1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ιράν – ατομικό πρόγραμμα: ελλοχεύει ξανά διένεξη για στρατιωτική επέμβαση ή όχι;

8 Αυγούστου 2005
https://p.dw.com/p/AvKS

Ο απεγκλωβισμός του ρωσικού υποβρυχίου, η διένεξη για το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν και η νέα προσπάθεια συγχώνευσης ομίλων στα ΜΜΕ στην Γερμανία είναι τα θέματα των σχολίων του γερμανικού τύπου.

Die Welt: «Είναι γεγονός ότι οι Ρώσοι μέλη του πληρώματος δεν είχαν καμία ελπίδα χωρίς την έγκαιρη βοήθεια του βρετανικού ρομπότ ‘Σκόρπιο 45’. Η υπομονή του πληρώματος, αλλά κυρίως τα αποθέματα οξυγόνου μάλλον είχαν εξαντληθεί. Αυτή τη φορά το ρωσικό ναυτικό αποδέχθηκε έγκαιρα την τεχνική αδυναμία του και ζήτησε διεθνή βοήθεια σε αντίθεση με την περίπτωση του ατομικού υποβρυχίου Κουρσκ πριν από πέντε χρόνια.»

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Πέρα από την ευγνωμοσύνη για την σωτήρια παρέμβαση των Βρετανών στη Ρωσία ανακινείται ξανά το θέμα της κατάστασης των ενόπλων δυνάμεων. Ασφαλώς πρώτοι οι εθνικιστές εκμεταλλεύονται το γεγονός και αρχίζουν την μαύρη προπαγάνδα τους. Όμως η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, παρά τις τελευταίες τεράστιες δαπάνες, είναι άθλια, εκτός εξαιρέσεων. Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις είναι πια επικίνδυνες όχι μόνον για τους εξωτερικούς εχθρούς, αλλά και για τους Ρώσους στρατιώτες».

Η σκλήρυνση της στάσης της Τεχεράνης στο θέμα του πυρηνικού της προγράμματος απασχολεί όλες τις γερμανικές εφημερίδες. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: «Η κυβέρνηση του Ιράν θεωρεί τη νέα προσφορά των Ευρωπαίων εντελώς απαράδεκτη. Ασφαλώς η σκλήρυνση του μετώπου δεν σημαίνει οπωσδήποτε και το τέλος των διαπραγματεύσεων. Η απότομη απόρριψη της ευρωπαϊκής προσφοράς είναι ωστόσο ανησυχητική, διότι ήταν όντως γενναιόδωρη προσφορά. Η ΕΕ θέλει να αναγνωρίσει στο Ιράκ το δικαίωμα της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας και να το βοηθήσει για να κατακτήσει την απαραίτητη τεχνολογία για κάτι τέτοιο. Ως αντάλλαγμα αυτής της βοήθειας η Ευρώπη απαιτεί από το Ιράν να μην συνεχίσει με τον εμπλουτισμό ουρανίου, ο οποίος στοχεύει ή μάλλον προωθεί κυρίως την κατασκευή ατομικής βόμβας. Ο νέος Ιρανός πρόεδρος όμως εκτιμά ότι μια τέτοια απόφαση θα προσβάλλει και θα θίξει το κύρος και την εθνική αξιοπρέπεια του Ιράν, εφ’ όσον έτσι υπακούει σε έξωθεν υπαγορεύσεις. Εάν αυτό που ισχυρίστηκε ο Ιρανός πρόεδρος είναι δεδομένη αντίληψη και όχι διπλωματικό τρικ για περισσότερα ανταλλάγματα, τότε οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν καμία προοπτική. Που οδηγεί μια τέτοια εξέλιξη;

Όπως και με το Ιράκ δεν υπάρχουν πραγματικές αποδείξεις ότι οι μουλάδες προωθούν την ανάπτυξη ατομικών όπλων, έτσι στη διαμάχη αυτή η διεθνής κοινότητα θα βρεθεί ξανά στο δίλημμα μιας σωστής απάντησης. Οι Αμερικανοί θα ζητήσουν αμέσως κυρώσεις. Όπως πάντα. Το ζητούμενο είναι μέχρι ποίου βαθμού θα επιλύσουν το πρόβλημα οι κυρώσεις και τι είδους και τι εμβέλειας κυρώσεις θα επιβληθούν. Και εκεί ήδη ΕΕ και ΗΠΑ έχουν διαφορετικές απόψεις. Εν τέλει ελλοχεύει ξανά νέα διένεξη για στρατιωτική ή όχι επέμβαση. Κι αυτό το δίλημμα θα προκύψει, εάν δεν βρεθεί ειρηνική και βιώσιμη λύση.»

Η πρόθεση του ομίλου Σπρίγκερ, του δεύτερου σε οικονομική ισχύ ομίλου στα γερμανικά μίντια μετά τον Μπέρτελσμαν, να αγοράσει την ομάδα ‘Προ-Ζίεμπεν & Ζατ-1’ προκαλεί σήμερα τα σχόλια του γερμανικού τύπου.

Frankfurter Rundschau: «Στην οικονομία μας που λανθασμένα ονομάζεται οικονομία της αγοράς, ενώ θα έπρεπε να λέγεται οικονομία των κοντσέρν είναι πια καθημερινό φαινόμενο οι μεγάλοι ‘καρχαρίες’ να καταπίνουν τους μικρούς με τις περίφημες συγχωνεύσεις. Όταν όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο με τα μίντια, τότε αυτό σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό: εδώ δεν πρόκειται πια για απώλεια οικονομικών ανταγωνιστών, αλλά για πλήγμα στην ελευθερία του τύπου και τον πλουραλισμό στα μίντια. Τα ΜΜΕ έχουν διπλό χαρακτήρα: είναι μεν επιχειρήσεις με οικονομικά οφέλη και στόχους, αλλά και επιχειρήσεις διαφώτισης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Είναι τα όργανα που κρατούν τη δημοκρατία ζωντανή. Γι’ αυτό η συγκέντρωση των ΜΜΕ σε λίγα χέρια πλήττει καίρια τη δημοκρατία και τους θεσμούς της. Τα μίντια αυξάνονται, αλλά εάν έχουν όλα τον ίδιο ιδιοκτήτη παύει να υφίσταται ο πλουραλισμός τους. Εξάλλου αυτά που αυξάνονται είναι συνήθως τα μίντια που αφορούν τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία και όχι αυτά που αφορούν την πληροφορία, τη διαφώτιση και την άποψη.»