Ιστορική αναβάθμιση..."στα κρυφά"

Σημαίνει αυτό ότι η Κομισιόν απεμπολεί το σύμβολο της παντοδυναμίας της, δηλαδή το αποκλειστικό προνόμιο να προτείνει νέες οδηγίες; Σε κάθε περίπτωση σημαίνει ότι το Ευρωκοινοβούλιο αποκτά νέες, πανίσχυρες αρμοδιότητες, επισημαίνει η επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, Μαριέττα Γιαννάκου: «Το Κοινοβούλιο μπορεί να πάρει συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες και πιστεύω ότι αυτές μπορεί να είναι είτε τροποποιήσεις υπαρχόντων νόμων, κανονισμών κλπ του Κοινοβουλίου είτε νέες πρωτοβουλίες, που εκεί ελπίζουμε οι περισσότεροι. Νέες πρωτοβουλίες που μπορεί να φαίνεται ότι δεν προβλέπονται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, αλλά στην ουσία θα είναι επέκταση των υπαρχουσών δυνατοτήτων του Κοινοβουλίου στη συναπόφαση. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό» λέει η κ. Γιαννάκου.

Με απλά λόγια: Μέχρι σήμερα οι ευρωβουλευτές δεν μπορούσαν παρά μόνο να εγκρίνουν ή να απορρίψουν σχέδιο οδηγίας που είχε προηγουμένως εισηγηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στο εξής θα μπορούν να εισηγούνται και οι ίδιοι ένα σχέδιο νόμου ή κοινοτικής οδηγίας. Και μάλιστα να επιδιώκουν αλλαγές ακόμα και σε οδηγίες που έχουν ήδη ψηφιστεί, υποστηρίζει ο Ζοζέφ Ντολ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου: «Έχουμε πλέον το δικαίωμα να εισηγούμαστε νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες, αν και δεν είναι αυτός ο βασικός στόχος μας», τονίζει ο Γάλλος ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. «Όταν όμως διαφωνούμε με ένα σχέδιο οδηγίας, θα προτείνουμε ουσιαστικές τροποποιήσεις. Και μάλιστα αυτό ισχύει ακόμα και για τις οδηγίες που έχουν ψηφιστεί και ήδη εφαρμόζονται. Είναι μία διοργανική συμφωνία, ο Μπαρόζο την αποδέχεται, πάνω σε αυτή τη βάση μπορούμε να εργαστούμε...»

Δυνατότητες και για την Ελλάδα;

Για μία μικρή χώρα όπως η Ελλάδα οι ενισχυμένες αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου θα προσέφεραν νέες δυνατότητες για να αναδειχθούν αιτήματα και ιδιαίτερες ευαισθησίες που σήμερα χάνονται στον μακρύ δρόμο από τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης προς το άβατο της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Θα μπορούσαν άραγε οι Έλληνες ευρωβουλευτές να δώσουν το έναυσμα για νέες κοινοτικές οδηγίες που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στα συμφέροντα της Ελλάδας; ρωτάμε την ευρωβουλευτή Μαριέττα Γιαννάκου: «Βεβαίως, γιατί όχι; Άλλωστε εδώ υπάρχει μία παράδοση, την οποία εγώ θεωρώ και ενισχυμένη, δηλαδή η συνεργασία με όλους τους συναδέλφους είναι πάρα πολύ καλή. Δεν έχει σχέση με το τί γίνεται στην Ελλάδα. Δεν θέλουμε τριβές εδώ, μπορούμε να βρούμε πεδία συνεργασίας και νομίζω ότι είναι ένα από τα θέματα που θα συζητήσουμε και με τους άλλους συναδέλφους...» λέει η Ελληνίδα ευρωβουλευτής. Βέβαια μία αμιγώς ελληνική πρωτοβουλία θα είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση, εάν εξασφάλιζε την επιπλέον συμμετοχή και στήριξη περισσότερων ευρωβουλευτών από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. «Θα σας πω ένα παράδειγμα», τονίζει η κ.Γιαννάκου. « Έχω καλέσει 2 με 3 Μαρτίου τους βουλευτές της Ν.Δ. που προέρχονται από τα νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας. Κι έχω ρυθμίσει να συναντηθούν στις Βρυξέλλες με ευρωβουλευτές που επίσης προέρχονται από νησιά, από τα Κανάρια, τη Μαγιόρκα, την Ile de la Réunion, από οπουδήποτε, για να συζητήσουν αυτά που προέβλεπε η προηγούμενη Συνθήκη και η Συνθήκη της Λισαβόνας για την ενίσχυση των νησιωτικών περιοχών. Αυτή είναι μία πρωτοβουλία που παίρνουμε εμείς από την Ελλάδα, θα την περάσουμε και στους συναδέλφους των άλλων κομμάτων και νομίζουμε ότι κάτι μπορεί να βγάλει».

Τι θα γίνει μετά τον Μπαρόζο;

Δεν λείπουν πάντως και οι νομικές επιφυλάξεις. Μπορεί μία απλή «διοργανική συμφωνία» να υποκαταστήσει ή να διευρύνει ευρωπαϊκό θεσμικό δίκαιο; Και τί θα γίνει όταν αποχωρήσει ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο από την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Δεν μπορεί ο μελλοντικός αντικαταστάτης του να ανακαλέσει τη συμφωνία, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για άτυπη συνεννόηση χωρίς νομική κατοχύρωση στη Συνθήκη της Ε.Ε.; ρωτάμε τον Ζόζεφ Ντολ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος; «Όχι, αυτό είναι αδύνατον», απαντά ο Γάλλος ευρωβουλευτής. «Το Κοινοβούλιο έχει αποκτήσει νέες εξουσίες, αυτό είναι γεγονός. Και όλοι γνωρίζουν ότι όταν το Κοινοβούλιο λέει «όχι», το εννοεί κιόλας. Γι αυτό όλοι έχουν κάθε συμφέρον να επιδιώκουν την αμοιβαία συνεργασία...»

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου