Η Κύπρος δεν είναι πια αποδιοπομπαίος τράγος στην ΕΕ

«Αλλάζουν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι: η Κύπρος βλέπει με ανακούφιση να ενισχύεται η πολιτική της από τη στάση της Γαλλίας έναντι της Τουρκίας» με τον τίτλο αυτό σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung την κατάσταση που προέκυψε μετά την συνοδευτική ανακοίνωση της Τουρκίας για μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας:

«Η Κύπρος δεν χρειάζεται για πολύ καιρό να φοβάται ότι θα είναι αποδιοπομπαίος τράγος στην ΕΕ, εάν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία δεν ακολουθήσουν την προγραμματισμένη διαδικασία. Όμως η Κύπρος είναι υπέρ της ένταξης της Τουρκίας. Όπως και η μητέρα-Ελλάδα οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν ότι η ένταξη της Τουρκίας θα προωθήσει την σταθερότητα και την ασφάλεια στην Ανατολική Λεκάνη της Μεσογείου. Το πως θα ξεπεραστεί το τραύμα και η πραγματικότητα της διχοτόμησης του νησιού, ώστε να προσφέρει και στις δύο εμπλεκόμενες πλευρές ικανοποιητική δυνατότητα ισχύος λαμβάνει διαστάσεις άλυτου γρίφου υπό τις σημερινές συνθήκες. Άδηλο παραμένει, εάν θα ήταν ευκολότερη αυτή η διαδικασία, σε περίπτωση που η Τουρκία αποδεχόταν την εθνολογική ανισότητα και προχωρούσε στην αναγνώριση της Κύπρου χωρίς να αποχωρήσει στρατιωτικά από το βόρειο τμήμα του νησιού. Πάντως η συνέχιση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας χωρίς την αναγνώριση της Κύπρου συνιστά ένα παράδοξο φαινόμενο για το διεθνές δίκαιο. Έτσι η διαμορφωθείσα κατάσταση μαζί με την λεβαντίνικη τακτική της κυπριακής πολιτικής δυσχεραίνει τις όποιες προβλέψεις.»

Η τελευταία έκρηξη στην Κων/πολη σχολιάζεται επίσης από τις μεγάλες γερμανικές εφημερίδες. Παραθέτουμε χαρακτηριστικό σχόλιο της Die Welt: «Πρόκειται για οικογενειακό δράμα ή για Κούρδους εξτρεμιστές; Ή μήπως ήταν απλή ανάφλεξη σε ντεπόζιτο καυσίμων, όπως άφησε να εννοηθεί η τουρκική αστυνομία; Ό,τι και να ήταν η Τουρκία οφείλει επιτέλους να παραδεχθεί δημόσια και καθαρά αυτό που είναι πια κοινό μυστικό: η χώρα του Βοσπόρου έχει πρόβλημα με την τρομοκρατία. Είναι πια αδιάφορο, εάν ο δολοφόνος είναι αριστερός ή δεξιός το κίνητρό του είναι ξεκάθαρο: η αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας και η πτώση της κυβέρνησης. Τι άλλο μπορεί να επιδιώκουν, όσοι χτυπούν μια χώρα στη βασική πηγή συναλλάγματός της, στον τουρισμό; Και εδώ προκύπτει το ερώτημα πόσο ασφαλής είναι ακόμη η Τουρκία ως χώρα διακοπών. Από τα 17,5 εκατομμύρια τουριστών που επισκέφθηκαν το 2004 την Τουρκία τα τέσσερα ήταν Γερμανοί. Η αλήθεια είναι ότι η τρομοκρατία θα παραμείνει για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ο μόνιμος συνοδός της καθημερινότητάς μας. Ασφαλώς αυτή η διαπίστωση δεν μας παρηγορεί, αλλά είναι αληθινή. Είναι καιρός λοιπόν και η Τουρκία να αποδεχθεί θαρραλέα αυτή την αλήθεια.»

Η αντίθεση των ΗΠΑ και της Κίνας στις προτάσεις των 4 για μεταρρύθμιση του ΣΑ σχολιάζεται ευρέως από τον σημερινό γερμανικό τύπο.

Süddeutsche Zeitung: «Με την συνεργασία τους Αμερικανοί και Κινέζοι προδίδουν ότι φοβούνται μια ευρεία σύγκλιση για τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ. Ασφαλώς θα μπορούσαν και αργότερα να εμποδίσουν ‘δυσάρεστες εξελίξεις’ στη πορεία της μεταρρύθμισης, αλλά δεν τους συμφέρει να δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα, ούτε θέλουν να το πληρώσουν με υψηλό τίμημα: δηλαδή να αντιπαραταχθούν δημόσια με τη θέληση των δύο τρίτων των χωρών μελών του ΟΗΕ. Ακόμη και οι ισχυροί με το δικαίωμα του βέτο φοβούνται πολύ την ισχύ της μάζας.»

Frankfurter Rundschau: «Πρόκειται για μια ιδιόμορφη συμμαχία. Το κινεζικό κίνητρο μας γνωστό: η Κίνα δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί την Ιαπωνία ως μόνιμο μέλος στο ΣΑ του ΟΗΕ. Έτσι μαζί της την πληρώνουν και οι εταίροι της: Βραζιλία, Γερμανία, Ινδία, για τους οποίους η Κίνα δεν θα είχε αντιρρήσεις. Αυτή την θέση εκμεταλλεύτηκε ο Τζον Μπόλτον και συνήψε γρήγορα τη συμμαχία με την Κίνα. Ποιός είπε ότι ο Μπους δεν ξέρει ποιόν επιλέγει για τα ΗΕ;»