"Η γενική απεργία στη Γαλλία δεν στέλνει σήμα κινδύνου"

"Πόσο μεγάλες είναι αλήθεια οι ανάγκες της παγκόσμιας οικονομίας για να προχωρά σε αυτό το βήμα η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ;", αναρωτιέται η γερμανική εφημερίδα Die Welt για την προχθεσινή απόφαση της FED να διοχετεύσει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στην αγορά:

"Ο πρόεδρος της FED Μπερνάνκι βλέπει την επιθετική τακτική ως μονόδρομο κατά της πτώσης της στεγαστικής αγοράς και της καταναλωτικής πίστης αλλά και υπέρ της διαφύλαξης της αμερικανικής οικονομίας από την κατάρρευση."

"Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει σαφής οριοθέτηση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Κεντρική Τράπεζα, η FED έγινε τελικά τμήμα του υπουργείου Οικονομικών.

Ακριβώς από αυτή την έλλειψη ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής ανάμεσα στην εκτελεστική εξουσία και την κεντρική τράπεζα προέρχονται οι μεγάλες υποτιμήσεις εθνικών νομισμάτων τον τελευταίο αιώνα στην Ευρώπη.

Και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι, όσοι απαιτούν από την ΕΚΤ να ακολουθήσει την τακτική της FED."

"Οι κυβερνήσεις πρέπει πια να διοχετεύσουν περισσότερα χρήματα στην αγορά για να τονώσουν την οικονομία", υπογραμμίζει αντίθετα η Süddeutsche Zeitung:

"Οι κυβερνήσεις είναι οι μόνοι θεσμοί που μπορούν να διαχειριστούν την κρίση, οι τράπεζες παραπαίουν και οι κεντρικές τράπεζες δεν ξέρουν τη πορεία να ακολουθήσουν. Ο κόσμος μας μετά από αυτή την κρίση θα είναι διαφορετικός, ακόμη και εκείνος των κεντρικών τραπεζών. Οι επίγονοι του Άλαν Γκρίσπαν θα έχουν λιγότερη επιρροή και θα αναγκαστούν να παραχωρήσουν ένα μέρος της εξουσίας τους στους πολιτικούς."

Απεργία και συνδικάτα: δύο γείτονες, δύο αντιλήψεις

"Η μεγάλη κινητοποίηση των συνδικάτων στη Γαλλία και η τελετουργία της διαμαρτυρίας, που λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης βρίσκει ανταπόκριση στον πληθυσμό, δεν στέλνει σήμα κινδύνου", υποστηρίζει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung για τη χθεσινή γενική απεργία στη Γαλλία:

"Έστω και αν τα συνδικάτα χρησιμοποιούν το θεσμό της γενικής απεργίας δεν εγκατέλειψαν χθες πολλοί εργαζόμενοι τις δουλειές τους και η όλη κινητοποίηση μάλλον κατατάσσεται στη δραματουργία της τελετουργικής διαμαρτυρίας."

"Εκείνο που ανησυχεί το Ελιζέ είναι το κοινωνικό ξέσπασμα των Γάλλων και έτσι ο Σαρκοζί αποφάσισε να πατήσει φρένο και να κάνει υποχωρήσεις προσεγγίζοντας το μοντέλο Σιράκ: δηλαδή το σύνθημα του σημερινού Γάλλου προέδρου είναι η διαφύλαξη της κοινωνικής γαλήνης με μια σειρά υποσχέσεων, υποχωρήσεων και μηνυμάτων", διαπιστώνει η ιταλική εφημερίδα Corriere dela Sera:

"Όμως η θητεία του Γάλλου προέδρου διαρκεί ακόμη αρκετά. Έτσι μόλις υπάρξει η παραμικρή ανάκαμψη στην οικονομία ο Σαρκοζί θα ξαναγίνει αυτό που ήταν."

"Στη Γαλλία κάθε δέκατος εργαζόμενος είναι μέλος των συνδικάτων, στη Γερμανία κάθε τέταρτος", παρατηρεί τέλος η γερμανική Süddeutsche Zeitung σχολιάζοντας τις διαφορές στην πολιτική κουλτούρα των δύο λαών:

"Στη Γερμανία τα συνδικάτα κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν μια απεργία. Η απεργία είναι το τελευταίο όπλο που χρησιμοποιούν, δίνουν προβάδισμα στις διαπραγματεύσεις και στο συμβιβασμό.

Στη Γερμανία καθήκον των συνδικάτων είναι η ανακοίνωση της απεργίας ένα 48ωρο πριν από την έναρξή της. Στη Γαλλία αυτό έγινε νόμος μόλις πέρσι."