Η μάχη για την εξουσία στην Ουκρανία
4 Απριλίου 2007Η έκρυθμη κατάσταση στην Ουκρανία και η περιοδεία Πελόσι στην Εγγύς και Μέση Ανατολή σχολιάζονται εκτενώς από τον ευρωπαϊκό τύπο.
«Ο πρόεδρος Γιουστσένκο προτίμησε να υποχωρήσει στις πιέσεις της αντιπάλου του στο στρατόπεδο των δημοκρατικών Γιούλια Τιμοσένκο, παρά να παρακολουθεί παθητικά την αποδυνάμωσή του» υποστηρίζει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro «η μούσα της ‘πορτοκαλί επανάστασης’ ελπίζει ότι με την προσφυγή στις κάλπες θα προκαλέσει τις ίδιες κινητοποιήσεις όπως πριν από δύο χρόνια και ότι τελικά αυτή θα είναι η κερδισμένη. Πρόκειται για μια επικίνδυνη τακτική ενός προσώπου που ήδη τότε, πριν από δύο χρόνια, χωρίς τύψεις αποδυνάμωσε την ‘πορτοκαλί επανάσταση’ προς ίδιον συμφέρον για να αντιπαρατεθεί με τον πρόεδρο Γιουστσένκο.»
«Η μάχη για την εξουσία, όπου την πρωτοβουλία έχει πάλι ο Γιουστσένκο, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους» αποφαίνεται η γερμανική Tageszeitung και εξηγεί: «Εάν το 2004 υπήρχε η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, σήμερα κυριαρχεί χάος, πολιτική λαδώματος, διαφθοράς και απογοήτευσης. Εάν όλες αυτές οι συναισθηματικά φορτισμένες παράμετροι μετατραπούν σε κίνημα και οι άνθρωποι κατέβουν στο πεζοδρόμιο, θα είναι καταστροφή.»
«Ο πρόεδρος της Ουκρανίας ενδέχεται με την κίνηση της διάλυσης της βουλής και της προκήρυξης εκλογών να θέλει να ανοίξει το δρόμο για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις» σημειώνει η ρωσική εφημερίδα Wedomosti «επιδιώκει επίσης να υπενθυμίσει στον Γιανούκοβιτς ότι η εξουσία του δεν είναι απεριόριστη. Όσο παράλογο και αν φαίνεται ο Γιουστσένκο έχει ρεαλιστικά τη δυνατότητα να κερδίσει αυτό το παιχνίδι εξουσίας. Ανεξάρτητα μάλιστα από το αν θα γίνουν εκλογές ή όχι στο κοινοβούλιο δεν θα δημιουργηθεί σταθερή πλειοψηφία, η οποία θα είναι εις θέσιν να αντιπαρατεθεί με τον Γιουστσένκο και τότε θα πρέπει ξανά να προχωρήσουν άπαντες σε συνεννοήσεις και συμβιβασμούς.»
«Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στην ουκρανική πολιτική είναι σχετικά νέοι» υπογραμμίζει η αυστριακή εφημερίδα Der Standard «γι’ αυτό υπάρχει ακόμη η ελπίδα να αντικατασταθούν οι μάχες εξουσίας μεταξύ των παραδοσιακών αντιπάλων με μια πολιτική πραγματιστική και με προοπτική. Τις ελπίδες της Ουκρανίας πρέπει να επωμισθεί η νέα γενιά των πολιτικών.»
«Η Νάνσι Πελόσι επιδιώκει μάλλον να πιέσει τον Μπους να συνομιλήσει και με τη Συρία» γράφει η γερμανική Süddeutsche Zeitung με αφορμή την περιοδεία της προέδρου της βουλής των αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Εγγύς και Μέση Ανατολή: «Αυτό εξάλλου πρότεινε και η επιτροπή Μπέικερ, όμως παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι τώρα η Πελόσι με δική της πρωτοβουλία ταξιδεύει στη Δαμασκό για συνομιλίες αποδυναμώνει τις ΗΠΑ. Επιβεβαιώνει έτσι ότι οι πολιτικές δυνάμεις στην μοναδική υπερδύναμη του πλανήτη ακολουθούν διαμετρικά αντίθετη πολιτική: ο Μπους θέλει να αφήσει τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ, το κοινοβούλιο ζητά την απόσυρση, ο Μπους αγνοεί τον Άσαντ, η Πελόσι θέλει να συνομιλήσει μαζί του.»
«Στις ΗΠΑ το αξίωμα του προέδρου του κοινοβουλίου είναι το τρίτο στην ιεραρχία της εξουσίας, αλλά ουδείς μέχρι τώρα δεν ερμήνευσε το αξίωμα αυτό όπως η κα Νάνσι Πελόσι» επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera «χρησιμοποιεί το αξιωμά της ως εφαλτήριο για να πιέσει στην κατεύθυνση μιας διέξοδου την πολιτική του Μπους στην Εγγύς Ανατολή. Η επίσκεψή της στη Δαμασκό είναι νίκη για τη Συρία, αλλά και πραγματική πρόκληση για τον Μπους.»
Τέλος οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες αναφέρονται στην απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για αναστολή της λειτουργίας των αθλητικών συνδέσμων και στην κατάργηση του άρθρου που προβλέπει τη σύσταση και τη λειτουργία τους. «Απαγορεύονται μέχρι νεωτέρας όλοι οι σύνδεσμοι», επιγράφει το σχετικό της άρθρο η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, «Η Ελλάδα συντάσσει νέο νόμο για τους συνδέσμους» γράφει η Kurier, ενώ στην αυστριακή εφημερίδα Die Presse διαβάζουμε «απαγορεύονται πλέον όλες οι δράσεις των ελληνικών συνδέσμων».
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου