«Η Γερμανία να αναλάβει ευθύνη για την Ευρώπη»
28 Σεπτεμβρίου 2012
«Το κοινό μέλλον της Ευρώπης» ήταν ο τίτλος του συνεδρίου, μια διατύπωση μεταξύ διαπίστωσης και αιτήματος που έθετε και το πλαίσιο της συζήτησης: να προωθηθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Δύσκολο εγχείρημα σε περίοδο κρίσης θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς. Πιθανώς, αλλά οπωσδήποτε αναγκαίο αν θέλεις να διατηρήσεις την συνοχή της ΕΕ, υποστήριξαν πολλοί από τους ομιλητές. Και αυτός που θα έπρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία είναι η Γερμανία.
Ο σύμβουλος των πρωθυπουργών Παπαδήμου και Πικραμένου, καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Παγουλάτος εκτιμά ότι «αυτό που αναμένει από τη Γερμανία το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας -και σε αυτό συγκαταλέγεται και ο ΣΥΡΙΖΑ- είναι ένας ηγετικός ρόλος, ο οποίος ανάγεται στο γεγονός ότι είναι το σημαντικότερο κράτος της ΕΕ, η μεγαλύτερη οικονομία. Να είναι δηλαδή η Γερμανία ένα είδος καλού ηγεμόνα σε μια οικονομική και νομισματική ένωση».
Η Γερμανία προέβαλε τα εθνικά της συμφέροντα
Κανείς δεν διαφώνησε με την άποψη του κ. Παγουλάτου. Το ζητούμενο όμως στην σχετική συζήτηση ήταν, αν πράγματι η Γερμανία διαδραμάτισε αυτόν τον ρόλο στην κρίση. Με ένα ηχηρό όχι απάντησε σε αυτήν την ερώτηση η καθηγήτρια Gesine Schwan, πρώην υποψήφια των σοσιαλδημοκρατών για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αντί η γερμανική κυβέρνηση να δώσει ευρωπαϊκές απαντήσεις έκανε μικροκομματική πολιτική με γνώμονα τις εθνικές εκλογές. Αντί να εξηγήσει στους πολίτες ότι η τρέχουσα κρίση είναι συνέχεια της τραπεζικής κρίσης του 2007/2008 άφηνε περιθώρια για άλλες ερμηνείες, ότι δηλαδή για την κρίση ευθύνονται ο χαρακτήρας των νοτιοευρωπαίων και υποτιθέμενες ελλείψεις στην λειτουργία της δημοκρατίας
«Εάν η Γερμανία είναι τόσο ισχυρή, τότε ηγεσία δεν σημαίνει να επιβάλεις μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική, δηλαδή την πολιτική της λιτότητας. Θα πρέπει να καταθέσεις μια πρόταση για το πως μπορεί να διατηρηθεί η συνοχή ολόκληρης της ευρωζώνης και της ΕΕ των 27 και όχι πως να σώσεις τον εαυτό σου. Αυτό δεν είναι ηγεσία» υπογράμμισε η κ. Schwan.
Με εξαίρεση πολύ λίγων μελών της, η νυν γερμανική κυβέρνηση στηρίζει εθνικά συμφέροντα, υποστήριξε η Gesine Schwan. Αυτή η στάση συνέβαλε στην αύξηση της δυσπιστίας μεταξύ των μελών της ΕΕ.
Έλλειψη διάθεσης για συμβιβασμό στην ΕΕ
«Σύμφωνοι», δήλωσε η Γαλλίδα Claire Demesmay από την Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής, όμως για αυτήν την δυσπιστία ευθύνονται και τα άλλα κράτη της Ευρώπη, επειδή όλα τους αντιμετωπίζουν τα ευρωπαϊκά θέματα από την εθνική τους σκοπιά. Για παράδειγμα στο θέμα της πολιτικής λιτότητας, όπως επισήμανε:
«Στην Γερμανία η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί την πολιτική λιτότητας ως προϋπόθεση για να ξεπεραστεί η κρίση, ενώ στη Γαλλία δεν αντιμετωπίζεται μόνον ως μη αποδοτική αλλά και ως επικίνδυνη για την οικονομική ανάπτυξη και ως αιτία για την αύξηση των χρεών».
Διαφορετικές αντιλήψεις επικρατούν και στο θέμα της αλληλεγγύης. Για τη γερμανική κυβέρνηση αλληλεγγύη σημαίνει πρωτίστως τήρηση των συμφωνηθέντων και δημοσιονομική εξυγίανση, υποστηρίζει η κ. Demesmay, για την γαλλική πολιτική προπαντός κοινή ανάληψη χρέους και ευρωομόλογα, διατηρώντας συγχρόνως τα κυρίαρχα δικαιώματα στο ακέραιο.
«Αδιάλλακτες στάσεις τροφοδοτούν τον λαϊκισμό», προειδοποίησε η βουλευτής των Πρασίνων Viola von Cramon, ενώ συνέστησε σε όλους μεγαλύτερη διάθεση για συναίνεση, ιδιαιτέρως στο ζήτημα της δανειακής βοήθειας και του σταθερού μηχανισμού στήριξης του ευρώ:
«Πιστεύω ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό που υπήρχε στο παρελθόν, δηλαδή στη διάθεση να βρεθεί συμβιβασμός. Δεν μπορώ να πω, για παράδειγμα, πιο είναι το ανώτατο όριο της τρέχουσας γερμανικής οικονομικής συμμετοχής. Γνωρίζω όμως ότι έχουμε αναλάβει μια μεγαλύτερη οικονομική υποχρέωση από αυτή που πάμε να ‘πουλήσουμε’ στους ψηφοφόρους μας. Αυτό είναι σίγουρο».
Παναγιώτης Κουπαράνης
Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής