Η δημιουργία οικογένειας εξακολουθεί να απαιτεί περισσότερες θυσίες από τις γυναίκες.

κάνουν παιδιά. Και καθώς δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις για την φροντίδα των παιδιών, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν το δίλημμα "παιδιά ή καριέρα".

Η Γκάμπι είναι 18 χρονών και φέτος δίνει εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. Έχει μεγάλα όνειρα. Θέλει να σπουδάσει στο εξωτερικό και να αρχίσει μια διεθνή επαγγελματική σταδιοδρομία. Θέλει να έχει μια σχέση, αλλά δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά, αφού όπως λέει, κάτι τέτοιο θα ανέτρεπε τα επαγγελματικά της σχέδια.

"Θα ήταν ιδανική μια σχέση, στην οποία και οι δύο θα εργάζονται και ας έχουν λιγότερο ελεύθερο χρόνο, αρκεί η σχέση να λειτουργεί. Θα πρέπει να είναι και οι δύο ευχαριστημένοι από τη σχέση τους και να μην είναι ένας από τους δύο δεσμευμένος με υποχρεώσεις στο σπίτι", λέει η 18χρονη.

Πολλοί είναι εκείνοι που επικρίνουν τις νέες γυναίκες για τη στάση τους στο ζήτημα της τεκνοποίησης, επιρρίπτοντάς τους ανευθυνότητα, ατομισμό και επιπολαιότητα. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο απλά όσο τα παρουσιάζουν. Σωστό είναι ότι οι σημερινές γυναίκες θέλουν να είναι οικονομικά ανεξάρτητες και ότι δίνουν μεγάλη σημασία στην επαγγελματική τους εξέλιξη. Σωστό όμως είναι επίσης ότι θέλουν στην συντριπτική τους πλειονότητα να κάνουν παιδιά και οικογένεια. Και στο σημείο αυτό αρχίζουν τα προβλήματα, καθώς με την γέννηση του παιδιού τίθεται αμείλικτα το ερώτημα ποιος θα καθίσει στο σπίτι. Ποιος δηλαδή θα θυσιάσει την καριέρα του. Και τις περισσότερες φορές αυτός είναι η γυναίκα. Μόνο ο ένας στους εξήντα Γερμανούς αποφασίζει να μείνει στο σπίτι και να ασχοληθεί με τα παιδιά, καθώς θεωρείται αυτονόητο εδώ και χιλιάδες χρόνια ότι ο άνδρας θα πρέπει να βγει έξω και να κερδίσει χρήματα. Χαρακτηριστική είναι η άποψη που εκφράζει ο επίσης 18χρονος Φίλιπ:

"Στόχος μου είναι να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου, τα οποία είναι πολύ απλά. Θέλω ένα σπίτι με κήπο, μια οικογένεια και ένα αυτοκίνητο. Χρειάζομαι τη γυναίκα, η οποία θα προσέχει τα παιδιά όταν εγώ θα είμαι στη δουλειά", εξομολογείται ο Φίλιπ.

Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. Την ώρα που όλος ο κόσμος μιλάει για ίσες ευκαιρίες για τους περισσότερους άνδρες η γυναίκα των ονείρων τους είναι εκείνη που εγκαταλείπει τη δουλειά της και την οικονομική της ανεξαρτησία για να ασχοληθεί με τα παιδιά. Από την άλλη πλευρά σχεδόν κανένας άνδρας δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει τη δουλειά του για τα παιδιά. Η Γκάμπι θεωρεί την αντίληψη αυτή ξεπερασμένη και πιστεύει ότι οι άνδρες θα πρέπει να σταματήσουν να σκέφτονται έτσι: "Αντιλαμβάνομαι λέει ότι όλοι έχουν κατά νου τον συμφέρον τους και επιδιώκουν την επαγγελματική τους ανέλιξη. Από την άλλη πλευρά η αντίληψη αυτή είναι ξεπερασμένη διότι ανατρέπει ισορροπίες που θέλουν τον άνδρα και τη γυναίκα να είναι ισότιμοι. Είναι λοιπόν ακατανόητο ότι διατηρείται αυτός ο τρόπος σκέψης στην εποχή μας".

Η Γκάμπι θεωρεί ανόητο να μορφώνεται μια γυναίκα, να αποκτά επαγγελματική εξειδίκευση και στα 30 της να γίνεται νοικοκυρά. Πολλές γυναίκες εργάζονται παράλληλα σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, αλλά κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν υπάρχουν προοπτικές επαγγελματικής ανέλιξης. Μόνο το 3,5 των Γερμανίδων κατέχουν διευθυντικές θέσεις. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το σχετικό ποσοστό κυμαίνεται στο 5,5%.

Όλες οι μελέτες πάντως δείχνουν ότι το αργότερο μέχρι το 2020 θα σημειωθεί στη γερμανική αγορά εργασίας έλλειψη διευθυντικών στελεχών. Και τότε οι επιχειρήσεις θα αναγκασθούν να λύσουν το πρόβλημα της φροντίδας των παιδιών προκειμένου να εργασθούν οι γυναίκες. Ευσεβείς πόθοι; Μπορεί. Ας μην υποτιμούμε όμως την δυναμική που αναπτύσσεται στις κοινωνίες μας.