1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Η αύξηση της τιμής των τσιγάρων ανεβάζει την κατανάλωση μαλακών ναρκωτικών.

21 Νοεμβρίου 2003
https://p.dw.com/p/AvlT
Η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά που αποτελεί μια από τις κατακτήσεις της ΕΕ διευκολύνει την ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίου και ανθρώπων. Υπό αυτό το πρίσμα το πρόβλημα των ναρκωτικών, της εμπορίας και της χρήσης τους, αποκτά νέες διαστάσεις που πρέπει να τοποθετηθούν στις συνθήκες μιας διευρυμένης Ευρώπης. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι πολυσύνθετο και εκτείνεται από την πολιτική υγείας μέχρι την εξωτερική πολιτική. Η λύση του επίσης πολύπλοκη. Στα πλαίσια όμως της ΕΕ και της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς η λύση του θα πρέπει να γίνει πάνω σε μια κοινή βάση. Μέχρι στιγμής όμως το πρόβλημα των ναρκωτικών αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα – μέλος.

Το ζητούμενο είναι η χρήση των κοινών στοιχείων και των κοινών πρακτικών που χρησιμοποιούνται σε κάθε χωρα ανέφερε στο μικρόφωνο της εκπομπής μας ο Γάλλος Georges Estievenart διευθυντής του Eυρωπαϊκού Kέντρου Παρακολούθησης ναρκωτικών και Τοξικομανίας που παρουσίασε σε ομάδα ευρωβουλευτών στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο το έργο του κέντρου: «Βλέπουμε ότι η κατάσταση αρχίζει και παρουσιάζει πολλές ομοιότητες στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Υπάρχουν κοινές τάσεις κατανάλωσης ναρκωτικών, μεγάλη χρήση ηρωίνης με κίνδυνο μεταδοτικών ασθενειών. Εχουμε όμως και κοινά νέα φαινόμενα όπως η χρήση συνθετικών ναρκωτικών ουσιών, παντού στην Ισπανία, στη Μεγ. Βρετανία, στη Γερμανία. Οι κοινές τάσεις χρειάζονται και κοινές πρακτικές επίλυσης. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή τους είναι πολύ δύσκολοι, η αναγκαιότητά τους όμως είναι εύκολα κατανοητή».

Οι πολιτισμικές διαφορές χρησιμοποιούνται πολύ συχνά ως δικαιολογία για τη μη ανάληψη κοινής δράσης από τις χώρες μέλη, συνέχισε ο Γάλλος. Το κέντρο παρακολούθησης δεν εκπονεί προγράμματα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά έχει δημιουργήσει μια βάση δεδομένων με τα αποτελέσματα των διαφόρων πολιτικών που ακολουθούνται. Ο Estievenart δεν παρέλειψε να θίξει και το ζήτημα της αποποινικοποίησης των μαλακών ναρκωτικών που όπως υπογράμμισε λύνει και ταυτόχρονα δημιουργεί νέα προβλήματα: «Οταν αλλάζει το νομικό καθεστώς που διέπει ορισμένες πράξεις, τότε αλλάζεις εντελώς την κατάσταση. Αποποινικοποίηση σημαίνει ότι έχεις ένα νομικό σύστημα που οργανώνει τα πάντα γύρω από τα ναρκωτικά. Δηλαδή είναι ακριβώς η αντίθετη κατάσταση από αυτή που έχουμε σήμερα όπου υπάρχει παράνομη οικονομική δραστηριότητα, παράνομη διακίνηση και πολύ συχνά παράνομη χρήση ναρκωτικών. Θα ήταν δηλαδή μια τεράστια αλλαγή ακόμη και σε πολιτισμικό επίπεδο. Μπορεί να έχεις σχεδιάσει κάποιο σχετικό πρόγραμμα, δεν υπάρχει όμως καμμία σχετική εμπειρία. Επομένως το βήμα αυτό είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είναι σε θέση η πολιτική να αναλάβει τις ευθύνες για την αλλαγή του συστήματος; Η κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα είναι ξεκάθαρη. Υπάρχουν πολιτικοί που ζητούν ριζικές αλλαγές, διότι η μέχρι τώρα πολιτική δεν έλυσε το πρόβλημα. Ακόμη και στο ΕΚ συζητείται το ενδεχόμενο. Εάν όμως θέλεις να κάνεις αυτό το βήμα πρέπει να κερδίσεις την κοινή γνώμη. Προς το παρόν ομως σε καμμία χώρα της ΕΕ η πλειοψηφία της κοινής γνώμης δεν στηρίζει αυτά τα μέτρα».

Ο διευθυντής του Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας καυτηριάζει και την πολιτική της συνεχούς άυξησης της τιμής των τσιγάρων: «Αν προχωρείς πολύ γρήγορα στην αύξηση της τιμής των τσιγάρων σε μια πολιτική μείωσης του καπνίσματος, τότε πολλοί θα προσπαθήσουν να αγοράσουν τσιγαριλίκια που μπορεί να είναι σε τελική ανάλυση φθηνότερα έχοντας το ίδιο αποτέλεσμα. Ολα λοιπόν είναι πολύ στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Το να πηγαίνεις από το ένα ναρκωτικό στο άλλο ή να κάνεις ταυτόχρονη χρήση πολλών ναρκωτικών είναι το πρόβλημα που καλούνται να λύσουν τα δημόσια συστήματα υγείας».

Δεν έλειψαν και οι αναφορές στη στενή σχέση που έχει το εμπόριο ναρκωτικών με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας καθώς και οι διαπιστώσεις ότι στο Αφγανιστάν ανθεί η καλλιέργεια οπίου. Σε πολλές χώρες όμως όπως στο Αφγανιστάν ή την Βολιβία η καλλιέργεια ναρκωτικών είναι η μοναδική δυνατότητα προσοδοφόρας απασχόλησης του πληθυσμού η οποία θεωρείται μάλιστα ως μια "κανονική" οικονομική δραστηριότητα.

Συνέντευξη στο Θόδωρο Γεωργιτσόπουλο.