναι το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή, το οποίο όμως προϋποθέτει μεγαλύτερης διάρκειας και μάλιστα ανώτατη εκπαίδευση.

Μέτρο προστασίας καταναλωτών

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ωστόσο την προηγούμενη Πέμπτη (27.06.2013) ότι η Ελλάδα υποχρεούται να επιτρέψει στον έλληνα μασέρ να ασκεί το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή, τουλάχιστον στα πεδία που καλύπτονται από την εκπαίδευσή του στη Γερμανία. Ωστόσο, όπως διευκρινίζει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για να μην δημιουργείται σύγχυση σε πιθανούς πελάτες, αλλά και να λαμβάνεται υπόψη η προστασία της υγείας τους, ο εν λόγω μασέρ θα πρέπει να αυτοπροσδιορίζεται επαγγελματικά ως  «ιατρικός επόπτης λουτρών και μασέρ» και όχι ως «φυσικοθεραπευτής».

Σύμφωνα με την Ελίσαμπετ Σονενσάιν, μέλος της κεντρικής υπηρεσίας για εκπαιδευτικά θέματα της αλλοδαπής (ZAB) στη διάσκεψη υπουργών Πολιτισμού των γερμανικών κρατιδίων, οι αυστηρές διατυπώσεις στη διαδικασία αναγνώρισης των τίτλων σπουδών στο εξωτερικό συμβάλλουν στην προστασία των καταναλωτών. Όπως εξηγεί, «αν έχετε στραμπουλίξει το χέρι σας και σας έχουν συστήσει φυσικοθεραπεία, δεν θέλετε να  σας εξετάσει κάποιος που δεν έχει τις συγκεκριμένες γνώσεις. Η οδηγία της ΕΕ για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων στο εξωτερικό δημιουργήθηκε για περιπτώσεις (πτυχίων) κατά τις οποίες τα επαγγελματικά δικαιώματα ουσιαστικά συμπίπτουν».

Δυσκολίες σε ορισμένα επαγγέλματα με νομική κατοχύρωση

Η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία ρυθμίζει από το 2005 την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων για τα νομικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα. Σε αυτήν την ομάδα ανήκουν στη Γερμανία ιατρικά και νομικά επαγγέλματα, όπως και αυτό του εκπαιδευτικού σε κρατικά σχολεία. Για αρκετά από αυτά τα επαγγέλματα η αναγνώριση των προσόντων γίνεται αυτόματα κατά τη μετακόμιση σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, καθώς για αυτά ισχύουν ενιαίες προδιαγραφές εκπαίδευσης σε όλα τα κράτη-μέλη. Για όλα τα άλλα νομικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα, η ισοδυναμία των τίτλων σπουδών πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση. Μία τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του έλληνα μασέρ.

Όλα αυτά δίνουν την εντύπωση γραφειοκρατικού κυκεώνα. Ωστόσο, ο εφιάλτης της γραφειοκρατίας μετριάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του το γεγονός ότι τα περισσότερα επαγγέλματα δεν ρυθμίζονται νομικά, επισημαίνει καθησυχαστικά ο γενικός διευθυντής του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου της Β. Ρηνανίας Βεστφαλίας. Όπως διευκρινίζει ο Φραντς Ρόγκεμαν, «μπορεί κανείς να εργαστεί εδώ ως μάγειρας χωρίς να έχει αναγνωρίσει επίσημα το σχετικό δίπλωμα που έχει αποκτήσει, για παράδειγμα, στην Ισπανία. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό ίσως να διευκολύνει το να ασκήσει κανείς το επάγγελμα του μάγειρα, αλλά δεν είναι προϋπόθεση».

Markus Lütticke / Άρης Καλτιριμτζής

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης