1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Η ιεροτελεστία του Βούπερταλ

9 Ιουνίου 2008

Στο Βούπερταλ δόθηκε η πρεμιέρα του καινούργιου έργου της διάσημης χορογράφου Πίνα Μπάους. Ένα κολλάζ σε δύο πράξεις για έξι χορεύτριες και τρεις χορευτές. Θέμα: η μοναδικότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας.

https://p.dw.com/p/EGNl
Εικόνα: Ulli Weiss

Με αυτή την αφορμή μια αναφορά στη χορογράφο και την πόλη της. Η Πίνα Μπάους δεν συνηθίζει να δίνει αμέσως τίτλο στα καινούργια έργα της, ο τίτλος προκύπτει αργότερα από την επαφή με το κοινό. Δεν είναι όμως αυτή η μόνη καινοτομία της διάσημης χορογράφου. Η Πίνα Μπάους έφερε την αναγέννηση στο χορό με τη δουλειά της. Και ενώ πλέον το όνομά της συνδέεται θα έλεγε κανείς συνειρμικά με την πόλη του Βούπερταλ, η αναγνώριση ήρθε αργά στην ίδια την πόλη που αυτή έκανε διάσημη στον κόσμο. Η Πίνα Μπάους γεννήθηκε στο Ζόλινγκεν το 1940. Ξεκίνησε χορό από μικρή και τελειοποίησε την τέχνη της μεταξύ άλλων στη Μέκκα του μοντέρνου χορού, τη σχολή Τζούλιαρτ της Νέας Υόρκης. Το 1962 γύρισε στη Γερμανία και δούλεψε στην ομάδα του πρώην δασκάλου της Κουρτ Γιος. Το 1968 παρουσίασε τις πρώτες της χορογραφίες, αλλά το αστέρι της ανέτειλε στη διεθνή σκηνή από το 1973, όταν ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της κρατικής σκηνής του Βούπερταλ.

Τι είναι αυτό που κινεί τον άνθρωπο;

Τα έργα της προκάλεσαν στην αρχή διαμαρτυρίες. Χορευτές που χειρονομούν, μιλούν για τα παιδικά τους όνειρα, κλαίνε, καπνίζουν ή απλώς στέκονται και αναπνέουν επί σκηνής, μια αναπνοή που για το θεατή μοιάζει με μάθημα ανατομίας. Στο Βούπερταλ ακούστηκαν φωνές πως πάνε στράφι τα λεφτά του φορολογούμενου. Η ίδια η Πίνα Μπάους ομολογεί πως στο παρελθόν σκέφθηκε να αλλάξει έδρα και να μεταφερθεί στο Παρίσι, οι χορευτές όμως θέλησαν να παραμείνουν στο Βούπερταλ. Με ποιο κριτήριο προτιμά κανείς το βιομηχανικό Βούπερταλ από την πόλη του φωτός; Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά τι είναι αυτό που τους κινεί, λέει η Πίνα Μπάους. Τα έργα της βασίζονται στην παρατήρηση της καθημερινότητας, το Βούπερταλ είναι ακριβώς αυτό: μια συνηθισμένη μικρή πόλη γεμάτη ρουτίνα και καθημερινότητα. Ένα από τα ταμπού που έσπασε η Πίνα Μπάους ήταν το ιδανικό του νέου, λαμπερού και ωραίου χορευτή: ένα από τα πιο διάσημα έργα της παρουσιάστηκε από μια ομάδα συνταξιούχων που δεν είχαν καμία εμπειρία χορού ή σκηνής. Το έργο αυτό είναι παρ’ όλα αυτά τεχνικά άψογο. Η κοινωνική και πολιτική διάσταση του χοροθεάτρου, καθώς και η νέα ερμηνεία του ρόλου του χορευτή συνιστούν την καινοτομία στο έργο της Πίνα Μπάους

Με θρησκευτική ευλάβεια

Κι ενώ η αναγνώριση ήρθε πρώτα από το διεθνές κοινό, τα έργα της είναι πλέον ανάρπαστα στο Βούπερταλ. Η πολυβραβευμένη χορογράφος τιμήθηκε με το κλειδί της πόλης το 2003. Το κοινό προσέρχεται με θρησκευτική ευλάβεια στην αίθουσα και στο τέλος του έργου οι θεατές χειροκροτούν ακατάπαυστα, σχεδόν παραληρούν, όταν εμφανίζεται η Πίνα Μπάους στη σκηνή. Έχει κανείς την αίσθηση πως το Βούπερταλ δεν χειροκροτεί μόνο το ένα έργο, αλλά ολόκληρη την τριανταπεντάχρονη προσφορά της Πίνα Μπάους στο χορό, αλλά και στην πόλη.