Ιστορική συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών - Πρασίνων

Τον τελευταίο λόγο έχει η βάση Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων στο Αμβούργο που καλείται μέσα στις επόμενες ημέρες να πει το «ναι» στη συνεργασία. Το "όχι" είναι μάλλον απίθανο για την πρώτη συγκυβέρνηση των 'μαύρων' Χριστιανοδημοκρατών και των πράσινων Οικολόγων. Το βασικό πλαίσιο της συμφωνίας παρουσίασαν χθες το απόγευμα στο Αμβούργο οι τοπικές ηγεσίες των δύο κομμάτων - ο νυν και μελλοντικός κυβερνήτης δήμαρχος του κρατιδίου Όλε φον Μπόιστ για τους Χριστιανοδημοκράτες και η Κρίστα Γκετς τοπική πρόεδρος των Πρασίνων στο Αμβούργο.

Το CDU και οι Πράσινοι έχουν μια «εντελώς διαφορετική πολιτική ιστορία», είπε ο Όλε φον Μπόιστ. "Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρχε πάντα κάτι που μας συνέδεε, αλλά και πάρα πολλά που μας χώριζαν. Γι΄ αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για τις δύο πλευρές, ότι οι συνομιλίες μας ήταν ανοιχτές, έντιμες προσγειωμένες. Και έγιναν έχοντας συνείδηση ότι τουλάχιστον στο Αμβούργο ανοίγουμε ένα νέο πολιτικό δρόμο".

O φιλελεύθερος Μπόιστ και οι προσγειωμένοι Πράσινοι

Ο Όλε φον Μπόιστ ανήκει στη φιλελεύθερη πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών με ανοιχτούς ορίζοντες συνεργασιών και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχή κατάληξη του εγχειρήματος. Από την άλλη πλευρά η GAL «Πράσινη Εναλλακτική Λίστα», όπως λέγονται οι οικολόγοι στο Αμβούργο, ακολούθησαν ρεαλιστική γραμμή επιδιώκοντας να βάλουν πράσινη σφραγίδα στην κυβερνητική συμφωνία. Κατάφεραν να παγώσουν τα σχέδια του φον Μπόιστ για τη νέα διαμόρφωση του Έλβα και το νέο εργοστάσιο λιγνίτη.

Εκείνο που μετράει όμως είναι το πολιτικό μήνυμα που στέλνει το Αμβούργο. 23 χρόνια μετά την ιστορική ορκωμοσία του Γιόσκα Φίσερ με τα αθλητικά adidas ως υπουργός Περιβάλλοντος στο κρατίδιο της Έσσης το 1985 και δέκα χρόνια μετά την πρώτη σε παγγερμανικό επίπεδο κυβέρνηση SPD Πρασίνων, οι Πράσινοι καταργούν το ταμπού συγκυβέρνησης με τη δεξιά Χριστιανική Ένωση.

Ιστορικό βήμα στην πορεία των Οικολόγων

Το Αμβούργο είναι ο δοκιμαστικός σωλήνας για μια συνεργασία που μετατοπίζει, αν δεν καταργεί, τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς. Έστω και αν προς το παρόν θεωρείται από τους περισσότερους εξαίρεση. Η «πράσινη» πρώην υπουργός Ρενάτε Κίναστ πιστεύει ότι "είναι η εξαίρεση», αλλά σε ένα σημείο αποτελεί πρότυπο: η κοκκινο-πράσινη συνεργασία με το SPD δεν είναι πλέον η μοναδική δυνητική επιλογή" για τους Πράσινους.

Βεβαίως οι Σοσιαλδημοκράτες συνεχίζουν να αποτελούν τον προνομιακό εταίρο των Πρασίνων για κυβερνητικές συνεργασίες, το SPD όμως πρέπει κυρίως να αντιμετωπίσει την πλαγιοκόπηση του κόμματος του Λαφοντέν τη μετακομμουνιστική "Αριστερά" που είναι συστατικό κομμάτι ενός πεντακομματικού πλέον πολιτικού χάρτη της Γερμανίας.

Ενισχύεται η Μέρκελ

Δυσκολίες έχουν όλοι οι πολιτικοί χώροι να χωνέψουν τα νέα δεδομένα. Ο πρόεδρος της συντηρητικής CSU Έρβιν Χούμπερ επέμεινε χθες ότι το μοντέλο του Αμβούργου δεν είναι εφαρμόσιμο στο Βερολίνο. Ωστόσο, η κίνηση του Αμβούργου ενισχύει τη Μέρκελ που θα έχει μετά τις εκλογές σε ένα χρόνο μία ακόμα εκδοχή συνεργασίας, πέραν των Φιλελευθέρων αν τα ποσοστά δεν φτάνουν για πλειοψηφία στο Μπούντεστακ και του "μεγάλου συνασπισμοπύ" με τους Σοσιαλδημοκράτες που κανείς από τους δύο δεν θέλει να συνεχίσει.

Τα δύσκολα πάντως έρχονται για το SPD, όπως φαίνεται και από τη δηκτική δήλωση που έκανε ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD Πέτερ Στρουκ. Οι ψηφοφόροι των Πρασίνων είπε «σε άλλο κρεβάτι κοιμήθηκαν και σε άλλο ξυπνούν». Και τίποτα δεν αποκλείει πλέον αυτό να συμβεί και αλλού, πέρα από το Αμβούργο.