1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

"Η Fed στηρίζει με την πολιτική της τις χρηματαγορές"

5 Νοεμβρίου 2010

Ο ευρωπαϊκός τύπος προσπαθεί σήμερα να ερμηνεύσει την ήττα του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα στις ενδιάμεσες εκλογές, αλλά και την απόφαση της Fed να αγοράσει κρατικά ομόλογα ύψους 600 δις δολαρίων.

https://p.dw.com/p/PzO7
Εικόνα: AP

Η ήττα του προέδρου Ομπάμα στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο και η ανακοίνωση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας Fed ότι θα προχωρήσει στην αγορά κρατικών ομολόγων ύψους 600 δις δολαρίων ή 422 δις ευρώ σχολιάζεται σήμερα σε όλες σχεδόν τις μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες.

Ο Ομπάμα τιμωρήθηκε γιατί δεν κατάφερε να δαμάσει την κρίση

Barack Obama nach Kongresswahlen 2010
Μπάρακ Ομπάμα: Μετά την ήττα της ΤρίτηςΕικόνα: AP

Η γαλλική εφημερίδα Le Monde με τίτλο «Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι δεν είναι υπέρ, αλλά εναντίον κάποιου», υποστηρίζει: «Οι Ρεπουμπλικανοί γνωρίζουν ότι δεν ψηφίστηκαν για το πρόγραμμά τους, αλλά επειδή κατάφεραν να καρπωθούν τα οφέλη από τη δυσαρέσκεια των ανεξάρτητων ψηφοφόρων.

Η δυσαρέσκεια αυτή εκφράστηκε στην κάλπη με την αποδοκιμασία του προέδρου Ομπάμα, επειδή δεν κατάφερε να δαμάσει την οικονομική κρίση. Το εκλογικό αποτέλεσμα της Τρίτης εκφράζει οργή, δεν είναι όμως μήνυμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τους Ρεπουμπλικάνους.»

Η γερμανική Süddeutsche Zeitung σχολιάζει το εκλογικό αποτέλεσμα σε συνάρτηση με την ανακοίνωση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας Fed για αγορά κρατικών ομολόγων: «Όποιος επιδιώκει να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά στις ΗΠΑ πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν του τρεις παραμέτρους. Πρώτον, την άμυνα της χώρας, δεύτερον τις συντάξεις και τρίτον τα ταμεία υγείας των συνταξιούχων. Ακριβώς αυτά μαζί με την αύξηση των φόρων είναι τα ταμπού των Ρεπουμπλικανών.

Στον προεκλογικό αγώνα οι Ρεπουμπλικανοί έπεισαν πολύ κόσμο ότι ο πρόεδρος Ομπάμα ενδέχεται να βάλει χέρι και στα ταμεία υγείας των συνταξιούχων για να τα βγάλει πέρα.

Έτσι το βάρος της διεξόδου από την οικονομική κρίση φαίνεται να επωμίζεται τώρα η αμερικανική κεντρική τράπεζα Fed με τη διοχέτευση ρευστού. Η πολιτική αυτή μπορεί ασφαλώς να βοηθά βραχυπρόθεσμα, διότι το φθηνό δολάριο διευκολύνει την αύξηση των αμερικανικών εξαγωγών, αλλά μακροπρόθεσμα δεν δείχνει το δρόμο για τη διέξοδο από την κρίση.»

Κίνδυνοι και παρενέργειες της παρέμβασης της Fed

Notenbankchef-Ben-Bernanke.jpg
Ο επικεφαλής της Fed Μπεν ΜπερνάνκεΕικόνα: AP

Η αυστριακή Der Standard επικεντρώνεται μόνον στην αμερικανική κεντρική τράπεζα και το «ριψοκίνδυνο παιχνίδι της»: «Τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια που θα επενδύσει η Fed σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ δεν πρόκειται να φέρουν την ανάκαμψη. Διότι η αμερικανική οικονομία πάσχει όχι από τα υψηλά επιτόκια, αλλά από το υψηλό δημόσιο χρέος. Με φθηνά καταναλωτικά δάνεια δεν μπορούν οι τραπεζίτες της Fed να ‘αγοράσουν’ την οικονομική ανάπτυξη. Στην ουσία ο Μπεν Μπερνάνκε, ο επικεφαλής της Fed, στηρίζει με την πολιτική του φθηνού χρήματος λιγότερο την εθνική οικονομία της χώρας του και περισσότερο τις παγκόσμιες χρηματαγορές.

Η συνέπεια αυτής της πολιτικής; Χώρες όπως η Αυστραλία και η Βραζιλία θα γεμίσουν φρέσκο χρήμα και οι τιμές των πρώτων υλών θα εκτιναχθούν στα ύψη.

Στον παγκοσμιοποιημένο μας κόσμο δεν μπορεί η κεντρική τράπεζα μιας χώρας να δρομολογήσει οικονομική ανάκαμψη από το μηδέν, πόσο μάλλον όταν κατακλύζει τις άλλες χώρες με φθηνό χρήμα.»

Ολίγη συμφιλίωση και μπίζνες;

Hu Jintao in Paris
Ο Κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο με τον Γάλλο ομόλογό του Νικολά ΣαρκοζίΕικόνα: AP

Στην επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Χου Ζιντάο αναφέρεται σήμερα ο γαλλικός τύπος. Δύο χαρακτηριστικά σχόλια.

Le Figaro: «Η επίσκεψη του Χου Ζιντάο προσφέρει την ευκαιρία για τη σίγουρη προσέγγιση ανάμεσα στη Γαλλία και την Κίνα, η οποία έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή. Τώρα που ο Γάλλος πρόεδρος ποντάρει πολλά στην προεδρία της ομάδας των 20. Ο Νικολά Σαρκοζί έχει φιλόδοξα σχέδια: τη μεταρρύθμιση του νομισματικού συστήματος, τη ρύθμιση των τιμών στις πρώτες ύλες και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας οικονομικής κυβέρνησης. Για όλους αυτούς τους φιλόδοξους στόχους η συμπαράσταση της Κίνας είναι απολύτως απαραίτητη.»

Τέλος η Dernieres Nouvelles dAlsace του Στρασβούργου υπογραμμίζει: «Θα ήταν παράδοξο να μην χαρούμε για τις συμφωνίες δισεκατομμυρίων που υπογράφηκαν ή που θα υπογραφούν ακόμη μεταξύ Γαλλίας και Κίνας. Ουσιαστικό είναι ασφαλώς ότι οι συμφωνίες αυτές θα αναζωογονήσουν τη γαλλική, αλλά και την ευρωπαϊκή οικονομία. Με λίγα λόγια η επίσκεψη Χου Ζιντάο ήταν μπίζνες.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έπαιξαν κανένα ρόλο. Το Παρίσι δεν ήθελε να χαλάσει το κλίμα ευφορίας καθώς ο Κινέζος πρόεδρος υπέγραφε τα αστρονομικά τσεκ.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου