Η Βίλνα πολιτιστική πρωτεύουσα στη σκιά της κρίσης
14 Σεπτεμβρίου 2009
Βδομάδες τώρα δεν κινείται τίποτα στο εμπορικό τμήμα της εταιρίας ενδυμάτων Roze. Η διευθύντρια Τατιάνα Τρεσένκο αλλάζει κάθε μέρα τις προσφορές, αλλά πελάτες δεν βλέπει. Η κρίση είναι μεγάλη. "Δεν προλάβαμε να βγάλουμε στην αγορά τη νέα κολεξιόν και έπρεπε να αρχίσουμε αμέσως με τις εκπτώσεις. Γύρω τριγύρω οι άλλες μπουτίκ μας ανταγωνίζονται με τιμές ντάμπινγκ. Πώς να καλύψω τις ανάγκες; Οι μεγάλοι πελάτες μου από τη Βρετανία και τη Γαλλία παραγγέλνουν επίσης με το σταγονόμετρο και πιέζουν για τις τιμές".
«Τρέμουμε για τις δουλειές μας»
Οι χώρες της Βαλτικής είχαν γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη μέχρι να ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Οι καινούριοι ουρανοξύστες στην περιφέρεια της Βίλνας είναι δείγμα της περιόδου εκείνης, που μόνο οι σκανδιναβικές τράπεζες είχαν ρίξει πάνω από 11 δισεκατομμύρια ευρώ στην οικονομία της Λιθουανίας. Μέχρι που ήρθε η κρίση. Η Λιθουανία μπορεί να μην απειλήθηκε άμεσα με χρεοκοπία, όπως η γειτονική Λετονία, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή για όλους τους κλάδους, και για τους ξενοδόχους. "Το ξενοδοχείο μας ήταν την περασμένη χρονιά τον Ιούλιο υπερπλήρες", λέει ο Λίνας Μπαρανάουσκας που δουλεύει στη ρεσεψιόν, "αλλά τώρα έχουμε πολλά δωμάτια ελεύθερα. Η Βίλνα είναι πολιτιστική πρωτεύουσα και τρέμουμε για τις δουλειές μας. Πάνω από 10.000 στον τουριστικό κλάδο απολύθηκαν.
Παρά την κρίση μπορούμε να γιορτάζουμε
Κάθε μέρα και νέες εταιρίες κλείνουν γιατί χρεοκοπούν, άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, δεν είναι οι καλύτερες προϋποθέσεις για να γιορτάσουν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας Βίλνα τον τίτλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης που έχει για το 2009.
Οι Λιθουανοί είναι περήφανοι για τον τίτλο μολονότι η κυβέρνηση εξαγγέλλει λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις. "Είναι θλιβερό να είμαστε πολιτιστική πρωτεύουσα και να μην έχουμε ανάπτυξη, να ζούμε την πτώση, λέει μια γυναίκα. Αλλά αν μη τι άλλο έχουμε ένα ανεξάρτητο δικό μας κράτος. Και θέλουμε να δείξουνε σε όλο τον κόσμο, ότι δεν έχουμε μόνο αγωνίες αλλά μπορούμε και να γιορτάζουμε".
20 χρόνια πέρασαν από τότε που η Λιθουανία απέκτησε την ανεξαρτησίας της με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, μια εποχή με νωπές ακόμα μνήμες για πολλούς Λιθουανούς. Και από αυτήν αντλούν και την αισιοδοξία τους. "Η μητέρα μου θα έλεγε, να χαιρόμαστε που δεν έχουμε πόλεμο", λέει ένας κάτοικος της Βίλνας. "Μπορούμε να ζήσουμε και με πατάτες. Δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι στην κρίση, αλλά να μαζέψουμε όλες μας τις δυνάμεις για να την ξεπεράσουμε".
Birgit Johannsmeier / Γιώργος Παππάς
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου