Η αποτυχημένη χρονιά του Ολάντ

Η δημοτικότητα του βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι ελπίδες που συνόδευσαν την εκλογική του νίκη έχουν εξανεμιστεί. Το ποσοστό της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα και οι αθετημένες υποσχέσεις εξοργίζουν τους Γάλλους, κυρίως τους οπαδούς του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Και όπως υπογραμμίζει ο 40χρονος Αλέν:
«Είμαι πολύ απογοητευμένος. Ο Ολάντ χρειαζόταν τις ψήφους των Αριστερών για να επικρατήσει και για τον λόγο αυτόν εξήγγειλε μια αριστερή πολιτική. Στην πραγματικότητα κάνει το αντίθετο. Πολλά από τα νομοσχέδια που εφαρμόζει δεν είναι προς των συμφέρον των μισθωτών. Πιστεύω ότι είναι πολλοί εκείνοι που έχουν απογοητευθεί».

«Είναι πολλά τα θέματα, για τα οποία η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε»

Μια κοινωνικά δίκαιη Γαλλία, μια επιθετική αντιμετώπιση της κρίσης και ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης είχε υποσχεθεί ο Ολάντ, που σήμερα διακρίνεται για τη διστακτικότητα και την αναποφασιστικότητά του. Ο σοσιαλιστής πρόεδρος δυσκολεύεται να επιλέξει πολιτικό δρόμο, δεχόμενος τις πιέσεις της αριστερής βάσης, από την μία πλευρά και των μεταρρυθμιστικών επιταγών του Βερολίνου από την άλλη. «Ο Φρανσουά Ολάντ μας υποσχέθηκε ότι θα είναι ένας κανονικός πρόεδρος. Αλλά δυστυχώς δεν είναι. Βρίσκεται πολύ μακριά από εμάς. Θα ήθελαν να το καλέσω σε γεύμα για να του θυμίσω μερικά πράγματα. Για παράδειγμα, την αναβιομηχανοποίηση της Γαλλίας, την οποία μπορούμε να επιτύχουμε μόνο με την ανάπτυξη ενός οικονομικού πατριωτισμού στην Ευρώπη. Είναι πολλά τα θέματα, για τα οποία η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε», λέει η 30χρονη Κολέτ.

Το φιάσκο της φορολόγησης των πλουσίων με συντελεστή 75% είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού ερασιτεχνισμού. Στο μεταξύ, πολλές βιομηχανίες βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Πολλοί επιρρίπτουν στον Ολάντ ότι δεν αντιμετώπισε σθεναρά τις γερμανικές πιέσεις για λιτότητα. Κυβερνητικά στελέχη απορρίπτουν τις εν λόγω κατηγορίες και υπερασπίζονται την στάση του Ολάντ έναντι της Μέρκελ. Ο γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Τιερί Ρεπεντέν δεν θεωρεί αναποτελεσματική της ευρωπαϊκή πολιτική του Ολάντ: «Γνωρίζουμε ότι Γαλλία και Γερμανία έχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να συζητούμε και να διατυπώνουμε τις δικές μας θέσεις. Να προτείνουμε τον γαλλικό δρόμο για την έξοδο από την κρίση. Πάρτε το παράδειγμα της φορολόγησης των χρηματοοικονομικών συναλλαγών, για την οποία δεν αγωνίστηκε ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σαρκοζί, αλλά ο Φρανσουά Ολάντ. Στο παρελθόν είχαμε έναν πρόεδρο που συμμεριζόταν τη γερμανική ανάγνωση της κρίσης. Σήμερα έχουμε έναν πρόεδρο που προσπαθεί να στρέψει σε διαφορετική κατεύθυνση τα πράγματα, δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση», λέει ο Τιερί Ρεπεντέν.

Ο Ολάντ έπεσε στην παγίδα της προεκλογικής του θεματολογίας

Οι επισημάνσεις του γάλλου υπουργού ελάχιστη υπεραξία έχουν. Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα τη γαλλική κοινωνία είναι η απαισιοδοξία. Δεκάδες έρευνες και δημοσκοπήσεις το επιβεβαιώνουν. Ο γάλλος πολιτικός επιστήμονας Ολιβιέ Ρουκάν θυμίζει τα λόγια του πρώην προέδρου Ζακ Σιράκ: «Στην πολιτική αυτό που μετράει δεν είναι η αλήθεια, αλλά τι προσλαμβάνουν οι άνθρωποι». Και αυτό που προσλαμβάνουν οι Γάλλοι μόνο ελπιδοφόρο δεν είναι. Σύμφωνα με τον Ρουκάν, ο Ολάντ θα πρέπει να πείσει τους πολίτες της χώρας του ότι έχει σχέδιο. Υψηλή προτεραιότητα για αυτόν και την κυβέρνησή του θα πρέπει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Ο Ολάντ έπεσε στην παγίδα της προεκλογικής του θεματολογίας. Το τρίπτυχο Κεφαλαιαγορές-Ευρώπη-Δημοκρατία δεν του έφερε ακόμη τους αναμενόμενους πόντους. Το στοίχημα για τον γάλλο πρόεδρο είναι να μετατρέψει το πρόβλημα σε ευκαιρία και μάλιστα πολύ σύντομα. Μπορεί;

Carolin Lohrenz / Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος